10. BÖLÜM

1.3K 51 17
                                        

Arin sabaha gözlerini yoğun çocuk sesleri ile açtı. Neydi çocukları bu kadar ses çıkarmalarına neden olan şey? Kalçasına vuran ve karnında oluşan ağrı ile zar zor doğrulduğu yatakta. Dolabın yanına gidip kapağı açtı ve vücudunda ki ağrılar ile giyindi.

Kafasına koyu lila örtü takıp dışarı çıktı. Koridorun sonunda olan çocuk grubu onu görür görmez üzerine koştu ve etrafını sardı. Her birinin ağzından ayrı bir söz çıkarken kimi dinleyeceğini şaşırmıştı. Fakat duydukları ile daha fazla şaşırdı.

Mucize- Hey! Dual'i rahat bırakasınız. Amcam kızarsa görürsünüz.

Diğer çocuklar taş çatlasa 7-8 yaşındayken bu kız 13-14 yaşındaydı.

Melih- Xwişka min. Ew kî ye?
(Ablacım. Bu kim?)

Mucize- Jina mamê min Arîn.
(Amcamın karısı Arin.)

Enes- Kîjan mamê?
(Hangi amcam?)

Mucize- Adar amcamın. Hayde şimdi dağılın. Dual senide aşağıdan bekliyor annem.

Arin- Annen?

Mucize- Menekşe.

Arin kafasını sallayıp çocukların arasından sıyrılıp merdivenlerden alt kata indi. Önce mutfağa gitti çalışan kadınlar vardı ama menekşe yoktu.

Arin- Abla. Menekşe ablayı gördünüz?

Gülfidan- Arka bahçededir Menekşe hanım. Çardaktadır.

Arin teşekkür edip mutfağın balkonundan dışarı çıktı ve arka tarafa doğru yürümeye başladı. Bahçeye geldiğinde çardakta oturup sohbet eden ve çay içen Menekşe, Kezban ve Esma'yı gördü. Adımlarını hızlandırıp yanlarına gitti.

Onun geldiğini gören ilk Esma oldu.

Esma- Hoşgeldin yeni gelin. Geç otur.

Esma kalktı, Arin oturunca oda yanına oturdu tekrar. Kezban boşta ki çay dolu bardağı Arin'in önüne koydu. Arin bir yudum alıp yanındakilerin yüzlerine baktı. Hepsinin yüzünde imalı bir bakış vardı. Söze ilk Menekşe başladı.

Menekşe- Çocukları gördün mü Arin? Seni sorup dururlardı sabah.

Arin- Evet gördüm abla ama... Bir kız... Diğerlerinden daha büyük olan... Bana 'Dual' diye seslendi... Ne demek?

Menekşe- Benimkinden bahsedersin herhâl? En büyük kızım. Latince midir nedir? Bişey öğrenmiş sürekli garip sözlerle seslenir herkese. Seninki de Dual oldu.

Arin kafasını sallayıp onayladı. Bir süre daha sohbet etmeye devam ettiler. İçeriden Mucize çıkıp sofranın hazır olduğunu söylediğinde içeri geçtiler.

Bütün aile masada oturmuş kahvaltı yapıyorlardı. Adar sol tarafına Efsun'u sağına ise Arin'i oturtmuştu. Fakat bu sabah Efsun konakta yoktu. Sabah kalktığında odada da yoktu. Adar üstünde durmamış kahvaltıda gelir diye sorgulamamıştı ama kahvaltıda da olmayınca meraklanmıştı. Arin'in kulağına eğilip ona sordu.

Adar- Arin, Efsun'u bugün gördün hiç konakta?

Arin- Yok Ağam. Ben Efsun'u sabahtandır görmedim.

Arin'in sözleri ile kafasını sallayıp annesine döndü.

Adar- Efsun nerededir anne?

Böyle Olsun İstemedim Ki!? (Bxİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin