12. Bölüm 🕌 Nefret ediyorum

169 35 65
                                    

Bilinmeyen numara| İyi geceler Berinay

Bilinmeyen numara| Ben Kubilay

Bilinmeyen numara| Nasılsın

Siz| İyi geceler

Siz| Teşekkür ederim sen nasılsın

Bilinmeyen numara| İyiyim bende

Bilinmeyen numara| Yarın sana bir şey vermek istiyorum

Bilinmeyen numara| Hediye gibi düşünebilirsin

Siz| Neden

Bilinmeyen numara| Kabul eder misin

Bilinmeyen numara| İçimden geldi bir sebebi olması gerekmiyor bence

Siz| Teşekkür ederim istemiyorum ben

Siz| Sebepsiz şeylerden hoşlanmıyorum

Bilinmeyen numara| Almazsan üzülürüm Berinay

Siz| Benim istek ve kararlarım daha önemli. Teşekkürler

Bilinmeyen numara| Ne demek

___

Sınıfa girdiğimde sıramın önünde birkaç kişi duruyordu. Bu durum tuhafıma giderken sırama doğru yaklaştım.

"Berinay geldi. Sorarız." dedi içlerinden biri. Sıramın önünden dağıldıklarında gördüklerimle duraksadım. Sıramın üzerinde kırmızı bir gül ve özenle paketlenmiş kutu var. Aklıma ilk Acar gelse de bu düşüncemden vazgeçtim. Dün Kubilay hediye lafı ediyordu. Onun işi kesin.

Gözlerimi sınıfa çevirdim. Kubilay'ı aradım ama yoktu sınıfta. Başımı dalgınca çevirdiğimde bana doğru gelen kişiyle önüme döndüm. Hemen yanımda bitti.

"Acar Bey'in jest mi yapmış sana?" dedi Utku alayla. Kaşlarımı çattım.

"Seni ilgilendirmez, def ol git sırana."

Yaklaştı bana. Yeşil gözlerini gözlerime kilitledi. "Ergenliğimdeki hatalarımı yüzüme vurma artık. Büyüdük." dediğinde başımı çevirdim. O sırada kapı eşiğinde Acar'ı fark ettim. İfade barındırmayan gözlerini önce sırama, ardından Utku'ya çevirdi. Yanlış anladı.

"Siz önceden sevgili miydiniz?" dedi Hande gülerek. İtiraz edeceğim vakit Utku atıldı.

"Evet..." dedi gururla. Şok oldum. "Üniversite bitmeden evleneceğiz."

Sıramın üzerindeki kırmızı gülü sinirle elime aldım. Kutuya uzanacağım vakit biri benden önce davrandı. Başımın üstünden geçti kutu. Başımı kaldırdığımda Acar'ın elinde olduğunu fark ettim. Çok sinirli duruyordu. Korkuyorum.

"Acar-"

"Ne var bunun içinde?!" dedi Utku'ya hiddetle. Kubilay girdi sınıfa. Bakışlarından hediyeyi onun bıraktığına emin oldum. Acar'ın elleriyle tuttuğu kutuya uzandım ve tuttum. İyice karıştı her şey. Ağlamak istiyorum.

"Yanlış anladınız. Bırakır mısınız Acar Bey?"

"Bu şerefsiz ne diyor?!" dedi yine ayarsız sesle. Kaşlarımı çattım. Bıktım ya!

"Bırak diyorum!"

Bıraktı. Kubilay'a vermek için arkamı döndüğümde onu göremedim. Gitmiş.

Elimde hafiflik hissettim. Ne olduğunu anlamazken Acar kutuyu çöpe attı. Ağzım açık kaldı. Gülü de attı çöpe. Sonra arkasına bakmadan çıktı sınıftan. Arkasından gittim.

Adımları hızlı ve sertti. Seslendim.

"Acar, bekle!"

Durmadı. Nefes nefese kalsam da yetiştim. Önüne geçtim. Durdu sonunda. Yüzüme bakmıyordu. Dövmek istiyorum!

"Sen ne yaptığını sanıyorsun ya?! Kararıma, yaptıklarıma karışma artık. Hiçbir şeyin değilim ben senin. Nefret ediyorum senden. Anlamadan dinlemeden kafana göre hareket ediyorsun. Utku hediye etmedi-"

"O şerefsizin adını anma artık!" dedi sinirle. Kaldım. Sık nefes alıp veriyordu. Başını çevirdi sonra. Biraz bekledikten sonra tekrar döndü yüzünü. "Özür dilerim. Ben sesimi yükseltmek istemedim."

"Dereceni onunla denk görüyorsun ya, helal olsun." dedim bıkkınca. Dikkatini bana verdi. Dediklerimi kafamda tartarken devam ettim konuşmama. Kaşlarımı çattım. "Nefret ediyorum sizden, Acar Bey."

Yanından geçtim. Yanaklarım yanıyor. Ne oluyor bana?

___

Acar KERVANCIOĞLU

"Neyin var oğlum?"

"Hiç..." dedim kısık sesle. Televizyona boş boş bakıyorum. Zorbayım ben. Kıt kafalı, fazla heyecanlı adamım. Berinay Hanım'ın sevdiği erkek karakterinin yanından geçmem. Ağırbaşlı birini sever belki de. Az konuşan ve sık boğaz etmeyen. Sevgisini fazla göstermeyen biri münasiptir belki. Dört döndüm etrafında. Beni görsün istedim. Anonim bile oldum. Her tuşa bastım resmen. Olgunluğa erişmem için kaç fırın ekmek yemem gerek acaba?

"Ne düşünüyorsun kara kara yakışıklı?"

Ablam saçlarımı karıştırarak yanıma oturdu. Ses etmedim. Aileler kaynaşır, yakın oluruz birlikte diye iftar şenliği programladım ama ablamla Ercan Abi evliliğe gidiyor. Bir yerlerde hata yapıyorum herhalde.

Gözlerimi sıkıca kapatıp başımı arkaya attım. Derin nefes alıp verdim. Uzak mı duracağım ondan? Yapamam ki ben.

Berinay rahatsız oluyor, diyen iç sesimi dinledim. Merhem olabilirim sanmıştım ona. Ama beceremiyorum. Açık açık nefret ediyorum dedi. Benden nefret ediyor. Sevmiyor. Belki de hiç sevmeyecek beni.

🕌❤️

Bölüm nasıldı?
Düşünceleriniz?

Konuşalım 🫂

Hayırlı sahurlar!

Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz ❤️

Sevmeyecek.

RAMAZAN ŞENLİKLERİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin