តុកៗៗ
« បងជេយ៍-»ជេគបើកទ្វានឹកឃើញស្មានថាជាជេយ៍ តែអ្នកណាទៅដឹងថាជាបុរសមុខមាំឈរសម្លឹងគេមិនដាក់
« លោកផាក....»ជេគឈរស្ងៀមពេលនាយដើរចូលមកកៀករុញទ្វាបិតចាក់សោរ
« លោកមកធ្វើអី?»គេសម្លឹងមុខនាយ បុកពីផឹបៗ
«......»ស្ងាត់
« លោកផាក....អួយយ»គេស្រែកពេលនាយរុញគេដួលលើគ្រែមួយទំហឹង
« ឃ្លានប្រុសថ្នាក់នឹង?»នាយបោះសម្ដីមិនដឹងក្បាលកន្ទុយធ្វើឪ្យគេងើយឆ្ងល់នឹងនាយ កើតស្អីទៀតហើយ
« លោកចង់និយាយពីអី?»
« បើឃ្លានខ្លាំង ម្ដេចមិនប្រាប់យើង?»នាយមិនផ្ដល់ចម្លើយនៅតែបន្ដសំណួរមិនដឹងទិសតំបន់ ទាញរ៉ូតខោចុះ
« លោកនិយាយឆ្កួតស្អី? លែងទៅ »
«.....»
« អត់ទេ!!!»
« ឯងគ្មានសិទ្ធិប្រកែក»មិនព្រមក៏ត្រូវព្រម ជេគនឹកថារួចខ្លួនហើយ មមានអីឡូវលើសដើម
ព្រឹកថ្មីថ្ងៃថ្មី នៅលើពូកមានមនុស្សពីរនាក់ដេកអោបគ្នារមួតបេះមិនចេញ ម៉ោង7កន្លះទៅហើយម្នាក់ៗហាក់មិនព្រមក្រោកសោះឡើយ។
« ក្រោកឡើងភ្លឺហើយ»នាយដាស់គេតិចៗ
« កុំរំខាន»គេបែរមុខចេញ
« ចង់ឪ្យយើងរំលោភឯងកាត់ព្រឹកទេ?»នាយឡើងទ្រោបលើគេភ្លាម ជេគរុញទ្រូងនាយចេញសម្លក់មុខខឹង
« លោកឯងមិនមើលថាខ្ញុំក្រោកកើតឬអត់?»
« រឿងច្រើន!!»នាយទាញកន្សែងមករុំល្វែងក្រោម លើកបីគេទៅបន្ទប់ទឹកបាត់
_____
« លែងដៃយើងវើយ!!»ស៊ុននូស្រែកច្រឡោតប្រឹងបះដៃពីបុរសទើបពេញវ័យ
« មិនលែង!! បើបងគេចពីខ្ញុំទៀត»នីគីចាប់ដៃគេជាប់ រើមិនរួច
« ឯងចង់បានស្អី?»គេខឹងឡើងមុខក្រហម អាក្មេងនេះតាមគេស្អិត ទៅណាក៏តាមដែល
« ហេតុអ្វីបងគេចពីខ្ញុំ?»
« ឯងទាក់ទងស្អីនឹងយើង? បានជាយើងត្រូវគេចពីឯង?»
