Güneş Tutulması | Yarı texting

27

Selamlar

Bölüm ile burdayııım!!

Hehe

Sevildiniz

Öpüldünüz

<3

~

Güneş akkan

Gözlerimi açtığımda kucağında bebeğim vardı kılıçın. Dudaklarım kurumuştu. Gördüğüm görüntü karşısında gülümsedim. Odaya baktığımda babam yanı başımdaydı. Bebeğimi kucağıma aldım. Öptüm sonrasında herkes çıktı bebeğimi emzirmem için. Nasıl yapmam gerekiyordu bilmiyorum. Çok geçmedi ki kapı tıklatılmıştı. İçeri giren kişi çiğlem ablaydı. Gülümseyerek koca iki çanta ile yanıma gelmişti. Bana ve bebeğime kıyafetler getirmişti. Üstümü değiştirmeme yardım etti çiğlem abla sonrasında bebeğimi nasıl emzireceğimi gösterdi ona teşekkür etmiş. Bebeğimi emzirmeye başlamıştım gülümseyerek yanıma oturmuş bana bakıyordu çiğlem abla.

Bebeğim doyduğunda ağzını sildim çiğlem ablaya uzattım. Uyuya kalmıştı. Küçük puset tarzı yatağa yatırdığında bebeğimi gülümseyerek yanıma gelmişti elimi tutmuştu. Biraz dinlenmem gerektiğini söylemişti. Başımı iki yana sallamıştım. Kapıda olan kişileri içeri almasını söylemiştim. Çiğlem abla başını salladığında kapıya gitmişti ben o sıra üstümü düzeltmiştim. Kapıyı açtığında çiğlem abla karşısında bir adet kılıç vardı. Güldüğümde gözleri benimle buluştu. Annesi kapıyı açtığında içeri geçti ardından babam içeri girdi sonrasında karun amca en son yusuf içeri girmişti.

Şu an herkes odanın farklı bi yerinde durmuştu yusuf başta yanıma gelmişti. Alnımı öpmüştü ardından çekildiğinde başımı salladım gülümseyerek sorun yoktu. İyiydim. Karun amca yanıma geldiğinde gülümsedim.

"Kebapçı olmaz karun amca," güldüm hafif ağrım oldu ama belli etmedim. "Mis kokulu bi kızım oldu." Dedim gülümseyerek.

"Belki çok sever gelir yardım eder karun amcasına," güldü oda benim gibi "kaderi güzel olsun annesi gibi." Dedi karun amca.

Gülümsedim başımı salladım. Kılıç yanı başımda durmuş öylece bana ve bebeğime bakıyordu. Babam odanın en köşesinde durmuştu. Bana bakıyordu öylece kırgındım ama bi o kadarda babama muhtaçtım. Onun sevgisini istiyordum desteğini hissetmek istiyordum. Babama gülümsedim elimi uzattım.

"Biz çıkalım hepimiz siz babanla konuşun kızım," dedi çiğlem abla. "Kapıdayız zaten sizi yanlız bırakalım biraz." Dediğinde kapıyı açtığında karun amca yusuf çıktı kılıç yanımda duruyordu öylece çiğlem abla oğluna baktı. "Kılıç sana diyem sana! Yürü hade!" Dedi ufak bir yükselme ile çiğlem abla.

Kılıç bana baktı gülümsedim. Ardından hızla odadan çıktı o sırada çiğlem abla çıkmış kapıyı kapatmıştı. Babam yanıma gelmiş koltuğa oturmak yerine yatağımın köşesinde bana yakın oturmuştu. Gözlerime bakıyordu yutkunmuştu ne diyeceğini bilemiyordu.

"Bir şey demene gerek yok baba," gülümsedim gözlerim dolmuştu babam sarılsa geçecekti biliyordum. "Sarılsan yeterli," burnumu çektim. "Ben sana küs değilim kırgınım sadece baba." Dedim dolu gözlerimle sesim titredi.

Babam bir şey demedi hızlıca kollarını bedenime sardı. Kokusunu aldığımda gözlerim kapandı. Babamın göğsüne yaslanarak ağladım sesiz bi şekilde.

"Özür dilerim biriciğim," dedi babam sesi boğuktu saçlarımı okşadı. "Özür dilerim bir tanem yanında olmadım seni kimsesiz hissettirdim özür dilerim." Başıma öpücük kondurdu babam ihtiyaçla daha sıkı sarıldım.