FLOWERS
ALMERA'S POV
For the past few years we've been together, I decided to keep my illness from him. That I have leukemia.
I was afraid that if he found out, he wouldn't go through with the wedding or he would leave me.
Pero ngayon, mukhang tama nga ang sinasabi nilang ‘walang sekretong hindi nabubunyag’
dahan-dahan akong napaatras habang ang ga mata ko ay hindi ko inaalis sa dalawa lalaking seryosong nag uusap.
Doubt and ‘what ifs’ consumed me until a warm hand touched my arm.
Lumingon ako at bumungad sa'kin ang nag aalalang mukha ni cassandra, may kasa-kasama pa nga itong nurse.
“What happened? Bakit bigla kang tumakbo?” tumingin ito sa likuran ko bago ibalik ang tingin sa'kin “Did you come to see my brother?”
Napakagat ako sa labi bago dahan-dahang tumango
“N-na miss ko kasi siya, gusto ko siyang makita agad” pagsisinungaling ko.
Umiling siya at hindi makapaniwala sa narinig.
“Psh! Makakausap mo naman siya mamaya, ikaw kaya ang ipinunta niya dito” lumapit ito sa'kin pati na rin ang nurse at inalalayan ako sa paglalakad “Tara na, bumalik na muna tayo”
Wala akong nagawa kung hindi ay ang tumango nalang, ngayon ko lang din naramdaman ang kirot ng sugat ko sa tagiliran.
After they helped me back to my room and sat me down on the bed, the nurse left nang masiguro niyang hindi bumukas ang tahi ng sugat ko.
“Huwag mo na ulit gagawin 'yon, I almost had a heart attack because of what you did!”
I just rolled my pretty eyes, kailangan niya pa natutong sigaw-sigawan ko? tsk
Akala ko pa nga ay magtatagal pa ang panenermon nito sa'kin mabuti nalang talaga at tumunog ang phone niya kaya natigil siya kakasalita.
“Honey, crap! Zand's crying, I can't calm him down! I need you here!” dahil nga naka-loud speaker ang phone niya ay naririnig ko ang boses ng asawa niyang nasa kabilang linya.
Cassandra's face paled with panic.
”What? How? He was fine earlier. Let me talk to Zand” she worriedly said.
“O-okay, wait up” tumahimik muna sandali at ako naman ay nakikinig lang sa kung anong susunod na mangyayari. ”Zand's here, still crying 'cause he misses you so much, right, buddy?”
Napatayo na nga si cassandra dahil sa kaba, ganito siguro kapag naging mommy kanina. I can't wait to be a mother, tapos mag aalala rin ako kapag umiiyak ang anak ko.
Will I ever experience that joy?
“Baby Zand, talk to Mommy. Why are you crying, sweetie?” Cassandra asked.
”Crying? I'm not crying mommy, si daddy alien yung kanina pa umiiyak kasi si he misses you—”
“—fuck!” hindi ko narinig pa ang gustong sabihin nung bata dahil katapos ang malutong na mura ni xio ay biglang naputol ang linya, maybe his daddy alien drop the call, nahiya siguro. Ibinuking ba naman ng anak niya.
Tumingin ako kay cassandra na natulala dahil sa narinig
“Umuwi kana, mukhang miss kana ng isa mong baby” kausap ko rito
She blushed at my words.
“Are you s-sure?” nag aalangang tanong nito
Tumango naman ako at pilit na ngumiti, I hate smiling, I look so fake.
“Your brother is here, so you don't need to worry” I sat up straight. ”I'll wait for him. You can go now.”
Lumapit naman ito sa'kin at yinakap ako
“Gusto ko pa sanang magtagal, pero—argh!” lumayo ito sa'kin ”Magpapagaling ka, may pangangaralan lang ako sa bahay”
Tumango ako kumaway ng maglakad na ito paalis, patay ka xio. Mafia boss pero iyakin.
I breathed deeply, umalis ako sa kama at naglakad papalapit sa may bintana. The hospital's garden was beautiful, though I usually dislike flowers, too girly—yet now, they felt refreshing.
I crossed my arms. Perhaps I should plant some at our mansion to soothe my mind.
I closed my eyes, focusing on positive thoughts. Kahit puro negative lang 'yong mga nangyari sa buhay ko.
Oh, nah. May Masaya rin naman nangyari sa buhay ko 'yon ay ang..
Nakarinig naman ako ng mahinang katok, nag dilat ako ng mga mata at lumingon kung saan galing iyon.
Then I saw him, leaning against the wall, holding a flower.
Sumukob ulit ang kama sa aking puso ng matitigan ko ang malalamig nitong mga mata.
“Y-you're here”
'yong masayang nangyari sa buhay ko ay ang..
Pinakasalan ko siya, even if it was just an arranged marriage..
And despite the fact that he doesn't love me.
END OF CHAPTER 27
