មែនហើយថ្ងៃនេះជាពីរថ្ងៃបន្ទាប់ពីjeonghan ដឹងខ្លួនដោយjeonghan បានចេញពីមន្ទីពេទ្យនៅថ្ងៃនេះតែម្តង។
«ឯងជាហើយឯងចឹងពេលនេះយើងអាចទៅរៀនហើយណាវើយ!»felixអង្គុយនៅក្នុងឡានជាមួយអ្នកគ្រប់គ្នាក៏បន្លឺសម្លេងចេញមកដោយសារតែសប្បាយ
«ត្រូវហើយ!»jisoo
«ហាក៎!!ហើយចុះរាល់ថ្ងៃពួកឯងមិនបានរៀនទេ?»jeonghanសួរបកទៅអ្នកទាំងបីជាមិត្តវិញភ្លាមក្រោយឮfelixនិយាយ
«ហើយពីរថ្ងៃដែរឯងដឹងខ្លួននោះឯងមានឃើញយើងទៅមើលទៅលេងឯងទេ!?»minghaoសួរទៅjeonghanទាំងហួស80ចេះមកសួរចឹងកើត
«អរមែនហើយឯងមិនបានទៅរៀនទេចឹង?»jeonghan
«ត្រូវហើយ!!!»felix/minghao/jisoo
«ពួកឯងនេះគេចសាលាច្បាស់ណាខ្ចិលរៀនម៉ងនៀក៎!»jeonghanនិយាយដៃចង្អុលទៅពួកគេទាំងបីទាំងញញឹមតិចព្រោះដឹងថាមិត្តមិនចូលរៀន
«មិនបានខ្ចិលទេតែបារម្ភពីអ្នកខ្លះតែគេបែរជាមើលមិនឃើញពីទង្វើល្អរបស់យើងសោះ!មែនអត់ឯង!»minghaoស្តីឡើយដោះអន់ចិត្តនិយាយហើយថែមទាំងញាក់ភ្នែកដាក់ពីនាក់ទៀត
«មែនហើយ!»felix
«ហ្ហឺ...ត្រូវ!»jisoo
«ហើយមួយទៀតពួកយើងមិនបានគេចសាលាទេបើមិនឲ្យយើងគេចឲ្យយើងដើរបុកមែន?!»minghaoនិយាយឡើយម្តងទៀតទាំងចង្អុលមុខខ្លួនឯងក្រោយនិយាយចប់ក៏អោបដៃងាក់ទៅម្ខាងបែបខ្មឺត
«ចំមែនពួកឯងនេះ ហិ ហិ »jeonghan អស់សំណើចនិងទឹកមុខម្នាក់មើលទៅកំសត់ដល់ហើយ
«តោះថ្ងៃនេះយើងប៉ាវញុំាហតផត»jeonghan
«មែន!»minghaoក្រោយឮjeonghanប៉ាវភ្លាមក៏សួរភ្លាមខ្លាចបោក
«អត់កុហកណាហី!?»jisooសួរបញ្ជាក់ទាំងមិនសូវជឿ
«អ្នកណាកុហកឆ្កែវើយ!»felixចង្អុលមុខjeonghanតែក្រឡាស់សំដីឆ្កែសុទ្ធ
«ជឿបាន!»jeonghanតបទាំងស្នាមញញឹម
______(:
តោះយើងមកមើលseungcheol វិញក្រោយប៉ុន្មានថ្ងៃដែរjeonghan សម្រាកនៅមន្ទីពេទ្យមិនមករៀននោះនាយតែងតែចាំមើលjeonghan មកថ្នាក់គ្រែងថាគេជាហើយមករៀនមិនបានឃើញមុខអីចឹងណា ណាមួយវាងនឹកគេដែរមកអង្គុយរៀនចាំគេមួយម៉ោងក្រោយគេមិនមកក៏ចេញទៅវិញធ្វើមិនដឹងដូចជាពេលនេះចឹង។
«មិនមកទៀតហើយ!?»seungcheolអង្គុយមើល នាឡិកានេះគេចូលរៀនបានមួយម៉ោងទៅហើយចឹងបានន័យថាគេមិនមករៀនទៀតហើយ
«អេ៎ណាcheolឯងនិយាយអីមិញយើងស្តាប់មិនបានទេ!»seokminអង្គុយជិតនោះឮសំឡេងការនិយាយរបស់seungcheolហើយក៏សួរម្តងទៀតព្រោះស្តាប់មិនច្បាស់
«គ្មានអីទេ!»seungcheolតបរួចក៏ក្រោកចេញពីតុ
«ឯងចង់ទៅណា?!»seokminសួរម្តងទៀតប្លែកៗមករៀនតែមិនចំរៀនអង្គុយបានត្រឹមកន្លះម៉ោងមួយម៉ោងដលរចេញ?
«ទៅផ្ទះ!»seungcheolតបមកseokminវិញផ្អើយមួយថ្នាក់រួមទាំងលោកគ្រូកំពុងតែបង្រៀនផងដែរ
«ចាំយើងផងវើយ!»seokminនិងគ្នាពីរនាក់ទៀតបានរៀបចំខ្លួនចេញទៅជាមួយនិងseongcheolដែរពេលដឹងថានាយទៅណា
«នេះប្អូនៗមិនគិតថាចង់រៀនខ្លះទេឬ?!»លោកគ្រូដែរបង្រៀបពួកគេនោះស្រែកសួរពេលពួកគេរៀបចេញផុតពីបន្ទប់រៀន
«ខ្ញុំរៀនមិនរៀនជារឿងខ្ញុំកុំចេះដឹងគិតតែខ្លួនឯងទៅតិចទៀតអត់ការងារធ្វើហើយ!!»seungcheolតបទៅគ្រូម្នាក់នោះវិញទាំងមិនខ្លាចរអាថែមទាំងគម្រាមគាត់ទៀតរួចក៏ដើរចេញទៅបាត់ទៅ
«អេ៎អាcheolឯងមករៀនប៉ុន្មានថ្ងៃនេះឯងមកធ្វើអីបើរៀនមិនពេញម៉ោងនិងគេផងនិង? បើនៅកន្លែងវិញសប្បាយជានេះ!»seokminគៀកស្មារបស់មិត្តនិងសួររបៀបមនុស្សឆ្ងល់
«...»seungcheol នាយមិនតបនិងseokminបានត្រឹមមើលមុខរួចដើរទៅមុនធ្វើមិនដឹង
