Unscripted Heart

Chapter 6: Confessions and Doubts

Hindi na maitatanggi ni Sam—may nagbago.

Simula noong araw na halos maghalikan sila ni Eli matapos ang laro, naging magulo na ang isip niya. Hindi niya maintindihan kung bakit parang may kung anong bumabagabag sa kanya tuwing malapit ito. Bakit parang iba na ang nararamdaman niya? Hindi ba't malinaw naman sa kanila na peke lang ang lahat?

Pero paano kung hindi na?

Paano kung unti-unti na siyang nahuhulog?

Samantala, si Eli ay may sariling laban sa loob niya. Hindi niya gusto ang nakita niya noong isang araw—si Sam at si Dan, magkasama, nag-uusap, nagtatawanan. Sa unang tingin, wala namang dapat ipagselos. Pero hindi niya napigilan ang sarili. Hindi niya gusto ang ideya na may ibang lalaking nagpapatawa kay Sam.

At iyon ang unang beses na napagtanto niyang hindi na lang palabas ang ginagawa nila.

Nagiging totoo na ang nararamdaman niya.

Hindi siya sanay sa ganitong pakiramdam—ang kawalan ng kontrol sa emosyon. Pero mas lalong hindi niya kayang hayaan itong lumipas nang hindi inaamin ang katotohanan.

Kaya ngayon, nandito sila—sa isang tahimik na sulok ng campus, malayo sa ibang estudyante. Alam ni Eli na ito na ang tamang panahon.

Tiningnan niya si Sam, na halatang naiilang. Hindi niya masisisi ito. Sa mga nagdaang araw, pansin niyang umiiwas ito sa kanya, tila ba pinipilit ang sariling huwag siyang tingnan nang matagal.

Ngunit hindi na niya hahayaang manatili sila sa ganitong kalituhan.

"Sam," nagsimula siya, ang boses ay bahagyang garalgal. "Alam kong nagsimula lang 'to bilang kasunduan. Isang kasinungalingan."

Tumango lang si Sam, hindi nagpakita ng emosyon.

"Pero... hindi na ako nagpapanggap." Tumitig siya rito, siniguradong maririnig nito ang bawat salita. "Gusto kita, Sam. Totoo na 'to."

Nanlaki ang mga mata ng dalaga. Para bang hindi nito alam kung paano tatanggapin ang rebelasyong iyon.

"Paano ko malalaman na totoo 'yan?" mahina ngunit puno ng pag-aalinlangan ang tanong nito.

Hindi agad nakasagot si Eli.

"Paano kung bahagi lang 'yan ng palabas? Paano kung... isa lang 'tong panibagong script na kailangan mong gampanan?"

Ramdam ni Eli ang bigat sa boses ni Sam. Hindi lang ito simpleng tanong—isa itong harapang pagdududa kung kaya niya bang panindigan ang mga sinabi niya.

Kaya sa halip na sagutin ito ng kung ano-anong paliwanag, hinawakan niya ang kamay ni Sam—banayad ngunit may diin.

"Sam, hindi ko alam kung paano ko mapapatunayan sa'yo, pero gusto kitang paniwalaan mo 'ko. Hindi na 'to para sa pamilya ko, hindi na 'to para sa kasal na gusto nilang ipilit sa'kin. Gusto kita. Ikaw."

Para bang bumilis ang paghinga ni Sam. Mabilis nitong hinila ang kamay palayo at umiwas ng tingin.

"Hindi ko alam, Eli." Umiling siya, pilit na kinakalma ang sarili. "Hindi ko alam kung kaya kong maniwala sa'yo."

At sa puntong iyon, kahit hindi sabihin ni Sam, alam ni Eli—may nararamdaman din ito. Natatakot lang itong umamin.

Sa malayo, may isang taong lihim na nakikinig.

Si Tiff.

Nagmamadali siyang lumayo mula sa kanyang pwesto sa likod ng pader. Sa wakas, may hawak na siyang alas.

Kung nagdadalawang-isip pa si Sam ngayon, magagawa niyang siguraduhin na tuluyang mawala ang tiwala nito kay Eli.

Kinabukasan, hindi inasahan ni Sam ang makikita niya.

Sa harap ng buong campus, may isang larawan ang mabilis na kumalat—isang larawan ni Eli at ni Tiff, magkasama, magkalapit, para bang may isang lihim na namamagitan sa kanila.

Parang isang suntok sa sikmura ang naramdaman niya habang tinititigan ang imahe.

Walang nakakaalam kung sino ang nagpakalat nito, pero sa loob-loob niya, alam niyang si Tiff ang may pakana.

Dahil ilang oras lang ang nakalipas mula nang sabihin ni Eli sa kanya na gusto siya nito.

At ngayon, parang pinapakita ng larawan na isa lang itong biro. Na isa lang siyang hangal na naniwala sa isang kathang-isip na kwento.

Nang magtama ang tingin nila ni Eli mula sa malayo, kita niya ang gulat sa mukha nito. Agad itong lumapit sa kanya, ngunit mabilis siyang umiwas.

"Sam, hindi 'yan totoo," agad nitong sabi, halos desperado. "Alam mong hindi."

Pinilit niyang manatiling kalmado, ngunit ramdam niyang nanginginig ang kanyang mga kamay. "Talaga? Paano mo ipapaliwanag 'yan?" Inilabas niya ang phone niya, ipinakita ang larawan sa kanya. "Kasi ang nakikita ko, parang ikaw at si Tiff ay may hindi sinasabi sa'kin."

"Ito na naman tayo," napabuntong-hininga si Eli, pinipigil ang sarili. "Ano bang kailangan kong gawin para patunayan sa'yo na ikaw lang ang gusto ko?"

Napangiti si Sam, pero puno ito ng pait. "Ang tanong, kailan mo sisimulang sabihin ang totoo?"

Dati, madali lang ang lahat.

Pero ngayon, hindi na sigurado si Sam kung alin ang totoo at alin ang kasinungalingan.

At mas lalong hindi niya alam kung kaya pa niyang magtiwala sa taong natutunan na niyang mahalin.