Uni
နက်ရှိုင်းအောင် မြန်မာပြည်စရောက်ရောက်ချင်းစိတ်ရှုပ်စရာတွေနှင့်သာစတွေ့လေသည်။Blue Star ဆိုသည့်ဆိုင်လေးမှ Americano coffee သောက်ပြီးပါသော်လည်း ထိုစိတ်ရှုပ်ထွေးစရာတို့ကပျောက်မသွားပေ။
ထိုအရာမှာ Coffee မကောင်း၍ကြောင့်မဟုတ်ပေ။ မိမိအပိုင်လေးနှင့် ရေမွှေးနံ့ဆင်နေသည့်ကောင်မလေးကြောင့်ပင်။ ထိုကောင်မလေး မိမိဘေးမှဖြတ်သွားသည့်အခါ ထိုရနံ့နှင့်အတူ မိမိနှလုံးခုန်မြန်လာရသည်ကို နက်ရှိုင်းအောင်သတိထားမိသည်။
သို့သော် မိမိအပိုင်လေး၏ ရနံ့ကိုရလိုက်၍ ရင်ခုန်မိသည်ထင်ပေမဲ့ အနောက်မှ လှမ်း
ကြည့်လိုက်ချိန် ဆံပင်ပန်းနုရောင်ရှည်ရှည်ကို ခါသွားသည့် အပြုအမူလေးကြောင့်လည်း တစ်ဖန်ရင်ခုန်စေပြန်သည်။
နက်ရှိုင်းအောင်တွေးလက်စအတွေးတို့အားရပ်ကာ ကားပေါ်မှဆင်းလိုက်သည်။
နက်ရှိုင်းအောင်ကားပေါ်မှဆင်းသည်နှင့် အိမ်အဝကနေ အိမ်ထဲအထိ တန်းစီကာမတ်တပ်ရပ်နေကြသော အိမ်အကူများနှင့် bodyguard များမှာ နက်ရှိုင်းအောင်အား ဦးညွှန့်လာတော့သည်။
နက်ရှိုင်းအောင် အနီရောင်ကတ္တီပါကော်ဇောခင်းထားသည့်လမ်းလေးအတိုင်းလျှောက်ကာ အိမ်ထဲသို့ဝင်လိုက်ကာ ဧည့်ခန်းထဲသို့ခြေဦးနှင်လိုက်သည်။
" Welcom from Venomous House my son "
" Thanks, Dad "
" မနက်ဖြန်အတွက် ရင်ခုန်နေပြီလားငါ့သား "
" နဲနဲပါ "
ဖေဖေက မိမိအားဖက်ကာ ဆိုဖာတွင်ထိုင်စေသည်။ ထို့နောက် ဖေဖေကမိမိ၏ရှေ့တွင်နေရာယူကာ လေးနက်သောဟန်ပန်ဖြင့် စကားစပြောလာသည်။
" မနက်ဖြန်ဆို မင်းက ငါတို့မျိုးရိုးရဲ့အမွေဆက်ခံသူဖြစ်လာတော့မှာ အဖေ့ရဲ့ မှောင်ခိုလောက ကိုပါ သားကဘဲကြိုးကိုင်ရမှာ အဖေမင်းကိုယုံကြည်လို့ရမလား "
အဖေ့၏အမေးကြောင့် နက်ရှိုင်းအောင်မဲ့ပြုံးလေးပြုံးလိုက်သည်။ ထို့နောက် စီးကရက်လိပ်အားမီးညှိကာ တစ်ရှိုက်ဖွာလိုက်သည်။
