Kapının açılmasıyla içeriye giren adamıma döndüm. Beklenti içinde baktığımda yüzünde ki piç sırıtışı hayra alametti demek ki. Bulmuştu.
"Abi, buldum. 24 yaşında , okuyormuş ondan görmemişsin bu zamana kadar. Abisinin düğünü için gelmiş. Temelli dön...
Hızlıca bölümüze geçmek istiyorum bu bölümümüzü canım okurum. @ElifKolcu6'a İthaf ediyorum. Yorumların ve beğenilerin için yanımda olduğun için çok teşekkür ederim 🌸
♾
Keyifli okumalar
♾
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Halime , tamam ağlama konuşuruz oğlanla." teselli ediyordu Dilan anne Halime teyzeyi.
"O , sana dayanamaz bilmez misin? Yıkılma hemen. Çocuk neye uğradığını şaşırdı." diyerek elini tuttu Pembe yenge.
"Bir delilik yapmasın"Yağız abim endişeyle.
"Bakın oğlum kardeşinize."diyen babam ağlıyordu. Kocaman adam , gözlerinden tek tek damla yaşlar düşüyordu.
"Nereye gider?"diye sordu Miran abim Karan'a bakarak. Gücümü toplayıp ayaklandığımda konuşmadım. Bakışlarım hemen yanımda ki Kaya'yı bulmasıyla elimi açıp ona doğru uzattım.
"Anahtar?"dediğimde hemen eli cebine gitti.
"Saye yalnız gitme."diyen Karana döndüm. Başımı iki yana salladım hemen.
"Ben bulurum onu. Ben konuşayım" dediğimde ikna olmuş gibi görünmüyordu ama Kaya'nın elinden aldığım anahtarla dışarı çıkacağım sırada Berivan yengemin sesine döndüm.
"Kızım haber ver olur mu?"dediğinde kafamı sallamakla yetindim. Arabaya bindiğimde bildiklerimi unuttum adeta bir kaç saniye kendimi toparlayıp arabayı çalıştırdığımda yola düştüm. Dedemin evi dediği yere giderdi heralde. Kafam atınca giderim demişti.
Köyün yoluna çıktığımda hatırladığım kadarıyla sokakları aşarak tek başına duran evin önüne geldiğimde derin bir nefes aldım. Arabası burdaydı.
Arabayı öylece kenara çekip indiğimde kırk gün kaldığımdan aşinası olduğum evin giriş kapısını buldu adımlarım. Kapı kapalıydı. Yumruk yaptığım elimle, evin kapısını çalacağım esnada kapının kolu döndü. Çalmadan açılmıştı. Kapıyı iterek yürüdüğümde önümden o yürüyüp evin salonuna doğru giriyordu.
Ses etmeden ayakkabılarımı kapının kenarına çıkarıp arkasından yürüdüm. Geçip koltuğa uzandı. Sırtı bana doğru dönüktü. Yüzü kanepenin sırt kısmına bakıyordu. Oturmadan mutfağa yöneldim.
