ខ្ញុំមិនយល់ហេតុអ្វីបានជាពួកគេស្អប់ខ្ញុំ

(ហត់នឿយណាស់លោកអើយម៉េចជីវិតខ្ញុំវល់ៗចឹង)

រឿងកូនឥតខាន់ស្លារ(ភាគទី6)
លោកDong:ចឹងសម្រាច់ថាពេលជុងវ៉ុនរៀនចប់ពេលណាពួកយើងនិងរៀនចប់ពេលណានិងប្រញ៉ាប់រៀបការភ្លាម
(ពេលនោះហេសឹងនិងជុងសុងក៏ស្រែកឡើងថា)
Jong:រឿងអីត្រូវឲ្យវាមានគូរមុនខ្ញុំលែងមិនទាន់ឆ្អែកផងប្រញ៉ាប់យកប្ដីយកប្រពន្ធទៅណា
លោកផាក:ជុងសុងឯងកុំអត់សុជីធម៌ពេកចាស់ៗកំពុងនិយាយគ្នាម៉េចមកឡូឡាមុខចាស់ទុំចឹង
Hee:ប្អូនមិនខុសទេប៉ាគឺខ្ញុំជំទាស់មិនឲ្យអាល្អិតនេះការមុនពួកខ្ញុំទេព្រោះខ្ញុំជាកូនបងមិនមែនប៉ាភ្លេចវិន័យគ្រួសារណាហី
លោកផាក:អឺ...គឺថាអ្នកដន្លងគឺកូនខ្ញុំរាងខ្វះសុជីធម៌បន្ដិចហើយសុំទោសលោកផងណាអឺចឹងអញ្ជើញអ្នកដន្លងត្រឡប់ទៅវិញសិនរឿងកូនគឺសម្រាចតាមនិងហើយ
(លោកសុីម៉ានិងលោកsoក៏ត្រឡប់ទៅវិញគ្រាន់តែពួកគាត់ចេញទៅអស់ភ្លាមលោកផាកគាត់ក៏ដើរទៅទះកូនគាត់ម្នាក់មួយដៃតែម្ដង)
លោកផាក:យើងមិនបានប្រដៅឯងឲ្យឈ្លើយយ៉ាងនេះទេហេតុអីក៏ឯងប្រហើនហ៊ាននិយាយកាត់មនុស្សចាស់បែបនេះដឹងទេថាយើងលក់មុខពិនណាថ្ងៃក្រោយបើឯងធ្វើបែបនេះទៀតយើងមិនត្រឹមតែទះឯងទេតែយើងនិងដកដំណែងជាCEOរបស់ឯងចេញតែម្ដង
(និយាយរួចគាត់ក៏ដើរចេញបាត់ឯជុងវ៉ុនវិញគេក៏ដើរចេញទៅជាមួយលោកផាកដូចគ្នាពេលនេះភ្នែកហេសឹងនិងជុងសុងមើលមកជុងវ៉ុនកាន់តែអាក្រក់ពេលនេះគេគុំនិងជុងវ៉ុនណាស់)
Jong:តាំងពីអាក្មេងនេះមកនៅជាមួយពួកយើងមកលោកប៉ាប្រែប្រួលអស់គ្រប់យ៉ាងគឺដោយសារវា
Hee:សំណាងណាស់ដែរពួកយើងលួចបើកកាសុីណូដែរជាមុខរបផ្ទាល់ខ្លួនមិនចឹងទេពួកយើងទាំងពីមិនខុសអីពីឆ្កែអង្កែរសុីទេ
Jong:តើពួកយើងគួរចាត់ការវាបែបណាទៅអាក្មេងម្នាក់នេះមិនមែនធម្មតាទេណាវាចេះការរ៉ាតតេដែរណាថ្ងៃមុនវាចាប់ខ្ញុំបោកឡើងស្រងល់ណាបងដឹងទេ
(ជុងសុងគេក៏ប្រាប់រឿងហេតុកាលថ្ងៃជុងវ៉ុនចាប់គេបោកនោះហេសឹងក៏ភ្ញាក់ផ្អើលមិនស្ទើរព្រោះឃើញនាយតូចទុយមុយចឹងសោះតែអីក៏ខ្លាំងម្លេះ)
Hee:ចាំថ្ងៃណាឱកាសល្អចាំចាត់ការវាឥឡូវនេះឲ្យវាសប្បាយសិនទៅបន្ដិចទៀតវាស្គាល់ថ្នាំខ្លាំងហើយ
(កាត់មកជុងវ៉ុនវិញកំពុងជិះកាត់សុីទៅណាក៏មិនដឹងកំពុងនៅក្នុងឡាននោះទូរស័ព្ទគេក៏រោឡើងពេលគេលើកមកមើលឃើញថាវាជាលេខចំម្លែក)
Jung:អាឡូសួស្ដីខ្ញុំជុងវ៉ុននិយាយបាទ
វ័យៗ:សួស្ដីបងវ៉ុនខ្ញុំគឺវ័យៗណាបងចាំអ្វីដែរពួកយើងបាននិយាយគ្នាកាលនៅក្រុមហ៊ុនទេ
