Kapının açılmasıyla içeriye giren adamıma döndüm. Beklenti içinde baktığımda yüzünde ki piç sırıtışı hayra alametti demek ki. Bulmuştu.
"Abi, buldum. 24 yaşında , okuyormuş ondan görmemişsin bu zamana kadar. Abisinin düğünü için gelmiş. Temelli dön...
Dayanamadım attım. Sınır koydukça okuyup düzenli yorum yapan okurlarıma haksızlık ediyormuşum gibi geliyor nedense. Çok çok çok seviyorum her birinizi. Bu bölümü canım okurum yorumlarını ve beğenilerini esirgemeyen @meczupcuk 'a ithaf edeyim. O kadar çok isim var ki. Diğer bölümleri de onlara ithaf ederek başlayacağımı biliniz. İyi ki varsınız❤️
♾
Keyifli okumalar...
♾
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hastane odasında zorlu bekleyiş son bulmuştu. Yavaş yavaş gözlerini açan Yağız ağrı kesicilerin yavaştan etkisini kaybetmesiyle yüzünü buruşturarak uyandı. Annesi ve babası başında bekliyordu. Duyduğu seslerden biri de halasıydı. Gözlerini açtığında olduğu yeri düşündü.
En son neredeydi?
Açılış akşamında telefonuna gelen mesajla atılan konuma gitmiş gelecek olan kişiyi bekliyordu. Tek başına çok işler çevirdiğinden kendim hallederim deyip atlamıştı arabaya.
Şimdi dakikalar geçmiş gelen giden yoktu. Bir kaç dakika sonra gelen arabadan inen silahlı yüzü kapalı kişilere önce silahını çekti ama o kadar fazlalardı ki birine ateş etmek ölüm demekti, teslim olmak zorunda kaldı. Cebinden alınan araba anahtarı ve telefonuyla elinden bir şey gelmiyordu. Bağlanan gözleri açıldığında eski bir harabede uyandı. Yanında gördüğü kişiye inanamadı.
"Yağız"diye konuşan Sedefti. Sesi korkmuş çıkıyordu. Onun burda ne işi vardı!
"Sedefim"deyip yanına ulaşmaya çalıştı ama bir köpeği bağlar gibi odanın iki ayrı köşesine kelepçe ve zincirle bağlamışlardı her ikisini de Sedef'in ağlayışları Yağızın yüreğini daha da çok yakıyordu.
Gün batıp geceler geçti ama hâlâ burdan kurtulabilmiş değillerdi. Kaç gün geçtiğini sayamaz haldelerdi. Yüzleri kapalı adamlar gelip Sedefe her vurmaya çalıştıklarında Yağız adamları kışkırtıp kendi üzerine çekiyordu ama sevdiği kızın canı bu şekilde daha çok yanıyordu.
Ağzı gözü kan içindeydi artık. Gitmek için onları bağladıkları yerden kaldırıp hareket ettirdiklerinde içlerinden biri konuştu. "Bir de imza bırakalım değil mi?"dediği anda çektiği silahı Yağıza doğru kaldırdı. Sedefin irice açılan gözleri bu anı kaldıramazdı. Günlerdir eziyet çeken sevdiğinin önüne atlamasıyla vurulan Sedef oldu. Yağız ayakta duramaz haldeydi.
Yere düşen Sedefin yanına eğildi. "Kurban olayım bırakma beni Sedefim. Bunu bana yaşatma."diye gözünden akan yaşları silmeden karşıdında ki adama atıldı. Diğer adamın çektiği silahla koluna girmeden teğet geçen kurşunun acısı neydi ki yerde yatan sevdiğinin acısının yanında.
