Bölüm 15

111 4 209
                                        

Selammmm millettttt
Nabersiniz loooooo

Üşeniyorum yazmayaaa
Timur gibi üşengeç oldum lan

Aklımda hep kaos var ama tek kaoslada olmaz ki dimi

Sunaaaaa bacım yardım et banağ sunaxws1

Neyse bu bölüm  sunaxws1 bacıma gelsin niyemi? Keyfim ve kahyası istedi çünki bu arada

Bu arada Azat ve Sunanın arasında birşeyler yapmak istiyorum ilk karsılaşma nasıl olsun bir bulsam iyi olurdu

Bir süreden sonra kitabı düzenleme alacağım yazım yanlışları falan baya çok düzenlemeden yayınlıyorum üşendiğim için haberiniz olsun düzelyeceğim

Ulan kitab #mutlu sıralamasında  en son 2,21k kitabın arasında 4cü sıraya çıktı

Çok az bölüm var daha ve bence bu sıraya girdiysem şimdiden baya iyi ilerliyorum gardımızı indirmiyoruz ve böyle devamkeeeee

Neyse uzatmıyım bölüme geçelimmmm

Oy ve bol bol yorum yapın lütfen keyifli okumalar aşklarımmm✨

~♪~

Miraç abimin öperek uyandırmasıyla güne başladım ama hiç iyi bir gün değil çünki okul var sonunda o kötü gün geldi

Kendi odama geçtim ve üzerime pantolon ve crop geçirdim serbest olduğu için istediyimi giydim nede olsa okul  amcamın değilmi saçlarımı taramak için makyaj masasına oturdum saçalarımı hall ettikden sonra hafif bir makyaj yaptım ve okul çantasını hazırlayıb aşağı indim

Kahvaltı masası hazırlanmış herkes yerinde oturmuştu arasın yanına oturdum ve uykulu gözlerle boşboş masayı incelemeye başladım
"Ulan bu kız ayakta uyuyor lan"birisi bir şey söyledi ama hiç kafamı kaldırıp bakmak gibi bir eziyete giremem şuan

"Kızım hadi kahvaltını yap geç kalacaksınız"benim hiç bir şey yemeyeceğim kanatine geldiler galiba çünki şuan abilerden biri ağzıma börek uzatıyor

"Korkma nane yok rahatça yiye bilirsin"uzatdığı böreği ısırdım ve yanağında öpdüm "teşekkürler abi"bir an tüm masa kaskatı kesildi dondular aq  ölüm sessizliği yarandı bu sessizlik beni rahatsız etdiği için kafamı kaldırdım ve onlara baktım

Hepsi şokla yüzüme bakıyordu ne olduğunu anlamak için azat abime döndüm

Hassiktir

Azat abi diye Pusatı öpmüşüm lan.

Azat abi diğer tarafımdaymış Pusata baktığımda adeta donmuştu hiçbir tepki vermiyordu elif yengenin (karısı) pusat abiyi dürtmesiyle hareketlendi her kes vereceği tepkiyi bekliyordu yan tarafda azat abi en ufak birşey için yan tarafda tetikde bekliyordu bana birşey yapmasından korkuyordular

En sonunda pusat abi ayağa kaldı ve beni kaldırdı bi an bana öyle bir sıkı sarıldı ki kimse bunu beklemiyordu herkes derin bir iç çekti

Pusat abi saçlarımı öpüyor bir tarafdanda başını boynuma gömmüş kokumu içine çekiyordu "herşey için özür dilerim söz veriyorum bir daha asla ama asla seni kırmayacağın ufaklık gözümden sakınacağım seni yemin ederim teşekkür ederim güzelim beni kabul ettindiğin için" aynı cümleleri tekrarlıyordu sanki ezberlemek istermişcesine kendi kendi söylüyordu sanki gözünden akan yaşlar boynumu ıslatıyordu ağladığı belliydi

Karabulut Ailesi (gerçek ailem)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin