Finding You (AlDub fanfic)

Epilogue

"Mama!!!! Maaamaa!!!!!" Pulahaw ng pitong taong gulang na batang babae.

May lumapit na babae dito at kinausap ito.

"Baby bakit ka umiiyak?"tanong nito sa bata.

Tinitigan muna ni Maine ang babaeng lumapit sa kanya. Hindi niya alam kong ano ang dapat nyang gawin.

Sabi ng mommy niya don't talk to strangers daw. Pero ano ang gagawin niya? Hindi nya alam kung nasaan sya at kung anong lugar ito.

" Baby, don't be afraid .. It's ok. Where's your mommy?." Tanong nito sa akin.

Mukha naman syang mabait, kaya kinausap ko na din.

" N-nasya b-buyacan p-po" sinok sinok kong sabi dito.

"Huh? Paano ka nakarating dito?" Tanong pa nito.

"(Snif ...sniff) hindi ko po alam... anina, naysa kwarto lang ako..huuuuu...mmmm" iyak ko pa din.

Hindi ko alam kung paniniwalaan ko yung batang to, naka pajama pa sya at my hawak na teddy bear.

Pero Bulacan? Ang layo ng Bulacan sa Manila.

"Baby? You want to come with me muna? Hanapin natin parents mo." Sabi ko sa bata.

Tinigan nya lang ako at tumango at hinawakan na din yung kamay ko.

Sa di kalayuan nakita ko yung mag ama ko , nakakunot noo ang asawa ko ng mapansin nyang my dala akong batang babae na naka pajama pa.

"Lyn? Sino yan?" Tanong nya sa akin.

"Nakita ko sya kanina sa labas ng subdivision natin at iyak ng iyak, nawawala eh, kaysa naman my mangyari kinuha ko na at para mahanap na ang magulang nito." Wika ko sa asawa ko.

" Baby girl? Ano nga pala name mo? " tanong ko sa bata.

"Meng Mindyosha p0.." bulol pa syang magsalita kaya di ko maintindihan.

"Ok, Meng dito ka muna for a while hanggat hindi pa natin nakikita yung pamilya mo ah." Malambing kong sabi sa bata, matagal ko nang gustong mag karoon ng anak na babae kaso dalawang lalaki yung anak ko.

Nag nod naman sya sa akin at nag hikab.

Mukhang inaantok sya sa kakaiyak ka nina. Binuhat ko sya papunta sa kwarto naming mag asawa.

Pero bago pa ako makapasok nakita ko yung panganay ko na naka kunot noo.

" Anak, sya si Meng for a while dito mo na sya." Sabi ko sa sampong taong gulang kong anak na si Chad.

Lumapit sya sa akin at sinulyapan yung batang karga ko.

" Ok, mom.. pero ano po yung nang yari sa kanya?"

" She lost. While we did'nt find her family dito muna sya ok?" Nag nod naman sya sa akin.

~~~~

Lumipas ang isang linggo, nandito pa rin ako sa bahay nung nakakita sa akin. Hinahanap pa din nila sina Mama.

Mabait sina tito Rich at Mama Lyn. Kaya magaan yung loob ko sa kanila. Nakasundo ko din yung mga anak nilang si Chad at Troy.

"Meng? I will ask you again kung paano ka uli na punta dito sa Manila ah.." sabi ni mama Lyn sa akin.

" Opo, nasya room po ako nun kakagisying ko lang po nun , taposh po. I feel wierd then po nakita ko na nawawala yung kamay ko kaya pumikit ako after po nun pag mulat ko po nandun na ako sa may park." Sabi ko sa kanya.

Mukha naman totoo ang sinasabi nya. Pero imposible eh.

"Meng..." tawag ko sa kanya at hinimas himas ko pa yung buhok nya.

Tiningala naman nya ako. Nasa garden kasi kami ng bahay namin.

"Ngayon lang ba nangyari ito sa yo?" Tanong ko uli dito.

"Hindi po, marhaming beshes na din po,minsan po bigla nalang ako nasa labas ng bahay o kaya nasa mall po." Sabi nito na napaka inocente talaga.

Mukhang my idea na ako sa kung ano ang nangyayari dito pero kailangan kong e confirm.

" Pero po ngayon lang po ako nakapunta dito." Sabi pa nito.

Maya maya lumapit ang panganay ko at kinuha si Meng.

"Memeng laro tayo dun." Sabi nito. Nakatunghay lang ako sa dalawa.

" Anong laro?" Tanong naman ni Meng dito.

" Habulan!" Sigaw naman ni Chad.

I was looking at them when i realize that my son really care about the little girl.

Mabait na bata si Meng at sweet pang bata. Siguro mahirap para sa kanya ang malayo sa magulang nya.

~~~~

"Mama!!! Maaaaa!!!" Rinig kong sigaw ni Chad mula sa baba.
Kaya agad ako tumakbo pababa ng hagdan.

" Anong nangayari at umiiyak kayo?" Tanong ko sa dalawa kong anak .

"Ma.., nawala bigla si Meng ..." patuloy pa rin sa pag iyak si Chad.

" Ma? San sya nag punta?!!" ...

"Anak, sandali san kayo nag laro kanina? " tanong ko. Hindi kaya...

" sa labas lang po sa garden.,, ano po ba ang nangyari at nawala si Memeng ma? Nakita ko pa sya eh, tumatakbo sya palapit sa amin pero nawala sya na parang bula!" This is the first time I saw my son crying too hard.

Nasasaktan ako sa nakikita ko at sa katotohanang bigla nanamn nawala si Meng.

" Ma? What happen to her? Why is she gone? Why?! Sabi nya walang iwanan eh!" Inis nasabi nito.

I saw pain in his eyes.

"It's ok son, someday both of you find each other again. I promise that to you."