"Küçük kızlar yalnız değildir. Küçük kızların elinden tutan birisi vardır. Bir annesi vardır, bir babası vardır. Küçük kızın elini tutsana, tutmazsan hazır ol nefretin boyunduruğuna."
Şarkı: Isabel LaRosa - Without You
★
"Geç kalınmış intikam daha bir heyecanlıdır."
"Geç kalınmış intikam daha bir hırslıdır."
"Geç kalınmış intikam daha bir acıdır."
Elimdeki torbayı sıkı sıkı tutarken Alp elini ileri doğru uzatıp gözlerini kıstı. "Asker, hedef ileride, sağdan ikinci kapıda."
Arslan'da elindeki torbasını sıkı sıkı tutarken ses çıkarmamaya özen göstererek Alp kapı kulpunu aşağı indirdi. Çok gizli ve özel bir görevdeydik. Kapı sessizce açılırken Alp başını uzatıp gözlerini odada gezdirdi. Bir kaç samiye boyunca gözleri odayı taradı. Bir hareketlilik göremeyince bize dönerken "Hedef uyuyor." diye fısıldadı içeri bir adım atıp. Arslan'la ikimiz ardından onu takip ederken odanın kapısını sessizce kapatıp Arslan'ın arkasından ilerlemeye başladım. Parmak uçlarımda yürüyordum ses çıkmasın diye ama yüzüme taktığım ve aşırı gereksiz olan maske sürekli burnumu kaşındırdığı için bende hapşırma isteği doğuruyordu, bu yüzden adımlarım takılıp duruyordu.
Alp bunu anlamış gibi 'hayır' diye yalvaran gözlerle bana bakarken hapşırmaya ramak kala "Ananas." dedim ve hapşırmaktan son anda kurtuldum. Ses çıkmadığım için sessiz bir 'oh' çekerken ikiside neden az önce neden ananas dediğimi anlamaya çalışırken ben maskeyi çıkarıp "Ananas deyince hapşırığımız." gidiyormuş dedim yatakta uyuyan Ateş abime ilerleyip. "Bir yerde okumuştum."
Arslan gülmemek için kendini tutarken "Bende deneyeceğim lan." dedi. "Ama bahse girerim bu sadece ananas dediğimiz an olmuyordur."
Arslan hapşırmak için sürekli maskenin kumaşıyla burnunu kaşındırmaya çalışırken "Hayır." diye fısıldadı Alp sinirle. "Hayır Arslan hayır, şimdi olmaz kardeşim."
Arslan onu umursamadan yaptığı şeye devam ederken nihayet hapşırığı gelmiş gibi yüzünü buruşturdu. Alp elini sinirle alnına koyup sıvazlarken Arslan'ın aşırı şiddetli şekilde hapşırması ile eğilip yatağın altında doğru süründü Alp hızlı bir şekilde. Bende nereye gideceğimi bilemeyip camdan duvardaki bir sandalyenin arkasına koşarken Arslan'da Ateş abimin uyanacağını hissetmiş gibi direkt kapalı olan perdenin arkasına doğru koştu.
Tüm bu olanlar bir kaç saniye içinde gerçekleşirken resmen üçümüzde sesimiz çıkmasın diye nefes bile almıyorduk şimdi. İçimden Ateş abim bizi fark etmesin diye dua ediyordum.
Yatağın altından bize ters bakışlarını gönderen Alp, Ateş abimin mırıldanarak uyanmasından sonra gözlerini bile yerinden oynatmadı. Ateş abim beni görmesin diye başımı geriye çekerken Arslan perde dalgalanmasın diye resmen duvara yapışmıştı. Nefes almadığı gibi kirpiklerini de oynatmıyordu.
Ateş abim uyku sersemliğiyle birlikte ayağa kalkıp tuvalete ilerlerken tuvalet kapısının kapanması ile Arslan olduğu yerden çıkıp Alp'in saklandığı yere doğru koştu. Yatağın altına girdiği an tuvalet kapısı açılırken içeriden Ateş abim çıktı ve gözleri direkt olarak Arslan'ın hareket ettirdiği perdeye kaydı.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNCE | Gerçek Ailem (YKS SONRASI DEVAM)
General FictionGerçek Ailem. "Kalbi atmaz ama nefeste almaz, Gözlerini açmaz ama yüreği de susmaz, Ruhu hiç kanamaz ama ağlamayı da bırakmaz, Başını çevirip onlara bakar ama gerçek ailesinden haberi olmaz..." Ben Günce Kara, bir kere bile gülemeyen ama kendi derd...