(អេស៎ ម៉ោង 8 ហើយ លោកអ៊ំទៅធ្វើការនៅម៉ោង 7:30 ព្រឹក ហើយចាំបាច់ខ្លាចធ្វើអី? ចំមែន! ខ្លាចឡើងភ្លេចពិចារណា) នាយតូចទះថ្ងាស់ខ្លួនឯងផាច់! រួចដើរចូលផ្ទះធម្មតា។ លើកនេះមិនភ័យមិនខ្លាចអីទាំងអស់ នាយមានទំនុកចិត្តណាស់។
"នៅនឹកឃើញផ្ទះដែរមែនទេ?"
ឌាំង!!
ជេគចង់ទន់ជង្គង់ដួលពេលងាកក្រោយឃើញលោកអ៊ំឈរឱបដៃនៅក្បែរបង្អួច។
"លោក... លោកអ៊ំ..."
សុងហ៊ុនដើរញាប់ៗសំដៅមករកជេគ ដូចដើរមកប្រហារ។ ជេគភ័យខ្លាំងណាស់ នាយរហ័សលុតជង្គង់ចុះគ្រឹប!
"ខ្ញុំខុសហើយ ខ្ញុំសុំទោស លើកក្រោយខ្ញុំលែងហ៊ានធ្វើទៀតហើយ អ្ហៃ!!" ជេគស្រែកចាចពេលគេចាប់ញ៉ឹងស្លឹកត្រចៀកទាញឱ្យក្រោកឈរ។
"ឯងធ្វើស្អីមានដឹងខ្លួនទេ?"
"ខ្ញុំដឹងៗ"
"ដឹងអី?" គេកាចណាស់ ក្មេងតូចមិនហ៊ានសម្លឹងមុខគេទេ។
"ដឹងថាខ្ញុំមិនគួរឡើងគេងលើគ្រែរបស់លោកអ៊ំ ខ្ញុំខុសហើយ ខ្ញុំសុំទោស ខ្ញុំដឹងហើយ អ្ហឹកៗ"
"មិនមែនរឿងហ្នឹង!"
"ហាស?" នាយច្រម៉ក់ផ្អាកយំសិនព្រោះកំពុងតែឆ្ងល់។ ហេតុអីជេគឡើងគេងលើគ្រែរបស់លោកអ៊ំហើយលោកអ៊ំមិនដាក់ទោស? ហើយ... លោកអ៊ំដាក់ទោសជេគដោយសារអី?
"ហាស? ឯងនិយាយជាមួយចាស់ទុំរបៀបនេះ?" សុងហ៊ុនទាញស្លឹកត្រចៀកនាយដើរសំដៅទៅសាឡុង។
"លោកអ៊ំ ឬលោកអ៊ំខឹងដែលខ្ញុំសុំទៅគេជាមួយនីគី? អួយ ដាក់ត្រចៀកខ្ញុំហើយ អ្ហឹកៗ"
សុងហ៊ុនទាញក្មេងមិនស្ដាប់បង្គាប់ឱ្យអង្គុយក្បែរ ទាំងគេនៅញ៉ាំស្លឹកត្រចៀកនាយនៅឡើយ។
"យើងឆ្ងល់ណាស់ ឯងចេះតមាត់យើងមកពីណា? តាមពិតមកពីដើរជាមួយក្មេងនោះសោះ"
ក្មេងនោះ? នីគីមែនទេ?
"នីគីមិនមែនមនុស្សដែលមាននិស្ស័យមិនល្អ" ជេគតវ៉ាឱ្យមិត្តភក្តិយ៉ាងរហ័ស។
"និស្ស័យល្អត្រង់ណា? មួយខែវាយគ្នា 10 ដង បើមិនគេវាយវា គឺវាវាយគេ ឯងដើរជាមួយក្មេងជើងកាងអ្ហេស?"(ស្ទាវតាកែវចេញរឹទ្ធិ)
YOU ARE READING
រនាំងឈាមស្នេហ៍ព្រៃផ្សៃ
Romance"អូននិងធ្វើឲ្យអ៊ំុស្រឡាញ់ឲ្យបានចាំមើលទៅ អ៊ំុសុងហ៊ុន" "យើងមិនស្រឡាញ់ក្មេងប្រុសដូចឯងទេ!"
EP10:ក្មេងជើងកាង.
Start from the beginning
