45. Bölüm

303K 10.8K 4.9K
                                    

GÜNEŞ

Ne? Araf'ın sevgilisi olmak mı? Sağıma soluma baktım. Gerçekten bana mı söylüyor?

"Bana mı dedin? " dedim işaret parmağımla kendimi göstererek.


"Bak yine saçmalamaya başladın. En iyisi sen iyileştikten sonra bunları konuşalım. Ama ben ciddiyim."


Direk "Kabul ediyorum. " dedim. Bu ani çıkışımla kaşları havaya kalktı.

Daha iyi anlaması için "Seninle sevgili olmayı kabul ediyorum. " dedim.

Araf ve benim dışımdakiler şaşkınca bizi dinliyordu. Şaşırmakta sonuna kadar haklılar. Çünkü şokunu daha ben atlatamadım.

"Sen beni yanlış anladın. Biz gerçekten sevgili olmayacağız. Sadece dışarıdakiler aramızdaki ilişkiyi gerçek sanacaklar. "

Yalandan bir ilişki? Kelimenin tam anlamıyla afalladım. Hayal kırıklığına mı uğradım? Kesinlikle.

"Za-zaten bende öyle olduğunu anladım. " dedim yalan söyleyerek.

"Buna sevindim. Ama kurallarım var. Öyle erkeklerle gezmek, kısa giyinmek gibi şeyler yok. "

"Bende şunu söyleyeyim, öyle kurallar bana işlemez. İstediğimle konuşur, istediğim şekilde giyinirim. Orada duracaksın. "

Bana ters bakışlar atarken şu an uzatmak istemediğini anlamıştım. İsterse uzatsın. Kuralları kendine kalsın!

"Neyse, sen bir hastaneden çık da o zaman bunları konuşuruz. " Bir şey söylemedim. Hala çok şaşkındım. Gerçekten sevgilisi olmamı istiyor oluşuna şok olmuşken sahte bir şeyden bahsettiğini anlayınca üzerine daha da şaşırmıştım. Peki ben ne isterdim? Gerçek bir birliktelik mi? Yoksa Araf'ın bahsettiği gibi yalan bir birliktelik mi? Düşünmek bile beni yoruyor. Ama düşünmeye gerek yok. Kendimi düşünüyorsam bunu kabul edeceğim. İster yalandan ister gerçekten... Ama kabul ediyorum. Benim için de farklı bir deneyim olmuş olur. Öküzün sevgilisi olacağım. Bundan daha farklı bir deneyim olabilir mi?

Araf "Ben çıkış işlemlerini halledeyim. " dedi ve odadan çıktı.

"Siz şimdi- " Sidal'ın sözünü keserek "Bunları daha sonra konuşuruz. " dedim. Gerçekten konuşmaya halim yok.

Araf gelene kadar gözlerimi dinlendirdim. Kızların yardımıyla yattığım yerden doğruldum.

"Eve gidene kadar bende kal istersen. " Eslem'e cevap verecekken Araf'ın sözüyle sustum. "Benim evimde kalacak. "

"Gerek yok Araf. Ben Eslem'de kalabilirim. "

"Sevgilime ben bakacağım. " Hayır ben mi yanlış duyuyorum? Bu adam hem gerçek bir ilişki olmayacak diyor hem de sevgilim diyor.

"Ben senin sevgilim değilim Araf. "

"Gayette sevgilimsin. Az önce ne konuşmuştuk. Ne kadar yalandan olsa da bunu belli etmeyeceğiz. O yüzden sevgilim değilsin deyip durma. Bu konu kapandı. " İtiraz edecek gücü kendimde bulamadığım için bir şey söylemedim. Araf yanıma gelince kızlar geri çekildi. Havalandığımı hissetmemle tiz bir çığlık attım.

"Ayaklarım var Araf, yürüyebilirim."

"Bir kez de itiraz etme. " O zaman bana da bu anın tadını çıkarmak kalıyor. Ellerimi Araf'ın boynunda birleştirdim. Yüzümü de göğsüne gömdüm.

Odadan çıkarken "Yerini pek bir beğendin bakıyordum da... " dedi Araf alayla.

"Sevgilim değil misin? İstediğim gibi davranırım. " dedim bende aynı alaylı ses tonuyla. Eğer istiyorsa peki. Sevgilimmiş gibi davranacağım. Benim için de eğlenceli olacak.

ORMANTİK MAFYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin