Somewhere Down The Road (Published under Pop Fiction/Summit Media)

SDTR: Epilogue

[ RAYOR ]

R- ead
A- t
Y-our
O-wn
R-isk

SDTR: Epilogue

"Ladies and gentleman, I’m please to introduce Mr. and Mrs.Cando!" Iyon na yata ang pinaka magandang salita na narinig ko sa buong buhay ko!

Akala ko noon ay hindi na matutupad ang isang pangarap ko na madala ang pangalan ng lalaking mahal na mahal ko dahil sa pagpaparamdam sa akin noon ng tadhana na hindi tama ang lahat ng nararamdaman namin para sa isa't isa.

Binalot ng masigabong palakpakan ang buong Anilao Beach Club dahil sa mga bisita na inimbita namin ni Ethan. Nandoon ang buong pamilya naming dalawa at ang malalapit naming kaibigan, si Jersi at Vanessa ay halos mangiyak ngiyak pa habang pumapalakpak. At si Ara naman ay nakayakap sa braso ni Marcus at malayang tumutulo din ang luha sa kanyang mga mata.

Best man ni Ethan si Tyler, Marcus at Troy. Habang si Ara, Jenica, Jamille naman ang napili kong bridesmaids. Ring bearer naman namin si Sebastian, flower girl naman namin ang isa sa mga pamangkin ko. Abay rin sa kasal namin sina Jersi at Vanessa.

Inanyayahan ko rin si Jerome, buong akala ko nga ay hindi siya pupunta dahil nasa Malaysia siya. Pero nagulat ako dahil dumating siya kahapon at binati niya kami ni Ethan, nag usap din silang dalawa ng lalaki sa lalaki at kahit anong pangungulit ko kay Ethan ay hindi niya sinabi sa akin iyon.

"Mabuhay ang bagong kasal!" Sigaw ni Sebastian habang tumatalon talon!

"Kiss!" Malakas na panunuya ng aming mga bisita, panay ang halakhak naming dalawa ni Ethan dahil sa sigawan na iyon. Nakapatong ang palad ko sa ibabaw ng dibdib ni Ethan at ang kaliwang braso naman niya ay nakapulupot sa baywang ko.

"Kiss daw." Ngisi niya habang titig na titig sa mga mata ko. Ngumisi ako at ako na mismo ang humalik sa labi niya! Malakas na sigawan ang narinig ko.

Hinawakan ni Ethan ang batok ko upang mas lalong palalimin ang aming paghahalikan na punong puno ng pagmamahal.

Hanggang ngayon ay narito pa rin ang pakiramdam na para bang lumulutang ako sa mga halik niya. Nalalasing ako at nawawala sa katinuan. Humaplos ang palad niya sa likod ko at hindi ko maiwasang magpakawala ng matinding impit na ungol dahil paghalik niya.

"May programme pa ba para sa bagong kasal? Eh mukhang gusto nilang diretso honeymoon na!" Narinig kong halakhak ni Tyler na siyang nagpangisi sa amin ni Ethan sa pagitan ng halikan namin, pinutol niya ang halik at muli niyang pinagtagpo ang mata namin. Kumikinang ang mata niya at para bang sinasabi non kung gaano siya kasaya.

"I am glad that in the end, we are still together. Kasal na rin tayo sa wakas. You are all that I have ever wanted, Claire. Kailanman ay hindi ka na makakawala sa akin." Bulong niya habang titig na titig sa mga mata ko, habang ang puso ko naman ay walang patawad sa pagtalon dahil sa sobrang kasiyahan! Tumulo ang masayang luha sa mga mata ko na siyang pinunasan naman ng kanyang hinlalaki.

"I will always be yours, Ethan at hinding hindi na ako kakawala pa sa pagmamahal mo." Nakangiti habang umiiyak na sabi ko sa kanya, nakita ko ang pagkinang ng kanyang mga mata at ang kasiyahan doon na bumabalot ay tumatagos sa puso ko.

Ikinulong niya ng palad niya ang magkabilang pisngi ko at binigyan niya ako ng matamis na halik sa aking noo kasunod non ang pagkulong niya sa akin sa kanyang mainit na bisig.

Ito na yata ang pinakamasayang pangyayari sa buhay ko bukod sa pagkakakilala ko sa asawa ko na ngayon. Ang makita ang matamis na ngiti mula sa pamilya ko ang isa sa ipinagdiriwang ng puso ko, buong akala ko ay hindi ko sila makakasama sa pinaka importanteng araw ng buhay ko.