ភាគទី៣៤ បងឯងឌឺអូន

Start from the beginning
                                        

"អ្ហឹស..ហ្ហឹក...បងអូនឈឺខ្លាំងណាស់"ជេយ៉ុន ក៏ពេបមាត់យំលើកដៃអោបក.ស្វាមីជាប់ពេលនាយហួសឡើងមកថើបថ្ពាល់របស់គេ

"ហែកជើងអូនអោយធំជាងមុនទៅ"សុងហ៊ុន គ្រាន់តែលឺប្ដីនិយាយបែបនេះរាងតូចក៏ហែកជើងរបស់គេអោយធំជាងមុនទើបរាងក្រាស់រុញដៃចូលកាន់តែញាប់ធ្វើអោយកាយតូចយោលទៅតាមនឹងដូចគ្នា

"ហ្ហឹក..អ្ហាស៎..លោកប្ដីថើបអូន...អ្ហឹស"ជេយ៉ុន ក៏លើកដៃអោយរាងក្រាស់ចូលមកអោបគេទើបនាយចូលទៅអោបតាមបំណងមុននឹងដកដៃចេញពីរភាពទន់ជ្រាយនូវពេលកាយតូចដល់គោលដៅ

"អ្ហឹម..ហ្អឹម"កាយតូចគ្រហឹមក្នុងដើមក.កាលដែលរាងក្រាស់យកដៃទៅទះនៅត្រង់ចំណុចពណ៌ផ្កាឈូកដែលបិទបើកតាមចង្វាក់ដង្ហើមរបស់គេនោះថើរៗធ្វើអោយកាយតូចគ្រលែងចង្កេះទៅលើទៅក្រោម

"ជុប៎"សម្លេងបឺតជញ្ជក់ផ្ដោះផ្ដងទឹកមាត់អោយគ្នាក៏បន្លឺឡើងរងំពេញបន្ទប់កាលដែលប្ដីប្រពន្ធមួយគូរនេះកំពុងតែគ្រលាស់អណ្ដាតអោយគ្នាបឺតទៅមកមិនលែងហាក់បីដូចជាញាណញោមឆ្ងាញ់ណាស់ចឹង

"អ្ហាសហ្ហាស"ជេយ៉ុន ក៏ធ្លោយមាត់ថ្ងូរចេញមកកាលដែលរាងក្រាស់យករបស់ដែលខឹងទល់នោះយកមកលុញនឹងចំណុចបិទបើកនោះមិនព្រមដាក់ចូលទាល់តែសោះព្រោះនាយនៅបន្តលុញរហូតដល់ចំណុចរាងតូចជ្រាបចេញទឹកសថ្លាចេញមកទើបរុញផ្អឹបចូលតិចៗរហូតដល់គល់ហើយក៏ចាប់កម្រើកចង្កេះតិចទាំងភ្នែកកំពុងមើលពីរភាពសុិចសីុរបស់ប្រពន្ធតូចដែលខាំមាត់ខាំក.ថ្ងួចថ្ងូរបើកជើងអោយធំនោះស្រួលនាយបុកទម្លុះចូល។

"អ្ហាស៎...តឹងណែលល្អណាស់ប្រពន្ធសម្លាញ់..អ្ហេស"សុងហ៊ុន ចាប់ចង្កេះតូចអោយផ្អឹបនឹងរបស់ខ្លួនអោយអឹបជាប់គ្នាមើលទៅកាន់តែស្រួលលើសដើម

(ធើបែបអង្គុយជាប់ពូក☺️)

"អ្ហាស៎..សុង...ស្រួលណាស់លោកប្ដី"ជេយ៉ុន ឯណេះមិនចាញ់តោងក.ប្ដីនិយាយដាចៗកាលបើចង្កេះចេះតែរំកិលទៅមុខទៅក្រោយតាមកម្លាំងរាងក្រាស់លើកចង្កេះអុកជ្រៅៗមួយកប់ៗស្រួលដល់ឋានព្រះឥន្រ្ទឯណោះ ពុទ្ធោអើយ។

"អ្ហឺស...ពរពោះកូនអោយបងទៀតណា..សុឺត"សុងហ៊ុន ក៏ដោលចង្កេះសម្លឹងមុខតូចច្រមិចដែលបែកញើសហត់គឃូសនោះទើបអោនទៅថើបថ្ពាល់គេមួយខ្សឺតយ៉ាងវែង