Jung:អរអូនវ័យៗសោះបាទចាំតើអូនឲ្យបងទៅឥឡូវនិងមែនទេ
Weiwei:ចាសបើបងទំនេរមកឥឡូវក៏បានដែរចំពេលអ្នកផ្ទះកំពុងរៀបចំអារហារពេលល្ងាចល្មម
(វ័យៗនាងដាក់ទូរស័ព្ទចុះទាំងញញឹមញញែព្រោះបានជួបមុខមនុស្សដែរខ្លួនលួចក្រាសតាំងពីយូរហើយតែនាងមិនដឹងទេថារបស់មានម្ចាស់រួចហើយកាត់មកពេលជុងវ៉ុនមកដល់វ័យៗបានទៅទទួលគេដោយផ្ទាល់ពេលកំពុងញ៉ាំអារហារ)
ម៉ាក់វ័យៗ:ខានជួបឯងយូរហើយមកវិញនៅតែស្រស់សង្ហារដដែលឯងនេះ
Jung:បាទអរគុណអ្នកមីងច្រើនហើយអ្នកនិងនិងលោកពូក៏ដូចគ្នានៅតែដូចដើម
លោកចាំង:អឺណាហើយបែកឯងយូរហើយកាលគិតគូររកប្រពន្ធនិងគេយើងនិង
Jung:មិនយូរមិនឆាប់ទេលោកពូអ្នកមីងខ្ញុំជិតផ្ជាប់ពាក្យហើយហិហិចង់អញ្ជើញអ្នកទាំងពីទុកឲ្យហើយ
(ចប់បាត់វ័យៗគ្រាន់តែលឺបែបនេះភ្លាមនាងធ្លាក់ថ្លើមសូតែក្ដុកតែម្ដងខំសង្ឃឹមតែឥឡូវក្ដីសង្ឃឹមនាងរលាយអស់នាងក៏សុំម៉ាក់នាងចេញមកសម្រួលអារម្មណ៍នៅខាងក្រៅឯម៉ាក់នាងក៏ចេញមកតាមដូចគ្នា)
វ័យៗ:ហុឹកៗៗម៉ាក់បងជុងវ៉ុនគាត់ជិតផ្ជាប់ពាក្យហើយតើខ្ញុំមានវានាបានត្រឹមលួចស្រលាញ់គាត់ចឹងឬ
ម៉ាក់វ័យៗ:អឹមៗមិនអីទេណាកូនពួកគេគ្រាន់តែផ្ជាប់ពាក្យមិនមែនរៀបការឯណាចឹងកូនស្រីម៉ាក់នៅតែសង្ឃឹមជានិច្ចចាំម៉ាក់រកវិធីចាត់ការរឿងនេះឲ្យណា
(គាត់និយាយទាំងអោបកូនជាប់ទ្រូងព្រោះមិនមែនគាត់មិនដឹងទេថាកូនគាត់លួចស្រលាញ់នាយតូចជុងវ៉ុននោះកាត់មកក្នុងផ្ទះវិញ)
Jung:អូនទៅណាមិញនេះហើយភ្នែកអូនកើតអីម៉េចបានក្រហមចឹង
វ័យៗ:អរមិញនេះសត្វល្អិតចូលភ្នែកអូននិងហាអូនរត់ទៅយំឲ្យវាចេញមកវិញ
Jung:យ៉ាប់ណាស់អូនឯងនេះក្មេងនៅតែក្មេងខ្លួនធំឡើងពិនបងហើយនិងហាអឹមចឹងលោកពូអ្នកមីងខ្ញុំសុំលារទៅផ្ទះវិញសិនហើយខ្លាចអ្នកផ្ទះបារម្ភ
(ពេលនោះគេរៀបនិងងើបចេញពីតុកទៅហើយតែវ័យៗក៏ធ្វើជាឈឺក្បាលដួលសន្លប់ភ្លាមៗឯនាយតូចក៏ស្ទុះមកអោបនាងតូចវ័យៗហើយទះថ្ពាល់នាងតិចៗ)
Jung:វ័យៗអូនអត់ណាហីអូនកើតម៉េចសុខៗសន្លប់ចឹង
ម៉ាក់វ័យៗ:មីងថាយកប្អូនទៅបន្ទប់សិនទៅក្មួយ
(ហើយនាយតូចក៏បីនាងល្អិតវ័យៗចូលបន្ទប់របស់នាងទាំងមិនដឹងថានោះជាល្បិចពីអ្នកម៉ែកូនដែររៀបចំឡើងមកនោះទេពេលដាក់នាងតូចលើពូកគេក៏ប្រុងដកខ្លួនចេញទៅហើយតែនាងតូចវ័យៗក៏ធ្វើជាមមើអោបគេជាប់ឯជុងវ៉ុនវិញដោយអារណិតព្រោះនាងតូចយំទឹកភ្នែកទឹកសំបោរទើបមិនទៅណាក៏នៅគេងអោបនាងទៅបកមកប៉ាម៉ាក់នាងវិញ)
