Yağmurdan kaçarken doluya yakalanmak nedir bilir misiniz?
Ezgi biliyordu.
Hayatını zindana çeviren üvey babasından kaçtığı bir gecede, onu bu hayata tutsak eden adamla karşılaşmayı beklemiyordu.
Bilseydi o adamla karşılaşacağını, yine kaçar mıydı o...
Merhaba arkadaşlar öncelikle bu bir bölüm değil. Sizi hayal kırıklığına uğrattığım için özür dilerim.
Bu platform benim için her zaman kendi düşüncelerimi yazabildiğim, arkadaş edinebildiğim ve başkalarının düşüncelerimi öğrenebildiğim bir platform oldu. Şu ana kadar hep okuyucu olarak burada bulunsam da hayatımda ilk defa hikaye yazmayı deniyorum.
Size hak veriyorum gerçekten. Okuyucu olarak gün boyu sizi beklettim, bölümleri zamanında atmadım da. Belki bana kızgın olabilirsiniz ona da anlayış gösteririm.
Fakat ilk tepkinizin neden hemen benim "sorumsuzluğumdan" ötürü bölüm atmadığımı düşünmeniz olduğunu anlamadım. Bazılarınız için konuşuyorum fakat şunu da söyleyim onlar da tek değil. Benim amacım kavga etmek değil tamamen sizi de anlamak.
Ben zaten bölümleri yetiştiremediğim zaman duyuru olarak giren, bölüm ne zaman sorularına ise tek tek cevap veren bir insanım. Cevap veremiyorsam ise mutlaka başıma bir şey gelmiştir. Bunu da bilin lütfen. Ben hiçbirinizi ne bekletmekten keyif alıyorum, ne üzmekten mutlu oluyorum ne de boş yere umut vermeyi seviyorum.
Neredeyse Mayıs'dan beri bu platformda yazıyorum hatta daha eski de olabilir. Ve gerçekten içten olarak bu kitabı okuyup beğenmenizden keyif alıyorum.
Bana özelden yalancı yazan olmuş, küfreden olmuş yani şahsen ne düşüneceğimi şaşırdım. Okuduğum bazı yazarlarda böyle duyurular girerdi. O sıralar abarttıklarını bile düşünürdüm ama üzülerek söylüyorum ki hiç de abartmıyorlar.
Dün neden bölüm atamadığımı anlatmak istemiyordum aslında çünkü biraz utandığım bir konu. Ve hiç de böyle bahanelere sığınmayı sevmem.
Fakat dün sabah, nasıl oldu bilmediğim bir şekilde su içmeye inecekken evimin merdivenlerinden yuvarlandım.
Başımı çarpmışım. Bilincim kapandı ve hastahaneye gittik. Hastahanede uyandığımda emardan tutun bir sürü işlemden geçirdiler saçma salak.
Sonra eve yolladılar. Eve gittikten bir süre sonra ayağımda çok kötü bir sancı hissettim. Ve tekrardan hastahaneye gitmek zorunda kaldık. Bu sefer acilden girdik.
Meğer sol ayağımı kırmayı başarmışım. Tarak kemiğimi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yani bu fotoğrafı koymaya gerek olduğu için bile utanıyorum şu an. Ama bazı insanlara durumu açıkladığım halde bahane söyleyenler oldu. Normalde kimsenin bana inanması veya inanmaması umrumda olmaz, fakat sizi bir süredir gerçekten de çok cevapsız bıraktığımı fark ettim.
Hak veriyorum da bakın gerçekten. Özel hayatımda ne olduğunu bilmeniz imkansız. Gerçek Adımı bile bilmiyorsunuz.
Fakat yinede, bugün uyandığımda gerçekten çok üzüldüm.
Zaten bütün tatil planlarım iptal olduğu için hiçbir yerede gidemeyeceğim. Bütün gün evdeyim. Bugün de bölümü yazmaya devam etmek için watpadd i açtığımda gördüğüm şeyler beni de hayal kırıklığına uğrattı.
Ben bu platformda bulunmaya ve yazmaya devam edeceğim. Bölümleri de söylediğim günler de atmaya çalışacağım.
Çarşamba-Cuma
Üç hafta boyunca evde kalmam gerektiği için de bölüm sayısını üçe bile çıkarabilirim. Sadece şu an çok ağrım var ve bazılarınızdan gerçekten birazcık anlayış bekliyorum.
Yani eğlenmek için yazdığım bu kitabı da bazılarınız gerçekten benim için bok etti. Ama problem değil. Sadece hislerimi paylaşmak istedim.
Umarım kendimi anlatabilmişimdir ve hiçbiriniz bunu kişisel anlamazsınız. Hiçbirinizi kırmak istemiyorum.
