RAMAZAN ŞENLİKLERİ

25. Bölüm 🕌 Bayram

Acar KERVANCIOĞLU 

"Bayramımız mübarek olsun, Berinay Hanım."

"Mübarek olsun." dedi memnun hâlde. Gülümsedim. Uzun bakmış olmalıyım ki yanakları kızardı. Gözlerimi de çekemiyorum. Kaldım öyle. 

Gözlerini kaçırdığında kendime geldim. Yanımdan geçip salona doğru ilerledi. Sıcak basıyor beni. Bi' elimi yüzümü yıkayayım en iyisi.

Elimi yüzümü yıkadıktan sonra üzerime çeki düzen verdim. Derin nefesler alıp veriyorum. Salonun önüne geldiğimde nemli ellerimi pantolonuma sürtüp içeriye geçtim. Hadi bismillah.

"İsteme, söz, nişan birarada olacak o zaman. Siz nasıl isterseniz."

Boş bulduğum yere, Cemal'in yanına oturdum. Aklından ne geçiyorsa sırıtıp duruyordu. Kolumu omzuna attığımda başını bana doğru çevirip gülmeye başladı. Salondaki herkes bu tarafa doğru döndü. Gözlerim Berinay Hanım'a gittiğinde kızarmış yanaklarıyla kardeşine bakıyordu. Kaşları çatık olsa bile kırmızı yanaklarla tatlılığı daha ağır basıyor şüphesiz. 

"Ne gülüyorsun oğlum?" dedi Adnan Amca gülerek. Kendime geldim. Adnan Amcaya döndüm hemen. Cemal'e bakıyordu ciddiyetle. Ben de bir şey anlamadım.

"Bir şey yok, baba. İçimden geldi." deyip yerinde dikleşti. Sırıttım. Aklından neler geçiyor acaba?

Cemal gözlerini bana çevirdiğinde dikkatimi ona verdim. Kulağıma doğru yaklaştı. O sırada Adnan Amca'yı fark ettim. Gözleri bizde. Mümkünü varmış gibi biraz daha dikleştim yerimde.

"Ablamı seviyorsun değil mi sen?" dedi Cemal kısık sesle. Adnan Amca bana bakıyorken tepkisiz kaldım. Cemal'in elimin altındaki omzunu sıktım. Boğazında gıcık varmış gibi öksürdü ve önüne döndü. Adnan Amca'nın bakışları hâlâ üzerimdeyken saygıyla baş selamı verip önüme döndüm. Tam karşı koltukta da Berinay Hanım var. Nereden oturdum buraya ben? Neler yaşanıyor bu salonda?

"Haftaya pazar isteme olacak inşallah. Değil mi baba?" dedi Ercan Abi beklentili hâlde. Ablam destekledi Ercan Abiyi. Ortamdaki sessizliği Adnan Amca'nın otoriter sesi bozdu.

"Evet, oğlum. Kız kardeşinin sınavı da yaklaşıyor. Sınavından sonra düğün olur. Az bir şey kaldı zaten. Okuyacak."

Adnan Amca beni anladı. Tavrı da net. Açık sözlü olduğum gibi sabırlıyım da ama kafamı karıştıran durum şu ki ben Adnan Amca'nın güvenini sarsacak bir hareket yaptım da ondan mı böyle tepki verdi? Ya da biricik kızına olan sevgisi ile korumacı baba damarı mı ağır basıyor? 

"Elbette okuyacak, Adnan. Şimdi Yasemin kızımızdan bahsediyoruz. Oğlumuz istemeden bahsediyor."

Rana Teyze ortamı yumuşatmaya çalışırken gözlerimi babama çevirdim. Sonra anneme. Bugün devreler çalışmıyor bende. Herkes her şeyin farkında. Cemal bile.

Beni bir tek Berinay Hanım fark etmedi. Anlaması gereken en başta oydu elbet. Allah bir yola koymuştur. En iyisini o bilir. Herkese hayırlı bayramlar.

___

Berinay EL 

Yasemin Abla| Canım hayırlı akşamlar 

Yasemin Abla| Ercan evde mi arıyorum açmıyor 

Siz| Hayırlı akşamlar Yasemin Abla 

Siz| Evde bir bakıyım hemen bir dk

Yasemin Abla| Tamam canım bekliyorum teşekkür ederim 

Telefonumu test kitabımın üzerine bırakıp odamdan çıktım. Abimin odasının önüne geldiğimde kapıyı tıklattım birkaç defa. Ses gelmedi. Yavaşça kapıyı araladığımda abimin bebek gibi uyuduğunu fark ettim. Gülümsedim o an. Son zamanlar fazla çalışıyor. Aile babası olma yolunda ilerliyor kendisi, maşallah. Kapıyı yavaşça örttüm.