Can Kırıkları

7.Bölüm

Semih'le arabada olanlardan sonra okuldan çıkıp abimi arayınca Abimin görevde olduğunu ve yemek olayının tamamen Semih'in uydurması olduğunu da öğrenmiş bulunmuştum. Sırf Fırat'ın yanından beni çıkarmak için yapmıştı..

Diğer taraftan Semih sürekli karşıma çıkacaktı... Çıkar mıydı? Yoksa onu reddettiğim için bırakır mıydı peşimi? Semih'in hayatında sayısız kadın olmuştu. Lise yıllarında başlamışlardı abimle çapkınlık yapmaya.. İkisi de birbirinin sır küpüydü... Bazen sözlü konuşmaz ama gözleriyle birbirleriyle anlaşırlardı..

Bir de bu mesele vardı abim acaba az önce olanları öğrendiğinde ne tepki verirdi.. Düşünceler içinde boğuşurken çoktan metroya gelmiş eve doğru yol almaya başlamıştım... Başıma ağrı girmişti.. Resmen iki arada bir derede kalmıştım..Önceden kalbimde aklımda Semih derken artık ikisi aynı düşünmüyordu.Aklım nasıl güvenirsin ona diye kalbime baskı yapıyordu. Gerçi benim kalbim Semih'ten başkasını da tanımıyordu.Yıllar boyu kalbim hep olmazı istemişti. Metrodan inip hızlı adımlarla eve yürüdüm..Bahçe kapısına yaklaştığımda Semih'i arabasının içinde bekler vaziyette gördüm.. Beni görünce arabasından hemen inip yanıma gelmişti..

-Yaren konuşalım her şeyi.. Geçmişi...bu şekilde kestirip atma... Bana bir şans ver.. Özür dilerim..seni üzdüm.. İnan hiç aklımdan çıkmadın.. Ara ara abinden haberlerini alıyordum.. Ama seninle konuşmak için çok uğraştım biliyorsun.. Sen istemedin... Ben nasıl oldu bilmiyorum.. Buraya geldiğimden beri aklımdan çıkmadın.. O gece seni gerçekten öpmek istedim.. Engel olamadım kendime.. Sonrada hep seni görmek kokunu almak istedim.. Fırat'la seni gördükçe deliriyorum Yaren..

-Takriben kaç gün sürüyor...
-Anlamadım ne kaç gün soruyor...
-Bu aşık hallerin.. Benim hatırladığım en uzunu 3 ay falandı...

Kafamda hesap yapar gibi yaptım..-Ortalama 1 ay var.. Sabret geçer diye omzuna dokundum...

-Sen beni ciddiye almıyorsun..
-Ben ciddiye alınacak bir konu görmüyorum Semih abi..

Semih birden beni kendine çekip bastırdı -Abi deyip damarıma basma benim.. Daha bir saat önce doya doya öptüm seni.. Ve bil diye söylüyorum Yaren ben şimdiye kadar kimseye aşık olmadım.. Hiç biri uyurken aklıma gelmedi.. Biraz daha yaklaşıp derince nefes aldı... -Ve hiç birinin kokusunda kendimi kaybetmedim..

-Biri görmeden uzaklaş benden..
Semih'in ellerinden tutup zorla bir adım anca uzaklaşabildim.. -Senle ben olmaz.. Bu sefer yanlış kapıdasın..

-Hayır ilk defa doğru yerdeyim.. Olmam gereken yerde.. Kendimi hiç bu kadar ait hissetmediğim yerde...

-Semihhhh...

Duyduğum kadın sesiyle başımı çevirdim... Aylin sokağın başından bize doğru geliyordu. İnşallah az önce olanları görmemiştir... Semih'in yanında tam karşımda durunca gülümsedim.
-Merhaba Yaren.. Bu aralar ne çok karşılaşıyoruz değil mi?
-Merhaba Aylin.. Evet..Semih abiyle de kapıda karşılaştık.. Sizin konuşacaklarınız vardır... İyi akşamlar...

Semih Aylin'e verdiğim cevaba tek kaşını kaldırmış öyle mi der gibi bakıyordu. Arkamı dönüp üzerimde olduğunu bildiğim gözlere aldırış etmedim.. Semih düşünsündü vereceği cevabı...
Eve girdiğimde annem çoktan yemeği hazırlamış Tv de açtığı programı izliyordu..
-Ben geldim anne...
-Hoş geldin kızım nasıl geçti günün..

Omuzlarımı kaldırıp indirdim.. -Her zamanki gibi.. Rutin ve sıkıcı... Ben üzerimi değiştirip geliyorum.. Çok acıktım..

Odama çıkıp hızlıca pijamlarımı giydim.. Banyoda işlerimi hallettikten sonra seke seke indim merdivenleri ama masanın başında Semih'i görmemle duraksadım..
-Yaren niye orda duruyorsun kızım gelsene.. Semra teyzenler 2 günlüğüne İzmir'e düğüne gittiler... Bende Semih abini yemeğe çağırdım... Hadi mutfaktan ekmekleri al da gel yemekler soğumasın...