2. BÖLÜM .

967 54 10
                                        

"Lorikamın

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Lorikamın ..... Lorikamın"

Her bir kelimesinde göz yaşı ve sıcak su ...

"Berxamın... Lorikamın "

Gazel daha yedi aylık bir bebekken bu niniyi ona hep söylerdi ... Heryeri mosmordu! Çok mu yakmışlardı kuzucuğunun , yavrusunun canını ? Yavrusunun kanatlarını kesmişlerdi , yavrusundan kanlar akıyordu ...

"Lorikamın pıçuk ..."

Kurnadaki sıcak suyu tasa koyup , sadece duvara bakan hiç tepki vermeyen kızın başından aşağı döküyor bedenini siliyor onun üzerine göz yaşlarını döküyordu . Uzun saçlarını çok mu çekmişlerdi ?

"Hevalamın .... Lorikamın delalamın "

Söyleyemiyordu , kelimeler boğazına yapışıyordu. Ciğeri öyle bir yanıyordu ki tarif edilemezdi.  Sürekli tebessüm eden , Allahı zikreden Gazel ölmüştü ...

Yüzünde morluk vardı dudağı da patlamıştı... Hele kolları ve bacakları ... Meryem Ana bu görüntüyü gördükçe canı evladından daha çok yanıyordu , içi daha çok kavruluyordu .

"Ğezalamın ... "

Asla bırakmayacaktı kızını ! Bu bir kusur değildi . Onun evladıydı .

Gazelli bir kaç defa sarstı ancak Gazel tepki veremiyordu , boynu bükük sadece yere bakıyordu , arada bi gözlerini kırıyordu sadece o kadar. Gözlerini hiç açmak istememişti o gün.  Ölmek istemişti ...

Bedeni kirliydi ... Çok kirliydi

Ölürse bu kirden , lekeden kurtulurmuydu?

Meryem Ana tepkisiz öylece boynu bükük olan kızını kaldırıp havluyu onun morluk içinde kalan küçük bedenine sardı . Bunları yaşarken daha kaç yaşındaydı ki ? On altı yaşında küçük bir kızdı, bedeni bile daha tam yerine oturmamıştı ki .

Yanan soba küçük odayı sıcacık etmişti ancak Gazel hâlâ üşüyordu ... Bulutlar bile onun bu haline ağlamışlardı , dünya kararmış , bulutlar yaş tutmuştu ona .

Gazelle alınan beyaz elbise hâlâ dışarıda , yağmurun altında çamur içindeydi ... Hâlâ tepkisizdi . Meryem Ana onun bu halinden çok korkuyordu ,   bir gün bile el kaldırmaya kıyamadığı kızına , yavrusuna neler neler yapmışlardı.  Hogırın yüzü bir daha ne Meryem Ananın nede Gazelin aklından silinecekti ... O kocaman bir ur olarak kalacaktı orada ...

...

"Gazel ... Ablam yapma böyle ama , bari bir şeyler ye !"

Halime göz yaşları içinde yalvarırken Meryem Ana ve kız kardeşi Xece onları izleyip ağlıyorlardı  . Eski Gazel olsaydı teyzesi için mutlu olur havalara uçardı , şimdi ise ne tek kelime ediyor ne uyuyor ne konuşuyordu sürekli kafası eğik öylece duruyordu ...

"Ablam geçecek , elbet bir gün geçecek "

Xece kendini ve kız kardeşini avutmak istiyordu ama yürekleri acı ile çarpıyorken imkansızdı.  Evladı göz göre göre yanmıştı hemde saçma sapan uğruna beş kişinin öldüğü yıllar önce olan kan davası yüzündendi .

"Ben ne yapayım ?Xece Allah için de ben ne yapayım ? Yavrum öldü Xece , kızım ölüyor Xece !"

Kocaman bir çaresizliğin içinde hapsolmuş kalmıştı Meryem Ana , hiç bir çıkışı ,kurtuluşu yoktu . Biri öğrense kızını öldürürlerdi .
Meryem Ana çaresizce göz yaşlarını elleriyle sildi.

