ដុក! ដាក់! ដុក! ដាក់! ដុកដាក់...
"លោកអ៊ំ អុប!" នាយច្រម៉ក់ខុសៗស្រាប់តែខិតមុខមកជិតលោកអ៊ំ ចួនជាចៃដន្យលោកអ៊ំមកជិតល្មមបណ្ដាលឱ្យគែមមាត់នាយអឹបនឹងបបូរមាត់របស់គេ។
សុងហ៊ុនរុញជេគចេញយ៉ាងលឿន រួចគេក្រោកឈរ។
"ថ្ងៃនេះហាមមិនឱ្យឯងទៅណាទេ"
"តែ..."
"ហាមប្រឆាំង"
"..." ជេគឱនមុខចុះទាំងមិនពេញចិត្ត។ ជេគមិនបានណាត់សង្សារអីទេ នាយណាត់នីគីទៅមើលកុន តែបែរជាត្រូវខកខ្លួន។
(មិនគួរញ៉ោះលោកអ៊ំថាទៅដើរលេងជាមួយសង្សារសោះ)
"ទៅញ៉ាំបាយ!" សុងហ៊ុនងាកក្រោយយ៉ាងកាច។
"ខ្ញុំទៅហើយ" ជេគដើរទៅតាមក្រោយលោកអ៊ំទាំងធុញទ្រាន់។ នាយចង់មើលកុន នាយមិនចង់សង្ងំនៅតែក្នុងផ្ទះនោះទេ។ ខួរក្បាលជេគទទេស្អាត ជេគគ្មានគំនិតថ្មីសម្រាប់សរសេរប្រលោមលោកបើនៅផ្ទះទៀត ជេគគាំងខួរស្លាប់មិនខាន។
ក្រោយអាហារពេលព្រឹកអាកូនត្រេនឱបលេបថបចេញពីបន្ទប់ដើរមកអង្គុយសរសេរប្រលោមលោកនៅសួនច្បារ។ តែពេលមកដល់ក៏ឃើញលោកអ៊ំកំពុងនិយាយការងារជាមួយស៊ឹងហ្វាន។ ជេគមិនហ៊ានចូលទៅរំខានទេ សុខចិត្តឈរពីចំងាយឱបលេបថប។ ដោយសារតែឈរយូរពេកនាយរៀងចុកជើងក៏ដាក់ខ្លួនអង្គុយលើរនាបឈើដែលក្រាលជំនួសឱ្យឥដ្ឋការ៉ូ។
"ថ្ងៃនេះសម្រាកនៅទីនេះហើយ យើងខានបានជជែកជាមួយឯងច្រើនយូរណាស់មកហើយ"
"បាទអ្នកប្រុស" ស៊ឹងហ្វានញញឹម។
ខណៈនោះគេក្រឡេកទៅឃើញអ្នកណាក៏មិនដឹងមកអង្គុយផ្អែកសសរនៅក្បែរនេះ។
"នោះគឺ..."
"ជេគ គេប្រហែលជារងចាំដល់ពេលពួកយើងជជែកការងាររួច"
"អ្នកប្រុសតូចមានច្បាប់ទម្លាប់ណាស់"
"ពេលខ្លះឆ្គួតមើលមិនយល់"
"ហ៊ឹសៗ" ស៊ឹងហ្វានសើចរលាក់។ គេអង្គុយចុះក្រេបតែបន្ត ឯសុងហ៊ុនដើរយឺតៗចូលទៅជិតក្មេងនោះ។
"កោតតែឯងគេងលក់បានដែរ?" សុងហ៊ុនហួសចិត្ត ព្រោះជេគគេងផ្អែកសសរឱបលេបថបយ៉ាងស្រួល។
YOU ARE READING
រនាំងឈាមស្នេហ៍ព្រៃផ្សៃ
Romance"អូននិងធ្វើឲ្យអ៊ំុស្រឡាញ់ឲ្យបានចាំមើលទៅ អ៊ំុសុងហ៊ុន" "យើងមិនស្រឡាញ់ក្មេងប្រុសដូចឯងទេ!"
