Böyle Olsun İstemedim Ki!? (Bxİ)

28. BÖLÜM

📖Keyifli okumalar...📖

Arin banyosunu yapmış üzerine geceliğini giyiyordu. Yeni uyandığı için tekrar uyuyamayacağının bilincinde ne yapacağını düşünüyordu.

Üzerini düzeltip dolaptan temiz bir havlu çıkardı. Üstün körü kurutup taradı saçlarını. Hafif karıştırıp odaya geri döndü. Yatakta yüz üstü yatan bedene baktı bir süre.

Kaşları çatık, fazlasıyla terli ve sık neferler aldığını fark etti. Başının yanına gelip kan bulaşmış gazlı beze korkuyla baktı. Ne yapacağını düşünürken Adar'ın acı dolu inlemesi doldurdu odayı. Arin'in hissettiği korku artarken bi hışımla çıktı odadan.

Arin- Hanımağa'm! Hanımağa'm!

Arin nereye gittiğini bilmeden koşarken anıları zihninde tekrar canlandı.

GEÇMİŞ

İçindeki korku ve endişe uyumasını engelliyordu. Kaç saat geçmişti o konuşmanın üzerinden? Onu önemsemeyen biri için bu kadar gerilmesi ne değiştirirdi ki?

Üzerindeki yorganı kaldırıp kalktı yatağından. Yavaş adımlarla cama yürüdü. Tül perdeyi çekip camı açtı. Aşağı bakmamaya özen gösterip dışarıyı izlemeye başladı.

Belki 20 belki de daha uzun bir süre sonra konağın demir kapısı üç koruma yardımıyla açıldı. İki koruma kapının yanına gidip bir bedenin kollarına girdiler.

Yüzünü görmek için ne kadar çabalasa da karanlıkta ki beden yüzünü yerden kaldırmamıştı. Tahmin ettiği kişinin geldiğini anlamıştı sadece emin olmak için yüzünü görmeye çalışıyordu.

Korumaların içeri girdiğinde camı ve perdeyi kapatıp odadan dışarı çıktı. Ses çıkarmamaya özen gösterip yürüdü. Konuşma ve adım sesleri duyunca biraz daha hızlı yürüdü. Merdivenlerin başına geldiğinde korumaların yardımıyla çıkmaya çalışan abisi Serkan'ı gördü.

Arin- Abi!

Serkan- ŞŞŞT!! Sessiz ol Arin.

Kafasını sallayıp onaylayan mırıltılar çıkardı. Başını hâlâ kaldırmadığını görünce kaşları çatıldı ama bişey demedi. Çıkmakta zorlandığını fark edince merdivenden inip yanına geldi.

Arin- Abi sen salonda bekle. Ben pansuman yaparım sana.

Serkan bişey demedi sadece başını sallamakla yetindi. Arin yukarı çıkarken o salona gitti. Korumaları gönderip kardeşini bekledi. Kısa süre sonra elinde çantayla geldiğini görünce arkasına yaslandı ve başını duvara dayadı. Arin yanına oturup çantayı kucağına koydu.

Arin- Yüzün dışın da nerende yaran var abi?

Serkan konuşmaya hâli olmadığı için siyah gömleğinin düğmelerini açıp sağ kolundaki kesiği gösterdi.

Kucağında ki çantayı kenara koyup kesiğe eğildi. Annesi(!) sayesinde pansuman yapmayı biliyordu. Bu kesiğe nasıl pansuman yapılacağını da biliyordu hâliyle ama akan kan midesini bulandırıyordu.

★

Zor bela yaptığı pansumanda kullandığı malzemeleri toplarken Serkan yorgunluktan gözlerini zor açıyordu. Burada yatarsa annesinin olayı dolandırıp kardeşine getireceğini biliyordu, odasına gitmesi gerektiği için de uyumamaya çalışıyordu.