RAMAZAN ŞENLİKLERİ

21. Bölüm 🕌 Acar

"Hazır mısın?"

"Hazırım." dedim gülerek. Kapı aralandığında Yasemin Ablanın güzel yüzünü gördüm başta. Mavi bir abiye ile çıktı. Su gibi duruyordu. Gözlerimi alamadım başta. Maşallah. Abim çok nasipli vallahi. Allah tamamına erdirsin.

"Nasıl olmuş?" deyip yüzünü aynaya döndü. Birkaç adımda yanına geldim. Sıcaktan yanakları kızarmış. Çok tatlı.

"Çok güzel, bayıldım."

Biraz utanarak güldü. Ela gözlerini bana çevirdiğinde durduk yere aklıma Acar geldi. Üzerine düştüğüm gün... 

"Sen de hepsini beğeniyorsun canım. Üst üste mi giyeceğim bunları?" dediğinde gözlerimi sıkıca kapatıp açtım. Neler düşünüyorum ben?

"Ne?" dedim anlamaz hâlde. "Ne dedin Yasemin Abla?"

Duraksadı. Üzerindeki abiyeye küçük bir bakış atıp tekrar bana döndü.

"Hep diyorum güzel diyorsun. Hepsini beğeniyorsun yani. Hangisini giyeceğim?"

Omuzlarımı kaldırıp indirdim mahcup hâlde. Yanağımdan makas alıp gülerek kabine girdi tekrar. Ne oldu şimdi?

Abiyelere doğru ilerledim. Yasemin Abla üzerini değiştirip gelecek herhalde. Ne çok renk var burada?

Şaka maka insanlar evleniyor ya.

"Berinay Hanım..."

Acar?

Dalgınca arkamı döndüğümde Yasemin Ablayı yeşiller içinde gördüm. En güzeli bu bence. Yasemin Ablanın rengi yeşil olmalı.

"Birkaç defa seslendim, duymadın. Berinay Hanım deyince döndün." deyince şaşırsam da toparladım kendimi. İyi değilim ben bugün.

"Dalmışım..." deyiverdim. Yanına yaklaştım sonra. Yüzümde gülümseme yerleştirip üzerini süzdüm. "Bence bu olsun. Son kararım. Çok yakıştı sana. Senin rengin yeşil olmalı Yasemin Abla."

Güldü. "Yaa ben de çok beğendim. Bunu alıp çıkalım o zaman. Yorulduk." dediğinde başımı salladım memnun hâlde. Kabine girmesini beklerken abiyelere doğru ilerledi. Vizon renginde abiye aldı eline. Yanıma geldiğinde beklemediğim bir harekette üzerime tuttu. "Benim için dener misin bunu?"

"Benim isteme için giyeceğim belli, Yasemin Abla." dedim gülümseyerek. Başını iki yana salladı. Duraksadım.

"Öylesine deneyeceksin. İleride senin de istemen olacak inşallah. Prova gibi düşün."

"Olmayacak!" dedim birden. İrkildi. Nefesim sıklaşırken sakin kalmaya çabaladım. Kendine gel Berinay!

"Yanlış bir şey mi dedim canım ben? Ben genel konuştum. Hazır gelmişken vakit geçirelim diye-"

"Hayır, yanlış bir şey demedin Yasemin Abla." deyip elinden abiyeyi aldım. "Senin için denerim tabii. Hemen gelirim." 

Kabine girdim. Abiyeyi askıya asıp ellerimi yüzüme kapattım hemen. Sakinleşmek istedim. Derin nefesler alıp verdim. Az da olsa kendime gelebildiğimde zorlansam da giydim sonunda. Çıktım kabinden.

"Berinay... Çok yakışmış." dedi ışıldayan gözleriyle. Utandım. Yakışmış mı çok?

Aynaya bakmaya çekinirken Yasemin Abla elimden tutup aynaya yaklaştırdı bizi. Gözlerimi aynaya çevirdiğimde kendime bakakaldım. Başta garipsesem de hoşuma gitti. Bu ben miyim?