Mr. F | Hyunlix Omegaverse ✓

21. Bölüm

•

Unutma Felix. Ne olursa olsun Hyunjin'in gemide yaşananları bir pişmanlık olarak gördüğünü, sana yalan söylediğini ve sadece bebek için bir arada olduğunuzu unutma.

"Ama Felix, ben seni hiç sevmedim ki..."

Unutma Felix, gördüğün rüyaları unutma.

•

"Peki..." diye mırıldandı Hyunjin, etrafta volta atarken. "...Bebek doğduktan sonra ne yapacağız?"

Felix ise bilgisayarının ekranına bakarak yanıtladı. "Sahiden ölmüşsün. Yani veri tabanında öldüğün yazıyor. Bu kadar kısa sürede halletmelerine şaşırdım."

"Evlenecek miyiz? Yoksa eskiden beraber olmuş gibi mi davranacağız?"

"Kore'deki sapık iş arkadaşların bunun peşine düşer mi acaba? İllaki haberleri olmuştur."

"Ama kızımızın ayrı ebeveynler tarafından büyütülmesini istemiyorum. Ona ev sıcaklığını vermek istiyorum."

"Konumumuzu bulamazlar ama arkadaşlarımı darlayabilirler yani. Ölüm sebebin de kalp krizi yazıyor, saçmalığa bak."

"Sorun olmazsa kızım benimle kalabilir mi?"

Felix sinirle Hyunjin'e baktı. "Bana odaklanır mısın bir saniye? Kız olduğunu nereden biliyorsun? Ayrıca sana onu nah veririm, benimle kalacak."

"Rüyamda gördüm. Tamam..." Felix'in yanındaki sandalyeye oturdu. "O zaman ben de seninle kalayım."

"Rüyanda mı?"

"Kalp krizi mi geçirmişim?"

Felix sinirle bir nefes aldı. Bir süredir frekansı tutturamıyorlardı. Yine de umursamadı, Hyunjin'in aklı birkaç gündür gelip gidiyordu çünkü. Ona ayak uydurmaya karar verdi, yeniden ekrana döndü. "Kalp krizi geçirdiğini ve Kore'deki bir hastanede doğal yollarla öldüğünü yazmışlar. Buraya geleceğini bilen var mıydı?"

"Jeongin biliyordu, muhtemelen Minho da biliyordu." Kaşlarını çattı. "Sen, Mr. F'i mi kullanıyorsun?"

Felix bir anda laptopun üstünü aşağıya indirerek kapattı. "Hayır."

Hyunjin derin bir nefes aldı. "Sorun değil. Mr. F kullanmanı ya da suç işlemeni sorun etmeyeceğim. Çok anlamam ama..." elini Felix'in elinin üzerine koydu. "Basit işlerde yardımcı bile olabilirim."

Felix sinirle gözlerini devirmişti. "Hiç samimi gelmiyorsun biliyor musun? Kafana taş düşmediyse şayet, bir anda bu kadar değişmeni anlamlandıramıyorum."

"Kafama taş düşmedi ama benzer bir olay yaşandı diyebilirim. Bebeğimiz..."

"Tamam." Derken Felix gözlerini yavaşça yumdu. "Tamam, bebek için anlıyorum. Yine de hala güvenmek ve sen aynı cümlede geçemiyorsunuz benim için."

"İnan ya da inanma, öyle. Sen acı hissettiğinde bir şekilde ben de acı hissediyorum. Hastaneye kaldırıldığından beri anlamlandıramadığım bir şefkat hissediyorum sana karşı."

"Hah." Derken sinir olmuş bir şekilde ayağa kalkmıştı Felix. "Senden şefkat isteyen falan yok. Yalnızca uslu bir şekilde burada otur yeter."

"Pekala..." derken başını öne eğdi Hyunjin.

•

Gece yarısına doğru kan ter içinde uyandı Hyunjin. Rüya görmemişti, gördüyse de hiçbir şey hatırlamıyordu ama ruhunu saran anlamlandıramadığı bir acı vardı. Kafasını kaldırıp etrafa baktı. Salondaki koltukta yatıyordu ve her yerde zifiri karanlık hakimdi.