"ហ្ហឺស...បង...កុំមាត់លឺពេកប្រយ័ត្នជូហ្វាន់...អ្ហឹស..លឺប្រយ័ត្នខ្មាស់កូន"រាងក្រាស់លឺបែបនេះក៏ដោលចង្កេះកាន់តែញាប់ផ្គើនគេលើសដើម

"សុងហ៊ុន...បងឯងប្រញាប់ទៅណា..អ្ហឺសៗ"ជេយ៉ុន ក៏លើកដៃទៅខ្វាចខ្នងមាំអោយរលាត់ដាច់ចេញឈាមរឹមៗមើលទៅហាក់បីជាមិនឈឺសោះព្រោះបានធ្វើបាបប្រពន្ធតូចរបស់នាយអោយសមចិត្ត

"ហ្ហឹក...សុង...អ្ហាស៎...បងឯងឌឺអូន..ហ្ហឹក"ជេយ៉ុន ហាមាត់យំពេលរាងក្រាស់ឌឺគេនៅអោនមកថើបញ៉ោះគេអោយខឹងលើសដើមមើលទៅមិនដឹងជាខ្នាញ់គេយ៉ាងណានោះទេ

"កុំយំៗបងធ្វើលេងតើ"សុងហ៊ុន ក៏លើកដៃជូតទឹកភ្នែកអោយកាតូចទាំងអស់សំណើចព្រោះធ្វើអីគេមិនកើតយំខ្លួនឯងមើលចុះដូចកូនក្មេង

"ហ្ហឹកៗ...បងឯងអត់ស្ដាប់តាមអូនទេ...ហ្ហឹក"ជេយ៉ុន ក៏លើកដៃគក់ទ្រូងមាំដឹបៗយំទឹកភ្នែករហាម

"អូនជាកូនក្មេងឬយ៉ាងមិចចេះមកយំពេលផ្សំដំណេកចឹងកើត...ប្រពន្ធសម្លាញ់ហ្ហា៎"សុងហ៊ុន ក៏លើកដៃទៅទាញមុខកាយល្អិតឲ្យងាកមករកនាយតែរាងតូចបែរមុខចេញពេបមាត់យំហូរ

"អ្ហឹក...បងឯងអត់ស្រឡាញ់អូនទេ"ជេយ៉ុន មើលមុខរាងក្រាស់ពេបមាត់រកយំតែក៏ត្រូវសើចកក្អឹកពេលរាងក្រាស់អោនមកថើបឈ្មុកឈ្មុលនឹងកញ្ចឹងក.របស់គេ

"អ្នកណាថាអត់ស្រឡាញ់នោះ...ផ្លាប់!!"នាយថាហើយក៏ចាប់ចង្កេះតូចអោយជាប់ហើយក៏ដោលចង្កេះមួយកប់ៗឡើងរាងតូចអួលចំហរមាត់ព្រោះមិនបានត្រៀមខ្លួន

"អ្ហាស៎...អ្ហឺស...លោកប្ដី"ជេយ៉ុន យកដៃទប់ខ្នើយខាំមាត់បិទភ្នែកងើយក្បាលឡើងលើស្រួលកប់ពពក

"ម៉ាម៉ាអ្នកណាគេគួរអោយស្រឡាញ់ម្ល៉េះ...អ្ហឺស"សុងហ៊ុន ក៏ដោលចង្កេះញាប់ស្កេកកាន់តែខ្លាំងនៅពេលជិតដល់គោលដៅ

រាងក្រាស់នៅតែបន្តចាប់កាយតូចដែលមានឈ្មោះជាភរិយាអុីតាសុីវិលសុីរហូតដល់គ្នាសឹងសន្លប់បានព្រមហើយនៅឈ្លាតតាមឆាឆៅមិនអោយគេគេងបានស្រួលនោះទេព្រោះនាយតាមបៅអង្កៀមដោះរាងតូចឡើងរីកទោះគេវាយក្ដិចក៏នាយមិនឈប់នៅបៀមបៅបឺតរហូតដល់ពួកគេគេងលក់ទាំងពីរនក់ដោយរាងក្រាស់នៅដេកកណ្ដាលចន្លោះជើងរាងតូចមិនដកអាប្អូនចេញទេដោយរាងតូចអោយយកចេញក៏នាយមិនព្រមនៅប្រកែកយកលេសថានៅក្នុងនឹងហើយកក់ក្ដៅ។














Write by BUTTERFLY 🍓🌸

មហិច្ឆតាម្ចាស់បំណុលWhere stories live. Discover now