Tamamen çerezliktir.
(Tamamlandı.)
Sare: Ev için alışveriş yapılması gerekiyor.
(12.28)
Doruk Ali Ozansoy: Kapıdakilere söyle gitsin alsınlar.
(17.20)
Sare: Kendim görüp almak istiyorum.
(17.40)
Doruk Ali Ozansoy: Kapıdakilere söyle götürsünler.
(17...
Ben geldim 😭 O kadar müsait değilim ki o kadar değilim... Yarına hazırlamam gereken koca bir metin var, program aksesuarlarım var ama sizi çok beklettiğim için kıyamadım...
Hafta sonu kitabı bitirip sizide kendimi de rahata kavuşturmak istiyorum çünkü sınav haftam başlıyor.
NEYSE BÖLÜME GEÇELİM ÇOK ÖZLEMİSİM 😭😭😭😭
ölüm gibi bir şey oldu ama ama ama kimse ölmedi.
&
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
&
Hayat çok beklenmedikti. Beklemediğin bir anda beklemediğin bir şeyi garip bir şekilde yaşarken buluyordun kendini.
Beklenmedikti. Karnımda vuku bulan, orada kendine yer edinen, dünyamıza girmek için ufak adımını atan bebeğimiz çok beklenmedikti.
Yaşadığım piskolojik olayların ardından beni hatta bizi şaşırtan bu durumu zaman geçtikçe kabullenmeye başlıyordum. Evet, hala hazır değildim, endişelerim vardı ama güveniyordum. Bize, hayatımıza yerleşmeye çalışan bebeğimize güveniyordum.
Hastaneden çıkar çıkmaz Meyra annelerin evine gelmiş kimseye henüz bir şey söylememiştik. Daha doğrusu girdiğimiz şoktan çıkamamıştık diyebilirim.
İkimizinde ağzından bebek ile ilgili bir şey çıkmadığında kendi içimizde önce bir şeyleri netleştirdikten sonra ailelere söyleme karar verdiğimizi anlamıştım.
En azından ben öyle düşünmüştüm.
Ruhsal halim çok garipti. Ağlamak istiyordum ama gülmekte istiyordum. Anne olmak, anne olma yolunda olmak, kalbimi elektrik akımı yemişçesine hareketlenmeye sokmuştu. Heyecanlanmıştım.
Endişe ve heyecanın karışık olduğu durumdaydım.
O gün Doruk Ali öncülüğünde Meyra annelerden erken çıkıp doğrudan kendi evimize gelmiştik ve ertesi gün Doruk Ali acil doktora görünmemiz gerektiğini söylemişti.
Aslında geldiğimiz gibi direkt hastaneye götürüyordu fakat aklı başında olmayan kocamı gecenin bir yarısı doktor bulamayacağımıza ikna etmiştim.
Şimdi de arabada oturmuş, Doruk Ali'nin bir eli benim elimde, bir eli direksiyonda hastaneye doğru gidiyorduk.
