‼️ ACEMİCE YAZILMIŞ BİR KURGUDUR ‼️
Kuma ve Adar'ın diğer eşi aynı yatağı kullanmakta.(Bunu bilerek okuyun!)
Mardin'de doğan, Annesi ve abileri tarafından sevilmeyen Arin, babasının sevgisi ve babaannesinin merhameti ile büyümüştü. Abisinin kaçırdığ...
Adar'ın başında ki bandaj değişmiş bir sorun olmadığına kanaat getirilince herkes odasına çekilmişti. Tabi kimse uyumamıştı.
Arin ise odasında ki koltukta oturmuş kucağında abisinin aldığı çiçek kutusu duruyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Hatırlamayanlar için hatırlatma)
Elinde abilerinin yazdığı notlar vardı. Her okuduğunda sevinse de bu duygusu kısa sürüyordu. Sanki mutluluk ona harammış gibi sürekli bir engel çıkıyordu karşısına.
Adar Arin'in dalgın yüzünü fark edince derin bir nefes aldı. Onu sevmiyordu. Sevebilecek mi emin değildi. Belki de birbirlerini asla sevmeyecek dışarıya rol yapacaklardı. Adar sevmediği biri ile beraber olmak istemiyordu. Kim isterdi ki zaten? Arin'i sevmeye çalışabilirdi. Eğer sevmezse rol yapmaktan başka çaresi kalmayacaktı.
Ertesi sabah
K
onakta ki herkes kalkmış kahvaltıya oturmuştu. Akşam ki iş yemeği için kim, hangi renk, hangi model elbise giyecek onu konuşuyorlardı. Arin ne giyeceğini bilemediği için onları dinliyordu sadece. Menekşe gözü Arin'e çarpınca aklıma gelen fikirle gülümsedi.
Menekşe- Arin sana aldığım elbiseylen ayakkabıyı giyersin değil?
Arin başını kaldırıp anlamaz gözlerle baktı.
Arin- Hangi elbise abla?
Menekşe Adar'a göz ucuyla bakınca onları dinlediğini fark etti. Yeşim Hanım'ın yanında Arin'e karışamayacağı için pek bir rahattı Menekşe.
Menekşe- Mağazada giydiğini var ya. Erkekler geldiğinde onlarda görmüştü. Sen hatırladın mı Adar Ağam?
Adar ve Arin durup düşündüler neyden bahsediyor diye. İkisinde de şimşekler aynı anda çakınca Arin öksürmeye başladı. Adar ise hayır diye bağırdı. Onun bağırtısı ile bakışlar ona dönmüştü. Fakat o umursamadan konuşmaya devam etti.
Adar- Asla o elbiseyi giyemez! Ayrıca ona elbise demeye bin şahit ister! Adamlar artık kumaş kalınca boşa gitmesin diye adını elbise koymuş! Kısacık bir şeydir za-
Yeşim Hanımağa- Adar bırak elbiseyi eşine bak!!
Adar Arin'e dönünce öksürmekten kıpkırmızı olmuş bir adet Arin ile karşılaştı.