"Biliyorum abla çok zor ama biz hepimiz ona ilaç olucaz , olmaya çalışacağız"

"Bilmiyorum Xece bilmiyorum"

Meryem Ana hiç bu kadar çaresiz hissetmemişti .
....

Günler geçiyordu ama Gazel hâlâ bir ölü gibiydi  ne konuşuyor , ne bir şey yiyor ne de de tepki veriyordu, annesi bu haline yanıp kavruluyordu adetta, eskiden Gazel sabah erken kalkar , iki tane tavuk bir tane de horozunun olduğu kümese koşa koşa gider hayvanları serbest bırakır, ortalıkta rahat durmaz kendine eğleneceği şeyler bulurdu .

Şimdi ise masumluğuyla birlikte neşesini , gülümsemesini de çalmışlardı . Yüzündeki yaralar iyileşmişti ama vücudundakiler daha tam iyileşememişti.

Meryem Ana, Teyzesi Xece vr Halime ona her şekilde destek olmaya çalışıyorlardı ama Gazel çoktan ölmüştü .

O günün üzerinden bir buçuk ay geçmişti . Hogır ve annesi artık huzurluydular ! Mutluluğa ermişlerdi , intikam yeminlerini yerine getirmişlerdi onlardan daha mutlusu yoktu .

Badıllı konağında büyük bir çalışma vardı . Bugün Hogır sonunda sevdiği kadın ile nişanlanıyordu . Hayat artık sadece hogıra güzeldi , İstediği her şeyi yapmıştı mutluydu artık .

Biricik sevdiği kadın Dilanla nişanlanacak bir kaç ay sonra da onunla evlenecekti ...

Gazel yine bir ölüden farksız şekilde duvara dalmış gitmişti , bir buçuk aydır dünyadan kopuktu , daha çok bir ölüyü andırıyordu . Eskiden hafif kilolu olan Gazel erimiş bitmişti, teni o kadar solgunlaşmıştı ki yaşayan bir ölüye dönüştü .

Meryem Ana akan göz yaşlarını silerek kızına bakıyordu... Yüreğinde ki kor başka hiç bir anne yüreğinde yoktu ...

Meryem Ana kızına öylece bakarken günler sonra Gazel ilk tepkisini verdi , yüzü ekşindi , Eli midesine gitti.  Daha Meryem Ana kalkıp ona gidecekken Gazel hızla olduğu yerden kalkıp dışarıya fırlamıştı . Meryem Ana da panikle onun peşinden gitti , günlerdir hiç bir şey yememiş olan kızı kusuyordu ... Eğilmiş kusarken dizleri titriyordu sanki yoklarmıs gibi .

Midesinde bir şey yoktu ama yine de korkunç kasılmalar ve bulantılar olmuştu . Meryem Ana kızının çok üzüntüden böyle olduğunu düşündü ...

Tam bir hafta böyle devam etti . Meryem Ana artık korkuyordu , kız kardeşi Xeceyi çağırtmış olanları ona söylemişti, çok şüpheli bir durumdu ...

"Abla korktuğumuz başımıza gelmiş olmayasın"

Allah korusun Xece öyle bir şey olursa kızım yaşayamaz dayanamaz "

Meryem Ana göz yaşlarını tutamadı kız kardeşine sarılıp ağlamaya başladı.

"Abla hastaneye de gidemeyiz alırlar Gazeli bizden yaşı küçük diye.  Özel hastaneye de paramız yok . Bak bizim köylünün ebe ninesi var o anlar onu çağırayım ben istersen"

Meryem Ana hızla korkuyla kardeşinden ayrılıp geri çekildi .

" Olmaz Xece kimse bilmemeli yoksa kızımı yaşatmazlar "

"Ama abla ya öyleyse "

"Hayır Xece öyle değil biliyorum Allah yüzümüzü kara çıkartmaz!"

......


Merhaba yeni kurgu ile karşınızdayım . Gazel benim arkadaşımın hikayesi yani gerçek olan bir şey , yazarken göz yaşlarımı tutamıyorum .

Destek , ve beğenileriniz için teşekkür ederim. Diğer kitapimin da son iki beğenisi kaldı...

GAZELHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin