Konaktaydık. Annem ile birlikte sarma sarıyorduk. Ömer ve babasının gelmesine az kalmıştı.
"Bu Ömer seni üzmüyor değil mi?"
"Yok anne ne üzmesi.. Bulutların üzerinde yaşıyor gibi hissettiriyor" Helen anne hülyalı bakışlarıma karşın kıkırdadı.
Ne yapayım anne çok aşığım!
Sarmaları on numara sarıyordum valla. Kendimle gurur duymuştum. Mutfakta çalışan ablalar da çok güzel oluyor demişti. Helen anne de övmüştü.
Bir anda aklıma gelen üzüm ile dudaklarımı yaladım. Canım çekmişti şimdi. Elimdeki son sarmayı da sarıp lavaboda elimi yıkadım. Masada duran telefonumu alıp Ömer'i aradım.
İkinci çalışta açarken heyecanla gülümsedim. Helen anne bu halime kıkırdamıştı.
"Alo güzelim?"
"Ömer canım üzüm çekti gelirken alır mısın?"
Direkt konuya girmemle güldüğünü duymuştum. Bu moralimi bozarken ofladım.
"Anca gül zaten. Ne dedim sanki!" bir anda telefonu suratına kapatıp mutfaktan çıktım.
Bu aralar fazla duygu değişimim oluyordu. Buna anlam veremiyordum. Belkide son zamanlarda Ömer fazla sinir bozucu olmaya başlamıştır.
Odaya girip yatağa yattım. Bileğimdeki bilekliğe baktım. O gün seviştikten sonra ben baya bir süre uyumuştum. Eve gelirken bileklik arabada aklıma gelmişti. Gelir gelmez de cebimden çıkarıp Ömer'e vermiştim.
Bileklik o kadar aksiyona rağmen cebimden düşmemişti. Ömer'den istediğim o heyecanlı tepki alabilmiştim. Bana sıkıca sarılıp öpmüştü. Ah tatlı adamım!
Ben yatakta sallanıp o anı düşünürken kapım açılmıştı. Kapıya dönünce elindeki tabakla bana bakan kocam vardı. Tabakta da üzüm vardı!
Hemen yatakta emekleyip yatağın ucuna geldim. Ömer gülerek üzüm tabağını elime verdi. Başka bir şey de verebilirdi ama neyse!
Ben üzümlerimi yerken Ömer beni öpüp kokluyordu. Şirkette beni özlediğini söylüyordu. Bu yüzden de eve gelince bana yapışıyordu. Evet bende sana çok aşığım!
Üzümlerim bitince tabağı Ömer'e vermiştim. Kalkıp masaya koyduktan sonra bana döndü.
"Hadi üstünü giyin de gidelim"
"Nereye Ömer?"
"Sürpriz.. Ayrıca öyle bakma! Bu kez söylemeyeceğim"
Gözlerimi devirip kollarımı göğsümde birleştirdim. Tam söylenevekken aklıma gelenlerle kalkıp gülümsedim.
"O zaman çift kombini yapacağız!"
Avm'den ikimize bir aldığımız o açık mavi tişörtleri ve kırık beyaz kumaş pantolonları giydik. Allah'ım ne güzel olmuştuk ya! Ağlayacaktım valla!
El ele tutuşarak dışarıya çıktık. Ömer arabaya binince gözlerimi kapatmıştı. Gözlerim kapalı olsa bile araba durana kadar onunla konuşmuştum.
Araba durduğunda önce Ömer inmişti. Burası biraz sesli bir yerdi. Müzik seai duyuyordum. Kapımı açıp dışarıya çıktığımda arkama geçip yavaşça gözlerimi açtı.
Karşımda gördüklerim ile gözlerimin dolmasını engelleyememiştim.
Lunaparka gelmiştik..
Ben ağlamaya başlarken Ömer gelip sıkıca bana sarılmıştı.
