GÖNÜL KİRASI

XXXI

çıkmadın aklımdan bir gün, yüzün hep gözümün ucunda...

Biraz geciktik ama kızmayın bana...
Alın okuyun kafanız dağılsın🫶🏼

&

&

"Doruk Ali!"

"Ya kızım bir dur."

"Bırakta bir görüşelim he?"

"Eğer onları davet edersen inerim arabadan siz gidersiniz."

Sinirli sinirli konuşmasına karşılık dudak büzdüm.

"Beni bırakıp gidecek misin yani?" Sözlerimin ardından dalgın dalgın dudağıma bakmaya başlayınca utanıp kızardım.

Tamam, bu adama da azıcık cilvelenmek yaramıyordu.

Az sonra tatilimizi an itibariyle başlatacaktık fakat Asya ve Doğu bizi yolculamaya geliyordu ve bu huysuz adam hadi gidelim, gerek yok onlara diyerek beni zorla arabaya bindirmeye çalışıyordu.

Huysuz her zaman huysuzdu. Artı olarak nursuz çünkü somurtuk duran yüzü ile ciddili nursuzdu.

Gülünce daha güzeldi.

Bahçeye yaklaşan araba ile gülümsedim. Duran arabadan koşarak gelen Asya direkt bana sarıldı.

"Yengemmm görüşürüz canımın içi. Seni çok özleyeceğim."

Doruk Ali göz devirdi.

"Alt tarafı 1 haftalığına tatil yapacağız, sanki her gün beraber yatıp kalkıyormuşsunuz gibi davranmasana!"

Asya oflayıp benden ayrılınca sessizce Doruk Ali'ye yaklaşıp onun duyacağı bir biçimde konuştum.

"O zaman bir ara sensiz 1 hafta bir yere gideyim ben, sonuçta beraber yatıp kalkmıyoruz, özlemezsin."

Kaşlarını çatarak kafasını anında bana döndürdü. "Ne alaka kızım?"

Omzumu silktim.

"Hele bir geri dönelim bakalım beraber yatıp kalkıyor muyuz, kalkmıyor muyuz?" Kendi kendine mırıldanmasını duydum fakat duymamazlıktan geldim.

Ne beraber yatması yahu...

Asya bu sefer Doruk Ali'ye ilerleyip boynuna atladı.