« មិនទាន់ទងយ៉ាងមិច? នេះពួកយើងបាន...»នាយនិយាយញញឹមខិល ស៊ុននូខាំមាត់ជាប់
« យើងមិនចាំ យើងភ្លេចបាត់ហើយ»អ្នកណាទៅចាំរឿងឆ្កួតឡប់អស់នឹងនោះ
« បងស៊ីខ្ញុំហើយចង់លែងដៃ?»នីគីនិយាយទាំងមុខកំសត់ ទាំងដែលថ្ងៃមុននាយអ្នកចាប់ស៊ុននូសោះ
« ឥឡូវចង់បានស្អី?»គេបះដៃពីនាយ ដកដង្ហើមធំមិនដឹងជាប៉ុន្មានលានដងឪ្យតែបានជួបក្មេងនេះ
« ទៅញ៉ាំបាយពេលល្ងាចជាមួយខ្ញុំ»
« អឺៗ »គេយល់ព្រមនាយណញឹមសឹងហែកមាត់ ស៊ុននូដើរចូលសាលាបាត់ នីគីក៏បើកឡានចេញទៅសាលានាយវិញដូចគ្នា(ប្រូគីរៀនទី12ទេ)
_____
ម៉ោងទៅផ្ទះក៏បានមកដល់ សិស្សនិស្សិតនាំគ្នាទៅផ្ទះរាងខ្លួន អ្នកខ្លះក៏នៅរៀនបន្ដទៀត ជេគឈរនៅមុខសាលាដើម្បីចាំតាក់ស៊ី ព្រោះថ្ងៃនេះគេចេញក្រោយស៊ុននូនឹងជុងវ៉ុន។
« ឡើងឡានមក!!»ស៊ុងហ៊ុនបើកឡានឈប់មុខជេគ ហៅគេឡើងឡានតែធ្វើមុខមាំ ភ្នែកមិនសម្លឹងនាក់ឈរក្បែរឡាន
« ជេគ....»សំឡេងជនទី3បន្លឺឡើងភ្លាម ជេគងាកតាមប្រភពសំឡេងក៏ឃើញថាជាជេយ៍ គេរត់ទៅរកយ៉ាងលឿន ស៊ុងហ៊ុនសម្លឹងមើលជ្រួញចិញ្ចើមមួយរយផ្នត់សម្លឹងមើលទាំងមិនពេញចិត្ត
« បងមកទទួលខ្ញុំមែនទេ»ជេគសើចស្ញេញដាក់ជេយ៍
« ត្រូវហើយ!! ព្រោះស្អែកប៉ាឪ្យឡើងទៅវិញភ្លាមៗ»នាយញីសក់គេលេងតាមរាលើដង តែអ្នកមើលនៅក្នុងឡានក្ដៅចង់ឆេះ
« មិនអីទេបង ខ្ញុំទៅខ្លួនឯងបាន»គេបដិសេដព្រោះតែស៊ុងហ៊ុនកំពុងតែចាំគេ
« បាទចឹង បងទៅសិនហើយ ឆាប់ទៅផ្ទះណា»នាយអង្អែលក្បាលគេបន្ដិច បើកឡានចាកចេញទៅ ជេគក៏ដើរមកឡានវិញ
គ្រាន់តែជេគឡើងឡានភ្លាម ស៊ុងហ៊ុនជាន់ហ្គែរលឿនស្លេវមិនចាំឪ្យគេដាក់ខ្សែរក្រវាត់សិន នាយបើកក្នុងល្បឿនមិនដឹងកុងទ័រប៉ុន្មាន ជេគភ័យស្លេកមាត់បន់ព្រះហើយ។
មិនយូរប៉ុន្មានឡានឈប់ពីមុខវិមាន ជេគបើកទ្វាសឹងមិនទាន់រត់ទៅក្អួតយកៗ ឡើងទន់ខ្លួនកៀកគុម្ពផ្កាបានម៉ែដោះជួយរឹតខ្នងឪ្យ ស៊ុងហ៊្នចុះពីឡានមិនខ្វល់ដើរចូលវិមានបាត់។
« បងហ៊ុន....»ម៉ីជីងរត់មករាក់ទាក់នាយ ទាំងក្រេមក្រហមឆ្អៅ
« រៀបចំខ្លួន យប់យើងទៅរក»នាយនិយាយឡើងតែមិនសម្លឹងនាង ភ្នែកមើលអីផ្សេង ហាក់ចង់ឪ្យអ្នកដែលដើរចូលមកឮ
« ចា៎សៗ យប់នឹងអូននឹងតែងខ្លួនឪ្យបានស្អាតចាំបង»នាងរំភើបចិត្ត តាំងពីមកទីនេះស៊ុងហ៊ុនមិនដែលមករកនាងឡើយ នាងជាមនុស្សស្រីដែលស៊ុងហ៊ុនពេញចិត្តជាងគេ ពេលទៅចិននាយមិនដែលរំលងនាងឡើយទើបតែពេលនេះតើ តែមិនអីទេតប់នេះនាងធានាថាមិនធ្វើឪ្យនាយទើសចិត្តឡើយ
« ចង់ក្អួត!!»ជេគពោលតិចៗ ពេបមាត់ជ្រេញចរិកម្ចាស់វិមាននឹងនាងស្រីកំណាន់ មិនព្រមនិយាយគ្នាស្ងាត់ៗមកនិយាយឮៗចង់ឪ្យគេគ្រប់គ្នាបានដឹង
Enjoy your read><
YOU ARE READING
បម្រើស្នេហ៍ ម្ចាស់វិមាន🔥 COMPLETE ✔️
Action[ហេតុអ្វីអូនមិនព្រមសម្លាប់បងតែម្ដងទៅជេគ អូនសន្យាថាមិនចាកចេញតែអូនបែរជាទៅដោយមិនលា អូនចង់សម្លាប់បងដោយវិធីនេះមែនទេ?]
ភាគ:12 យប់យើងទៅរក
Start from the beginning
