ភាគ៣២:ឆ្លាតណាស់សង្សារខ្ញុំ

Start from the beginning
                                        

[ក្រុមហ៊ុនjjk]

«មករកអ្នកណាដែរ?»មកដល់ក្រុមហ៊ុនបុគ្គលិកស្រីម្នាក់ដើរមកសួរថេយ៉ុងឡើងមើលលើមើលក្រោម

«មករកលោកជុងហ្គុក»

«មានបានណាត់ទុកមុនឬអត់?»នាងសួរទាំងទឹកមុខមិនរាប់ញាតិ

«អត់បានណាត់ទុកមុនទេ»ថេយ៉ុងនិយាយព្រមទាំងក្រវិក្បាលតិចៗ

«បើអត់បានណាត់ទុកមុនទេ ក៏ត្រឡប់ទៅវិញទៅ មុខមាត់រូបរាងដូចជាឯងនឹងហ្ហេស៎? លោកអគ្គនាយកមិនចង់ជួបមុខទេ»ស្រីម្នាក់នោះដាក់ទៅថេយ៉ុងផាំងៗទាំងមិនខ្វល់ពីអ្វីទាំងអស់

«ប៉ុន្តែ-»

«ប្រាប់ថាឲ្យត្រឡប់ទៅវិញទៅ ឬចង់ឲ្យខ្ញុំហៅសន្តិសុខមកអូសកឯងចេញទៅ?!»

«មានរឿងអី?»ដេលឃើញភាពមិនប្រក្រតីទើបដើរមកមើល

«អាក្មេងម្នាក់នេះចង់ជួបលោកអគ្គនាយក តែមិនទេខ្ញុំកំពុងតែេញគេឲ្យត្រឡប់ទៅវិញហើយ»

«ថេយ៉ុងមករកលោកជុងហ្គុកមែនទេ? ឆាប់មកតាមខ្ញុំមក»ដេលមិនមតបតនឹងស្រីម្នាក់នោះបែរជានាំថេយ៉ុងទៅរកជុងហ្គុកទៅវិញ

«បាទ»ថេយ៉ុងនិយាយរួចក៏ដើរតាមដេលទៅ

«??»នាងចាប់ផ្ដើមង៉េមង៉ាមហើយខំដេញឲ្យត្រឡប់ទៅវិញទៅហើយតែដេលបែជាឲ្យគេចូលស្រួលៗទៅវិញ

«មើលស្អីមិចមិននាំគ្នាទៅធ្វើការ»មិញនេះនាងខ្មាសគេមិនស្ទើទេ

«អញ្ចើញនិយាយគ្នាតាមសម្រួលបាទ»ពេលនាំថេយ៉ុងមកដល់បន្ទប់ធ្វើការរបស់ជុងហ្គុកហើយដេលក៏សុំដកខ្លួនចេញវិញ ចំណែកជុងហ្គុកគេនៅឈ្ងោកមុខធ្វើការនៅឡើយ

«ខ្ញុំ...»

«មករកមួយនេះមែនទេ?»ជុងហ្គុកគេដឹងពីបំណងរបស់ថេយ៍ច្បាស់ណាស់ទើបលើកបង្ហាញទូរសព្ទដៃម៉ាកទំនើបរបស់ថេយ៉ុងចេញមក គ្រាន់តែឃើញទូរសព្ទគេក៏សប្បាយចិត្ដភ្លាមតែមានកូនចិត្ដនៅភ័យនៅឡើយ

«បាទខ្ញុំសុំវិញបានទេ?»សង្ឃឹមថាគេនឹងឲ្យទៅចុះ

«មានលុយច្រើនណាស់ណ៎? ធ្វើការទើបបានមួយខែជាងក៏មានលុយទិញទូរសព្ទទំនើបប្រើទៅហើយ»ជុងហ្គុកគេពោលឡើងទាំងញញឹមតិចៗ តែស្នាមញញឹមរបស់គេលើកនេះថេយ៉ុងគេមានអារម្មណ៍ថាវាដូចជាគួរឲ្យខ្លាចទៅវិញមិនដូចស្នាមញញឹមរបស់គេរាល់ដងនោះទេ

បន្លំខ្លួនជួបស្នេហ៍ពិត✔️Where stories live. Discover now