DİKİŞ TUTMAZ AŞK | Texting

2.7

Ve dudaklarımı işaret parmağımı çekerek altında gizlenmiş olan minik gamzeye bastırdım fakat gamze dudaklarının hemen yanında yer aldığı için dudaklarımın bir kısmı onun dudaklarına temas etmişti.

Yaman'ın koyu kahve gözleri şaşkınlıkla kocaman açıldı, yeşil gözlerimi onun kocaman açılmış kahvelerinden ayırmıyordum. Dudaklarımı geri çekip onun bu şaşkın haline kıkırdadım. "Ya sen çok tatlısın!"

Bu sefer beni izleyen Yaman'dı, boğazını temizleyip "Sen de çok tatlısın." dediğinde kafamı salladım ve bilmiş bilmiş, "Biliyorum." dedim.

Yaman mütevazi tavırlarıma karşı gülümsedi, az önceki garip hava bir nebze de olsa dağılmıştı. Yaman ben kucağındayken yürümeye devam etti ve arabasının önüne geldiğimizde beni kucağından indirmeden arabanın kapısını açtı. Nazikçe koltuğa bıraktı ardından üzerime eğilerek kemerimi bağladı, bayık gözlerle onu seyrediyordum.

Elini yüzüme yaklaştırarak gözlerimin önüne düşmüş olan kumral tutamları nazikçe kulağımın arkasına yerleştirdi. Hareketleri sakinliğini koruyordu, bazen bu kadar sakin davranmasına şaşıp kalıyordum.

Bana bir bakış atarak kapımı kapattı ve arabanın etrafından dolaşarak yan tarafıma geçti. Etrafta bir sessizlik olduğunda konuşma ihtiyacı hissettim.

"Yaman, az önce sen beni kuzenimden mi kıskandın?" diye sordum anlık gelen farkındalıkla. Resmen kıskanmıştı!

"Ulan ben gavat mıyım?" dedi benim bir zamanlar ona söylediğim cümlemi taklit ederek...

Ona göz devirip ters ters baktım, "Sen neden benim hiçbir cümlemi unutmuyorsun?

"Bilmem, aklımda kalıyor." diye mırıldandı. O da cevabını bilmiyormuş gibiydi.

Alayla sırıttım, "Tamam, tamam! Anladım bana aşıksın... Aşkından her söylediğim cümleyi ezberleyecek duruma gelmişsin ama bizden olmaz... Üzgünüm." elimi kalbime götürüp dramatik bir şekilde konuştum.

"Neden olmasın?" diye sorduğunda afalladım.

"Çünkü... Çünkü senin dizi izleme programın yok!" aklıma gelen ilk cümleyi düşünmeden söylemiştim. Yaman verdiğim cevap ile sessizce bir şeyler söyledi, ne dediğini tam olarak anlamamıştım.

"Nasıl yapılıyor bu dizi izleme programı?" dedi söylenerek.

"Şimdi izlemek istediğim bütün dizilerin adını bir deftere yazıyorsun, sonra hepsinin kaç bölümü olduğunu ve günde minimum kaç bölüm izleyebileceğini yazıyorsun. Ona göre bir planlama yaptığında işte dizi izleme programın hazır!" heyecanla anlattığım da beni ciddiyetle dinliyordu.

"Neden sordun ki?" başım ağrıdığı için kafama koltuğun kolçasına yasladım.

"O kadar bahsedince merak ettim. Belki görevden döndüğümde birlikte hazırlarız." dediğinde kafamı salladım. "Olurr! Belki birlikte dizi izlemeye başlarız." söylediğim cümleler zihnimde canlandığında dudaklarımda minik bir tebessüm oluştu.

Yaman sonunda arabayı çalıştırdığında bedenimi saran açlık hissi ile başımı ona çevirdim, "Canım döner çekti. Yaman döner yemeye gidelim mi?" dedim heyecanla. Döner yeme düşüncesi bile beni heyecanlandırıyordu.

"Alkolün üstüne yersen miden bulanmaz mı?" dedi tek kaşını sorgu ile kaldırarak. "Hayır, ben alışığım zaten bulanmaz merak etme. Of canım turşuda çekti!" dilimi iştahla dudaklarımda gezdirdim. Yaman gerçekten canımın çektiğini anlamış olacak ki "Nasıl istersen." dedi.

"Aslında gece yemek yemek çok zararlı bir şey, ben eskiden sürekli gece yemek yediğim için kilo alıyordum." ortam sessiz olunca konuşmaya başladım. Yaman araba kullansa da dikkati bendeydi.