លោកចាំង:អូនធ្វើបែបនិងមិនសមទេអីអូនកូនយើងស្រីផងណានៅជាមួយមនុស្សប្រុសតែពីអ្នកវាមិនសមភ្នែកពួកបាវបម្រើណា
ម៉ាក់វ័យៗ:បងកុំចេះនេះជាក្ដីសុខកូនខ្ញុំត្រូវតែធ្វើ
(ពេលកំពុងនិយាយគ្នាសុខនោះពួកគាត់ទាំងពីក៏លឺសុីផ្លេឡានកាំផ្លេទីតៗមុខរបងផ្ទះដោយឆ្ងល់គាត់ក៏ឲ្យអ្នកបម្រើទៅបើកទ្វារ)
ម៉ាក់វ័យៗ:ថាងប៉ាវៗឯងចេញទៅបើទ្វារបន្ដិចទៅថ្លង់ណាស់វើយការផ្លេរកងាប់ស្អីវាទេស
ប៉ាវៗ:ចាសលោកស្រី
(នាងក៏ចេញមកបើរបងតែក៏ត្រូវគាំងព្រោះនោះមិនមែនជាអ្នកដែរម្ចាស់ខ្លួនស្គាល់ទេ)
ប៉ាវៗ:ពួកអ្នកជាអ្នកណា
Kazu:យើងជាអ្នកណាវាមិនសំខានទេតែខ្ញុំត្រូវការជួបម្ចាស់ផ្ទះចេញពួកឯងចូលទៅ
(នាងក៏បញ្ជារកូនចៅនាងឲ្យសម្រុកចូលផ្ទះវ័យៗដូចសម្រុកចូលប្លន់ចឹង)ម៉ាក់វ័យៗ:ណែស្អីនិងប្លន់មែនទេយ...កឲ្យអស់ទៅខ្ញុំមានតែពិននិងទេកុំសម្លាប់ខ្ញុំអី
Kazu:ខ្ញុំមិនចង់បានរបស់បន្ដិចបន្ដួចរបស់លោកស្រីទេតែខ្ញុំមកយកប្ដីខ្ញុំទៅវិញជុងវ៉ុននៅណា
មាក់វ័យៗ:ហើយនាងជាអ្នកណាបើមិនមែនចោរហើយយ្រូវជាអីនិងក្មួយវ៉ុនគេមិ...ននៅទីនេះទេ
Kazu:ហឹសមិនប្រាប់មែនទេពួកឯងបំផ្លាញ់របស់របនៅក្នុងផ្ទះនេះមានប៉ុន្មានកំតិចចោរទាំងអស់រហូតដល់គាត់ព្រមនិយាយប្រាប់យើងថាអនាគត់ម្ចាស់ប្រុសឯងនៅឯណា
ម៉ាក់វ័យៗ:អេៗខ្ញុំប្រាប់ហើយខ្ញុំហើយកុំបំផ្លាញ់របស់ទៀតអីរបស់ផ្ទះខ្ញុំថ្លៃណាស់ក្មួយវ៉ុននៅខាងលើជាមួយកូនស្រីខ្ញុំនាងឡើងទៅជាន់លើបទឆ្វេងឃើញបន្ទប់មួយគឺនោះហើយ
(ឆេះដុំប៉ាដោយស៊ូហានាងឡើងទៅតាមអ្វីដែរម៉ាក់វ័យៗបានប្រាប់ពេលមកដល់នាងក៏ធាក់ទ្វារទម្លុះចូលទៅតែម្ដងជុងវ៉ុនដែរកំពុងគេងអោបវ័យៗសុខៗគេក៏ត្រូវភ្ញាក់លឺសូតែប្រាវមិញនេះស៊ូហាមិននិយាយច្រើននាងស្ទុះទាញជុងវ៉ុនចេញហើយក៏កន្ទ្រុបពីលើវ័យៗទះនាងយកតែម្ដង)
Kazu:យើងគុំនាងឯងយូរហើយតាំងពីនៅក្រុមហ៊ុនតែយើងគ្មានឱកាសបានប្រដៅនាងឯងសោះឆ្ញាញ់ណាស់មែនទេអារបស់មានម្ចាស់និង(ផាច់ៗៗ)
(zuhaនាងទះវ័យៗមិនសំចៃដៃគឺទះយកៗតែម្ដងឯជុងវ៉ុនវិញឃើញស៊ូហាកាចចឹងក៏លែងហ៊ានជួយ)
Jung:ស៊ូហាពិននិងបានហើយ
Kazu:នៅឲ្យស្ងៀមកុំចេះខ្ញុំប្រដៅមីក្មេងទើបកើតម្សិលម្ងៃនេះសិន
(ចែហាមានជាការកាចជាខ្លាំងតាពិននេះកញ្ញារវ័យៗបើមិនចូលពេទ្យទេក៏ម្ឈុសដែរបើចែហាទះអត់ដកដៃផងអានិងហើយលទ្ធផលចង់បានរបស់គេអាដឹងថាគេមានម្ចាស់ហើយតែនៅប្រហើនយក)