28. Bölüm 🕌 Korkuyorum

137 34 58
                                        

Acar KERVANCIOĞLU

"Hoş geldin ailemize güzel kız."

Cennet kokusunu içime çekerek öptüm başından. Yavaşça yeğenimden ayrıldığımda ablamın gülüşünü duydum. Bebeğini kucağında tutuyor özenle. Yaşaran gözleriyle bana bakıyordu. Güzel anne seni.

"Ayrı bir güzellik geldi abla sana." deyip gözlerimi kıstım. Şaşırdı, sonra kendini toparlayıp gülümsedi içtenlikle. Alnına yaklaşıp öptüm. Canım ablam.

"Çok mutluyum, Acar. Annelik duygusu bir başkaymış gerçekten. İnşallah sana da nasip olur-"

"Annelik mi?" dedim gülerek. Gözlerini devirip güldü. Eliyle omzuma vurmak istese de yeğenim sağ olsun izin vermedi. Dayıcı olacak kesin. Maşallah.

"Lafı çevirme. Ercan gibi babalık yakışır demek istedim. Bu arada kocam nerede? Bir anda ortadan kayboldu. En son Hilal'i emziriyordum. Sonra sen geldin."

"Ohoo... Abla sen kızına kaptırmışsın kendini. Ercan Abiyi, aman işte eniştemi duymamışsın. Birkaç ihtiyaç almak için eve gitti-"

"Annelerim gidiyordu en son. Onlar da yok. Hem Ercan ne anlar? Bir dakika..." Durdu. Ne diyeceğini anladım. Heyecan sardı bir anda içimi. Kalbimin ritmi değişti. "Berinay nerede? Görümcemi istiyorum ben. Sen çık, o gelsin."

"Emredersiniz, hanımefendi." dedim bozulmuş gibi yaparak. Sırıtıyor karşımda. İmalı bakışlarını görmezden gelir gibi yaptım. "Ben görümce hanımı arayayım. Kız kıza takılın siz. Yeğenim de kız. Çok güzel."

Ablam uzunca güldü. Keyifleniyor. Gülümsedim bu hâline. Odadan çıkmak için hareketlendiğimde ablamın sesiyle duraksadım.

"Siz de evlenin artık. Ne zaman mutlu olacaksın kardeşim sen?"

Boğazıma oturan yumruyla gülümsemeye çabaladım. Elimi enseme attım aklımı toparlamayı umarak. "Gayet mutluyum ben. Nerden çıktı şimdi bu?" deyip elimi indirdim. Gözlerini ayırmadı benden. Cevabım tatmin etmedi.

"Çok huzurlu, abla. Hayalindeki tıp fakültesini de kazandı. Biliyorsun, bir taraftan hafızlık da yapıyor. Çok güzel... O çok güzel her şeyiyle. Hayatına girdiğimde onu huzursuz etmekten korkuyorum-"

"Sen kendinin farkında değilsin. Berinay için tıp fakültesine girdiğini biliyorum. Gölge gibi peşindesin, takip ediyorsun. Lütfen ciddi ciddi konuş onunla. Adnan babam anlayışlı bir adam. Seni anlayacaktır. Herkes her şeyin farkında zaten." dedi beklentili hâlde. Başımı salladım. "Kabul edeceğine inanıyorum."

Birdenbire heyecan sardı içimi. Çok istiyorum.

___

Berinay EL

"Ercan nerelerdeydin sen?"

Abim apar topar elindeki poşetle odaya geldi. Kıkırdadım. Yatağın kenarından kalkıp yeğenimin yanına geçtim. Beşikte mışıl mışıl uyuyor. Maşallah çok tatlı.

"Güzel Yasemin'ime rahat pijama takımı aldım." dedi abim gülümseyerek. Yatağın kenarına oturdu heyecanlı hâliyle. Benim odada olduğumu unutmuş gibiydi. Film gibi izliyorum onları.

"Ne zahmet ettin yakışıklım." dedi yengem mahcup hâlde. Eridi resmen. Beyaz puantiyeli kırmızı pijama takımı almış abim. Çok güzel. Yasemin Ablama çok yakışır. "Pijamam vardı bir sürü."

"Bu anne pijaması. Başka hediyem de var sana." deyip eşine yaklaştığında başımı pencerelere doğru çevirdim. Arada kaldım. Şimdi burada olmamalıydım.

"Ercan bu çok güzel!" diye cıvıldadı yengem. Duraksadım. "Berinay baksana. Çok güzel değil mi?"

Arkamı döndüm. Boynundaki altın kolyeyi bana gösterdi. İşlemeli çok hoş. Kocaman gülümsedim.

RAMAZAN ŞENLİKLERİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin