Güneş Tutulması | Yarı texting

26

Selam asklar

Ben geldim

Beeen

En fav yazarınız!

En fav kitabınıza bölüm!

Veee GOOOO

<3

~

Kılıç Turan

Arka koltuktaki kadına baktığımda içimdeki korku büyüyordu. Daha bir saat öncesinde duygularımı dile getirmiştim ve şu an acıdan bayılmış bir vaziyette arabamda babasının kollarının arasındaydı. Arabayı hızlı kullanıyordum. Ben gelmeden önce ne konuşmuşlardı bilmiyordum ama üzülmese böyle olmazdı bunu biliyordum. En son çığlık atmış sonrasında kollarımın arasına düşmüştü.

Babasıda korkuyla benimle gelmişti yan koltuğunda oturan erkek kardeşiymiş. Zamanında yanında olmamışlardı şu an da yanında olmak istemişlerdi güneş uyandıktan sonra konuşulacaktı. O iyi olduktan sonra herşey'e çözüm bulacaktım. Hastaneye 5 dakika kalmıştı varmak için güneşin doktorunun hastanesine gidiyorduk. Güneşi ilk gördüğüm an aklıma geldi sonra onunla konuşmam. Onunla tanışmamız geldi aklıma. Ona olan duygularım fazlasıyla gerçekti tıpkı güneşin güzelliği gibi.

"Babacım kurban olduğum," duyduğum sesin babası olduğunu anladım yutkundum. "Sana nasıl kıydım ben bilmiyorum özür dilerim güzel kızım özür dilerim." Bir yandan güneşin saçlarını okşuyordu. Üstünde hırkan vardı güneşin. "Söz iyi ol gönlünü alıcam güzel kızım." Dedi güneşin babası.

"İyi olacak." Boğazımı temizledim. "Çok iyi olacak güneş." Dedim hastaneye geldiğimizde arabayı hızlıca durdurdum. Anahtarı bıraktım babasının kapısını açtım. "Sedye! Bayıldı sedye!" Dediğimde bir kaç hemşire çıkmıştı.

Hızla kucağıma aldığımda sedyeye yatırdım babasıda yanıma geldiğinde hızla nereye götürüyorlarsa güneşin arkasından gittim. Doktor geldiğinde babası konuştu.

"Şeyda kızım! Bayıldı birden elini karnına götürdü!" Dedi babası korkuyla tanıyordu güneşin doktorunu.

"Tamam akif amca sorun yok ilgilenicem." Dedi şeyda hızla kırmızı alana aldıklarında bizi almadılar içeri. "Burda kalın ben size haber vericem." Dedi şeyda doktor.

Başımı salladım volta atmaya başladım kırmızı alanın önünde. Babası karşımdaydı duvara yaslanmıştı. Konuşup konuşmamak arasında ilerliyordum. Hemşire çıktığında direkt olarak bana döndü.

"Doğuma alıcaz hastayı isterseniz içeri alabilirim sizi." Dedi hemşire direkt olarak. "Hazırlık için almam gerekecek sizi gelmek istiyorsanız." Dedi hemşire.

"Tamam ben gelirim yanında olurum." Yutkundum. "Gidelim ne gerekiyorsa yapalım." Dedim hemşireyi takip ettim.

Hızla bi odaya aldığında beni hastane önlüklerinden giymeme yardımcı olmuştu doğumhanenin önüne geldiğimizde eş zamanlı olarak bağırarak güneş ve doktoru şeyda gelmişti.

"Şeyda bu kadar acı vermemeliydi!" Diye bağırıyordu güneş. "Ölücem acıdan şimdi! Kılıç nerdesin kılıç!" Diye bağırıyor bir yandan nefes alıp veriyordu.

"Burdayım yavrucum burdayım," dedim güneşe cevap vererek. "Ölmeyeceksin ben yanındayım. Doğurunca bak tam anne olacaksın." Dedim saçmalayarak.

"Ne diyorsun sen off!" Diye bağırdı güneş gözlerinden yaş akıyordu. Doğum hanenin içine girdiğimizde doktor ve hemşireler hazırdı. "Allah kahretsin yarım anne miyim ben kılıç! Tam anne değil miyim!" Diye bağırdı doktora döndü. "Doğurmayacağım! Benimle kalsın doğurmayacağım işte!" Dedi sinirle.