SHADOW
ALMERA'S POV
Nasanay akong ako ang tumututok ng baril sa mga taong kalaban ko hindi ako ang tinututokan ng baril.
At sa setwasyon ko ngayon, hindi ko alam kong matatakot ako o kikiligin— I mean maiinis?
Wake up girl! May gosh! Tinututokan kana nga ng gun kinikilig kapa?!
But why the hell is he pointing the gun at my freaking flower!?!
”Who are you really?” he's mad, I can feel it.
Is he going to kill me? I am his wife for freaking sake!
“I am your wife” simple kong sagot sa tanong, sinubukan kong gumalaw pero maslalo nitong inilapit ang baril sa gitna'ng hita ko.
Sh*t!
“I'm serious, woman” he licked his lower lip. “Who are you? Were you sent by one of my enemies as a spy?” he asked coldly.
Hindi naman ako makapaniwalang tinitigan siya, is he for real?!
“We've been married for years, how can I be your enemy?” I shook my head. “And you know how much I loved you, Clark.”
I can't tell you who I am..
I'm a shadow broker, and I must stay in the shadows, unknown to everyone. I can't tell him yet until someone else takes my place.
“Believe me” bulong ko.
Tinitigan ako nito alam kong hindi pa ito kumbinsido, nababasa ko iton sa kan'yang mga mata.
Nasasaktan lang ako ng kunti dahil sa ginagawa nitong pagdududa sa'kin.
Magsasalita na sana ulit ako dahil wala pa akong nakukuhang sagot sa kan'ya nang may isang malakas na sigaw ang bumalot sa paligid.
“SHIT NA MALAGKIT! LIVE P*RN!” sabay kaming napatingin sa may pintoan ng restroom at doon nakita ang dalawang lalaking nakatayo.
'yong albert ay tinakpan ang mukha gamit ang isang kamay niya pero may butas naman. Tsk seriously Albert? Si Fren naman ay tulala at namumula ang mukha.
“What are you two doing here?” Clark asked the two of them emotionlessly.
Humiwalay sa'kin ang asawa ko at isinuksok ang hawak-hawak niyang baril sa likod niya.
“We're sorry for the interruption, sir, but your sister's husband wants to give this to you,” Fren said, looking at me and bowing slightly acknowledging my presence before turning back to Clark.
“This is very important” he added.
Si xio ba? ano kaya 'yon?
Kinuha ni fren ang brown envelope na hawak-hawak ng tulalang si Albert na parang hindi parin na nakaka-recover sa mga nakita.
Nakita kong tumalikod sa'kin si Clark at naglakad na papunta kila fren.
Nakahinga naman ako ng maluwag dahil doon, sinubukan kong bumababa mula sa sink pero may pagkataasan ito kaya nahirapan ako.
I mean hindi naman masyado mataas siguro ay nahihirapan lang ako dahil sa mahina pa ang katawan ko.
Sinubukan ko ulit bumaba, kunti nalang...
Pero laking gulat ako nang may isang brasong humawak sa likuran ko at sa likuran ng tuhod ko. Marahan ako nitong binuhat at sa gulat ko naman ay napayakap ako sa kan'yang leeg.
I was shocked and speechless.
Napatitig ako sa mukha bi clark na ngayon ay seryoso ang mukha tinatahak ang daan palabas ng banyo. Once he reached the bed, he gently laid me down.
“I'm just going to talk to them. Let's continue our talk later” he said, his voice still cold, unchanged.
Ako naman ay napatango lang.
Tumalikod siya sa'kin at sininyasan ang dalawa na sumunod sa kan'ya palabas. Yumuko muna sila Albert at Fren sa'kin bago sumunod sa asawa ko.
I breathed a sigh of relief as the three of them left.
My face immediately turned serious. Clark couldn't know I was a shadow broker.
No one knows my true identity, not even my uncle. One of the rules of being a shadow broker is that it must remain secret.
Napatingin ako sa may pintoan ng may pumasok.. Isa itong nurse.
Kung hindi ako nagkakamali siya 'yong nurse na kasa-kasama ni cassandra nang ihatid ako kanina sa kwarto.
“Ma'am inom po muna kayo ng gamot” she said with a smile.
I nodded and took the medicine she gave me. I think it helped ease the pain of my wound.
Nang makita aalis na ito ay pinigilan ko agad siya, I need to do something.
“Wait, miss” lumingon siya sa'kin “Can I borrow your phone? Just for a minute.”
“Sige po” mabuti nalang at mabait ito.
Matapos nitong ibigay sa'kin ang phone niya ay lumabas siya ng kwarto, babalikan niya nalang daw ang phone niya. She just needs to check on the patient in the next room for a bit.
Sinangayonan ko naman dahil kailangan ko ng privacy.
I dialed someone's number, after a few rings, the call was answered.
“Who's this?” mahinahong tanong ng boses sa kabilang linya.
I cleared my throat before speaking.
“It's me” usal ko
Sandaling tumahimik ang kabilang linya, maya-maya lang ay nag salita ulit ito.
“Shadow..” usal niya sa code name ko “Long time no talk, how's the life?”
“I have a problem, cipher” I heard her laugh on the other line.
Cipher is her code name.
“Grabe ka, tinatawagan mo lang ako kapag may problema ka” tumikhim ito “Ano bang problema mo? Kung uutang ka sa'kin wala akong pera”
tsk
“This is serious. My husband is starting to suspect me, and you know I can't tell him my real identity.” I gasp
“Of course you can't. Your husband is one of the bosses.”
Hinilot ko ang aking sentido ko.
“Y-you know I can't marry a mafia member, kahit ang kasamahan natin sa La Mano Nera ay hindi alam na nagpakasal ako sa isang mafia boss” ipinikit ko ang aking mga mata dahil sa frustration “Ikaw lang ang pinag -sabihan ko kasi alam kong mapagkakatiwalaan kita”
“Tapos ang malala pa isang mafia boss ang pinakasalan mo?” she laughed again “Sana kasi bago mo s'ya pinakasalan, hinintay mo sanang may pumalit sa pwesto mo, hirap naman kasi sa kiffy mo hindi nakapagpigil” walang preno ang bibig nito ng sabihin ang mga katagang iyon.
“Just help me, okay?!” I pleaded. “I need to do something. I don’t want Clark to find out my true identity, it could put us both in danger.” unting-unting humina ang boses ko, takot na baka may makarinig sa pinagsasabi ko.
“I have an idea” she said.
“What is it? Tell me!” I asked.
There was a moment of silence on the other line before I heard her speak again.
“You need to escape before your husband finds out who you really are.” Ako naman ngayon ang natahimik
END OF CHAPTER 30
