GÜNCE | Gerçek Ailem (YKS SONRASI DEVAM)

Bölüm 16: Ailenin Boş Yeri

"Elinde kılıçla gezmek harcı değildir ama elinde okla gezmek ise kimseye yakışacak bir hareket değildir. Kimse beceremez avcı olmayı, kimse fark edemez avın kaçtığını."

Şarkı: Alaina Castillo - Pocket Locket

★

Yazardan...

Sedef Arler elindeki sigarayı ayaklarının ucuna attı. Pahalı stilettoları izmariti ezerken sıkılgan bir biçimde nefesini dışarıya verdi. Üşüyordu. Üzerinde sevgilisinin ona aldığı kürkü yoktu ve giymediği için kendini aptal hissediyordu. Haklıydı da aslında. Bir an kendi kendine Diyarbakır'ın soğuğuna karşı çıktığı için küfür etti.

Ellerini kollarına koyacakken bir anda çalan telefonu ile "Sonunda..." diye sitem etti kendi kendine.

Telefonu kulağına yaslarken "Bir an hiç aramayacaksın sandım." dedi yapabildiği en alaylı tonda. Sinirlenmişti. Bekletilmekten hoşlanmıyordu ve bunun sitemini de karşısındaki kişiden çıkarmayı iyi biliyordu Sedef Arler.

"Onca dolu zamanımın içinde seni de düşündüğüm için bana sitem etmek yerine teşekkür etmeliydin."

Sedef Arler yine alayla kıkırdadı. Telefonu tuttuğu kolunun dirseğini beline yaslarken diğer eliylede destek verdi. "Güldürme beni Bedirhan." dedi saçlarını arkaya itip. "Tek yaptığın şey Yazgül Kara'yla laklak yapıp işi adamlarına vermek. Doğru düzgün sokağa çıktığın bile yok."

Bedirhan Çetin sessizce tebessüm etti ama Sedef Arler görmedi bunu. Sedef Arler zaten Bedirhan'ın yaptığı mimiğe dahi tahmin edebilecek bir kadındı. Tanıyordu onu yıllardır. Aldığı nefes sayısına kadar bilirdi Bedirhan Çetin'in.

"Gülme oradan, yalan mı?"

Bedirhan Çetin, genç kadının sitemine karşı bu sefer ufak bir şekilde kahkaha attı. "Yalan." dedi arkadan gelen bir kaç hışırtı sesiyle. "Doğru değil, sokak ortasına çıkmıyorum çünkü Yazgül Kara'nın kıçını toplamakla uğraşıp duruyorum."

Yazgül Kara, Bedirhan Çetin'le işbirliği yapıyordu. Kendini yıkılmaz zannediyordu Yazgül Kara. Kimsenin ona karşı çıkmasına tahammül edemiyordu. Hayatında pürüz istemiyordu. Gördüğü tüm pürüzleri zımparalamak istiyordu. Elzem Kara'da ona göre bir pürüzdü. Zamanında onu da yok etmek istemişti ama onca heybetine rağmen becerememişti. O da son çareyi Bedirhan Çetin'de bulmuştu. Beraber bir iş birliği yapıp Devran'ın tek kızı Günce'yi onların ellerinden almışlardı. Nefes almadan dünyaya gelen bebeği uzun uğraşlar sonucu nefes aldığı an annesine vermek yerine bir hemşire yardımıyla Günçicek Kız Yetiştirme Yurdu'na vermişlerdi. Eh, sonrası ise belliydi zaten. Gizli süren bu anlaşmada Yazgül Kara torununun bir şeyleri fark etmesiyle birlikte her şeyi itiraf etmişti ve sonu ise öz evladının müştemilatı olmuştu.

Sedef Arler kaşlarını kaldırırken "O kıçını topladığın kadına söyle, eğer biraz daha paramı vermezse gider, Devran'a onun seninle işbirliği yaptığını itiraf ederim." dedi gerçekten tehdit barındıran bir sesle.

Bedirhan Çetin kahkaha attı. Bu tehditlerin hepsinin altı boştu. "Aptalsın." dedi Sedef Arler'i küçümsediğini belli ederek. "Yazgül Kara'yı ele vereyim derken kendini de arada kaynatmaya çalışan tek insan sensin ama bilmiyorsun herhalde, Yazgül Kara zaten kendi kendini yakmış bir kadın. Şu an oğlunun müştemilatında ölmeyi bekliyor."