Alice's POV
"Huminga ka, prinsesa." bulong ng aking ama habang marahang hinahaplos ang aking kamay. Napabuntong-hininga ako muli at binigyan siya ng maliit na ngiti bilang pagtiyak.
Maya-maya pa'y napuno ang bulwagan ng tugtog ng "Beautiful in white" iyon ang aking senyales para pumasok.
Nang bumukas ang pinto, hindi ko napigilan ang paghinga nang malalim sa gulat habang tinititigan ang napakagandang tanawin.
Isang gabi ng taglagas. Ang nakamamanghang liwanag ng paglubog ng araw ay nagbibigay ng kakaibang kinang sa buong paligid.
Sa dulo ng bawat hanay ng mga upuan, may mga kandilang may halimuyak ng jasmine na nakasabit sa hubad na mga sanga ng puno. Ang mga puting silya ay nakapuwesto sa magkabilang panig ng aisle, kung saan nakatayo ngayon ang mga bisita upang salubungin ang ikakasal—ako. Ang daan ay natatakpan ng mapuputing talulot ng rosas.
Hinawakan ako ng aking ama, hudyat upang magpatuloy ako sa paglakad. Lahat ng mata ay nakatuon sa akin—may mga nakangiti, may ilan ding kumakaway. Noon ko lang napansin ang katahimikan maliban sa musikang tumutugtog sa likuran.
Sa wakas, dumapo ang aking paningin sa babaeng pakakasalan ko. Tulad ng dati, muli niyang inagaw ang aking hininga. Ang paraan ng kanyang pagtayo, sa taas niyang 5'6, ay nagpapakita ng tiwala sa sarili.
Ang kanyang puti na tuxedo, puting dress shirt na mahigpit na nakatupi sa loob, puti na kurbata, at puti na sapatos ay lalong nagbigay ng rikit sa kanya. Ang kanyang maiitim na buhok ay inayos pabalik gamit ang pomada, at ang kanyang kulay itim na mga mata ay nakatingin sa kawalan. Tila ba masyado siyang nalulunod sa kanyang iniisip na hindi niya napansing nakarating na kami sa harapan niya.
Hinawakan ng aking ama ang kamay niya, dahilan upang maputol ang kanyang pagninilay. Nang magtama ang aming mga mata, bahagya siyang nagulat ngunit agad niya itong itinago. Inabot ng aking ama ang kamay ko sa kanya.
"Alagaan mo ng mabuti ang aking anak." Tumango lamang siya na may pilit na ngiti.
Nag-utos ang judge na umupo ang lahat.
"Mga minamahal, narito tayo ngayong gabi upang saksihan ang pag-iisang dibdib ng dalawang babae sa banal na kasal."
Hindi ko na pinakinggan ang judge at sa halip ay tumitig sa aking magiging asawa.
Hinahanap ko ang damdamin na pagmamahal na nais kong makita sa kanya habang nakatayo sa harapan niya—ngunit wala ni isa.
Walang saya, walang pagmamahal, wala kahit ano. Sigurado akong lumabas sa aking mga mata ang sakit at pagkadismaya dahil bahagya siyang kumunot-noo. Agad kong tinakpan iyon ng isang peke ngunit matamis na ngiti.
Dapat alam ko na to eh. Sa aming dalawa, ako lang ang masaya sa sandaling ito. Napailing ako sa pagkadismaya.
Binigkas namin ang aming mga panata at nagpalitan ng singsing.
"Maaari mo nang halikan ang iyong asawa." sabi ng judge.
Inalis ni Risa ang aking belo at hinalikan ako—o mas tamang sabihin, bahagya niya lang akong hinalikan sa labi. Mahusay kong itinago ang sakit na nadama at ngumiti sa mga panauhin.
Matapos ang pagbati mula sa lahat, pinutol namin ang cake at nagpatuloy ang gabi. Nang dumating ang oras ng aming sayaw, kinuha ni Risa ang aking kamay. Ang isa pa niyang kamay ay inilagay sa aking bewang at nagsimula kaming sumayaw. Ngunit may malaking espasyo sa pagitan namin—sapat para sa isang tao na madaling makapasok roon.
Kahit ganoon, ngumiti pa rin ako at nagpatuloy sa pagsayaw habang marahang dumadaloy ang magandang musika sa paligid.
Napansin ko ang malamlam na ekspresyon sa mukha ni Risa sa buong gabi. Hindi siya ngumiti, ni hindi siya nagsalita sa akin. Ni hindi man lang niya ako tiningnan.
Nang sumakay kami sa sasakyan—isang itim na Mercedes—isang bagay lang ang tumatakbo sa isip ko habang nakikita ko ang distansiya sa pagitan namin. Umupo siya sa isang sulok habang ako naman ay nasa kabila.
Napaka saya ko na maging si Alice leal Hontiveros, asawa ni Theresia Risa Hontiveros.
Ngunit siya.... masaya ba siya na maging asawa ako?
HELLO, MGA DARLING KO! NAMISS KO KAYONG LAHAT! AT NAMISS KO RIN ANG PAGSUSULAT! 🥺
Abala pa rin ako sa aking research, kaya asahan niyo na magiging mabagal ang pag a-update ko sa librong ito. 😭
Ipapublish ko po bukas ang Chapter 1 at sana patuloy niyo pa rin itong suportahan, tulad ng ginawa niyo sa dalawa kong libro!! 🤞🏼
Salamat sa pagmamahal at suporta mga darling ko!! 🫶
BINABASA MO ANG
The Arranged Marriage (Guontiveros)
Fanfiction"Alice, kailangan nating mag-usap." sabi niya matapos ang ilang minutong katahimikan. Hindi ko alam kung paano ang apat na salitang ito ay kayang sirain ang buhay at pangarap ng isang tao-hanggang ngayon. Tahimik akong tumango, hudyat na magpatuloy...
