Dry your tears (Intersex) [On-Going]

Enddddddingggggg

Zenerlie Pov

4 year's ago i meet her, i'm fall in-love with her nong first day of class pa lang.

Hindi ako galit nong nagkabanggaan kami, i pretend to be mad pero wrong move dahil natakot siya sakin.

I was happy because hindi siya mahirap pakisamahan, her eye's full of sadness i know that dahil saan anggulo mo siyang tignan malungkot ang mga mata niya. Mas lalo ko pa siyang nakilala she's the daughter of Mr and Mrs Montes the one of my investor in my own university.

Doon ko nalaman nong pumunta ang daddy niya sa university at kinausap ako na hindi na niya susuportahan si love sa pagaaral niya, galit na galit ako kay Mr. Montes pero wala akong magagawa dun, i'm just president of this university tatay parin siya ng taong mahal ko.

Patago akong sumuporta kay love dahil natatakot ako baka hindi niya tatanggapin ang io-offer ko sakanya.

I offered a work, tinanggap niya din naman kaagad, kaya masaya akong makikita at makakasama ko siya palagi, makikita mo sa kanya ang pagpursigi, kahit wag niyang sabihin sakin ang dahilan alam ko na ang lahat.

Until the day she confess to me.

Masaya ako dahil pareho kaming ng naramdaman, nanligaw siya pero hindi maalis ang babaeng nagaaligid sakanya, my bestfriend Abigail i was mad nong naguusap silang dalawa.

They happy talking i'm jealous.

We're both happy.

She's my fvcking first, we had sex.

For me that not a simple sex, i called that first love making to us.

Days, months when she started courting me, she's my fvcking first, we had sex.

For me that not a simple sex, i called that first love making to us.

I said yes to her. Bakit ko pa ba patagalin kong mahal naman namin ang isa't-isa.

Until montes and her friend Aries they don't tell us na pupunta pala sila sa birthday ni Abigail, i was mad that time nag-aalala ako dahil hindi ko siya matawagan ng bigla tumawag sakin si Valerie na nandun sila sa bahay ni Abigail.

We're both mad dahil silang dalawa hindi man lang nagpaalam samin.

Abigail kissed her mas lalo akong nagalit, i know she's my friend but she want my love call me possessive but ang akin ay akin lang.

Pinipigilan kong wag magiging marupok sakanya dahil inaalala ko ang pinaggagawa nila ni Abigail, but my mind tell na wag patawarin, yung puso ko naman ay sinasabing patawarin ko na siya.

And yes i forgive her.

After a year we celebrate birthdays, monthsary, and anniversary, i meet her parents they happy dahil may ipinakilala din sa wakas ang anak nila. Unti-unti din naging maayos ang pakikitungo ng daddy niya sakanya.

Until she's graduate in college and she propose to me.

And the day she promised and propose at me may nangyari hindi maganda.

Akala ko magiging masaya nako buong buhay ko pero sandali lang pala yun.

That night we had fight dahil nakita niyang kinakausap ko na naman ang isang professor na pinagseselosan niya, humingi lang ng pasensya sakin ang lalaki at nagpaalam dahil uuwi na siya sa Amerika. She was mad at me, sinuyo ko siya kahit anong explain ko sakanya mukang ayaw niyang maniwala.

Ayaw kong mawalan siya ng mood dahil kaka-graduate lang niya sa college.

That night her collage friends i heard she's talking to her colleagues at phone they called love to celebrate their graduation party at bar, nagulat ako nong tumawag si Abigail sakin na naaksidente sila, she's dead on arrival dahil siya ang driver at wala pang seatbelt at mga lasing pa, luckily her friends survived, hindi ko sila sinisi dahil wala silang kasalanan, nagsisi at galit ako kong bakit ko siya pinayagang umalis.

Iyak lang ako ng iyak, parang ayaw ko pang maniwala nawala na siya.

I wish this is just a dream. Hindi man lang kami nag-usap ng maayos, hindi man lang ako nagsabi ng sorry sakanya.

Napangiti ako ng matanaw ko kong saan siya.

Naglakad ako papalapit sakanya, i put picnic blanket tsaka umupo.

"Hi love." Ani ko inilapag ko ang dala-dala kong pagkain at kandila.

Nakalimutan kong bumili ng bulaklak.

Tahimik, payapa at maaliwalas siyang tignan.

"Are you okay dito if you're not comfortable just visit me in my dreams." Hindi ko mapigilan ang pagluha.

"Love i miss you so much please comeback to me, i'm sad love dahil wala ng mangungulit sakin." Humihikbing sabi ko, i wipe my tears but patuloy lang sila naglaglagan.

Tumingala ako at ngumiti habang umiiyak, masakit parin sakin kahit ilang taon na ang nakalipas, sana panaginip nalang ang lahat ng to.

"If she teases and bothers you, give her back to me." Umiiyak na sambit ko, Binalik ko ang tingin ko sakanya, hinaplos ko ang lapida niya.

In loving memory of

"Lovely Montes"
Born: February 23, 20**
Died: April 12, 20**

Sinindihan ko ang kandila at iniligay sa ibabaw niya.

Napapikit ako dahil lumamig bigla sa tabi ko. "It was you right? Happy birthday my love." I sing a happy birthday to her, kumain akong kasama siya habang umiiyak.

1 hour akong umiyak at nag-rant, gumagabi na kaya napagdesisyunan kong magligpit at umuwi na.

"Love, i need to go home gumagabi na kasi happy birthday love babalik ako, babalikan kita palagi, i miss you my love until we meet again." Huling saad ko, bago naglakad palayo sa puntod niya.

______________________

Hindi pa naman tapos ang April HAHAHA