GÖNÜL KİRASI

X

&

&

Bugün evde temizlik günüydü.
Haftada bir gün mutlaka yaptığım bir şeydi zaten fakat bugün bir değişiklik de vardı.

Doruk Ali de evdeydi

Normalde tatil günlerinde bile işte olan adamın nedense bugün evde olası tutmuştu.

Kendi odamın temizliği bittiğinde su içmek için mutfağa indim. İşe ilk olarak yukarı kattan başlamıştım. Doruk Ali odasını kendisi hallediyordu bu yüzden onun odasına girmiyordum fakat yıkanan kıyafetleri yerleştirmek için illa giriyordum.

Evde olmadığı için bu zamana kadar rahattım fakat bugün evde olduğundan biraz gergindim.

Olurda görürse tepkisi ne olur kestiremiyordum ve şuan onunla bir tartışma kaldırmak istemiyordum.

1 saat önce spor yapmak için bahçeye çıkarken görmüştüm şuan evde olmadığı aklıma gelince hızla çatı katına çıkıp yıkanan ve daha önceden katladığım çamaşırları aldım.

Açıkcası bu kadar büyük bir evde tek başına iş yapmak yoruyordu ama gerçekten bu şekilde rahattım.

Duyduğum kadarıyla derin temizlik için arada birileri geliyordu zaten.

Çamaşırlarla birlikte hızla Doruk Ali'nin odasına girip işimi çabuk bitirmek için oyalanmadan giyinme odasına ilerledim.

Fakat kapıyı açmam ile gözlerimin irice açılması bir oldu.

Gözlerimin kapanması gerekiyordu!

Doruk Ali odada altında yalnızca havlusuyla kıyafet dolabının önünde bana bakıyordu.

Ağzım konuşmak için açıldı kapandı fakat bir kelime çıkmadı.

Tanrım!

Hızla gözlerimi kapatıp dudaklarımı birbirine bastırdım.

"Özür dilerim! Bu şekilde girmemeliydim dışarıda olduğunu zannediyordum."

Tam çıkmak için hareketlenecekken kolumu tuttu.

Bende nefesimi...

Elimden kıyafetleri alıp köşedeki kanepenin üzerine koydu.

Yanıma yaklaştı.

Gözlerimi yüzünden ayırmıyordum.

Doruk Ali...

Yakışıklıydı. Ellerimin arasında dağılabilecek uzunlukta kahverengi saçları, düzgün fakat erkeksi burnu hafif yüzüne dağılan sakalları ve güneşin parlaklığını taşıyan gözleri ile gerçekten yakışıklıydı.

Vücudu gördüğüm üzere spor yaptığını belli edecek cinsten yapılıydı.

Ellerimle kolunu saramazdım. Ama o eliyle belimi çevreleyebilirdi.

Derin bir nefes alıp ana geri döndüm. Tamam yakışıklıydı ama kendimizi de kaptırmamamız gerekiyordu.

Derin nefes aldığımı gören Doruk Ali sırıttı.

Daha da yaklaştı.

Kusura bakmasın fakat bu kadar yaklaimana hakkına sahip değildi. Bir adım geriye gidince durdu. Beni süzüp "Ne işin var burada?" Dedi.

Acaba bizde mi süzsek.

"Kıyafetleri bıra-"

"Gerek yok. Buraya kadar getirmene gerek yok ben alırım haber vermen yeterliydi."

"Tamam. Bir dahakine öyle yaparım."

En azından kötü bir tepki vermedi.

Odaya girmeni bile istemiyor.

Arkamı dönüp odadan çıkacakken ismimi seslendi.

Kafamın üzerinden ona baktım.

Su damlaları hala üzerinden aşağılara damlıyordu. Gözlerimi karın kaslarına gitmeden durdurup yüzüne çıkarttım.

Şartlar son derece zorlanıyordu.

Tövbe tövbe.

"Efendim?"

"Eve bir çalışan almamızı ister misin Sare?"

Düşündüm.

"Gerek yok, ben hallediyorum."

"Her zaman söyleyebileceğini biliyorsun her şey hızlı gerçekleşti ve aklıma gelmedi. Biliyorsun ev büyük."

"Tüm gün evde sıkılıyorum benim için bir yük değil."

"Sare hiç oturup konuşmadık, benim için sıkıntı değil tabii ki ama yani eğer okumak veya çalışma-"

Sözünü hızla kestim.

"Ben matematik öğretmenliği bölümünü bitireli 2 yıl oluyor Doruk Ali, belki bilmiyorsundur diye söyleyeyim 24 yaşındayım."

Bu konuları cidden bu halde mi konuşacaktık.

O... o yarı çıplakken.

Kaşlarını çattı.

"Neden öğretmenlik yapmıyorsun peki?"

Dudaklarımı 'malesef' der gibi aşağı büktüm.

"Atanamadım."

"Ücretli öğretmenlikte yapmak istemiyordum fakat böyle devam ederse özel okulda çalışabilirim."

Doruk Ali kafasını salladı.

Birbirimiz hakkında bilmemiz gereken şeyleri bile 2 ay sonra öğreniyorduk.

Hızla dışarıya çıktım.

Biz birbirimize gerçekten yabancıydık.

&

Ya Doruk Ali sanki biraz insan oluyor sizce?
Neyse Sare'ye fazla yaklaşmasın da sonuçta dediklerini unutmadık.

Kitap hakkında ki görüşlerinizi lütfen bildirin. 🙏😽