Böyle Olsun İstemedim Ki!? (Bxİ)

1. BÖLÜM

Kitapla ilgili ufak bir açıklama yapıcam.

Arin ve üzerine kuma gittiği kadın aynı yatakta yatıyorlar bunu kitabı okuyarak anliycaksınız zaten.

Büyük bir acemilik ile yazıldığını unutmayın.

Kitap Bxİ kitabı

Gülsüm karakterinin olduğu yerlerde ana karakterden (çift cinsiyetli olan karakter) yani Arin'den 'KIZ' diye bahsediyor.

📖 Keyifli okumalar... 📖

Belki de hayatımın en kötü günü bugündü. Çünkü evleniyordum...

Daha 20 yaşıma yeni girmiş olan ben şuanda tanımadığım bir adamla berdel yüzünden evlendiriliyordum.

Amaçları göstermelik bir düğündü sadece.

Nikah memuru- Siz Mustafa Şahan kızı Arin Şahan. Hiç bir baskı ve tehtit altında kalmadan Kazım Saruhan oğlu Aran Saruhan'ı eş olarak kabul ediyor musunuz?

Evet sonunda o büyük günün büyük sorusu sorulmuş ve herkes bir cevap vermem için ağzımın içine bakıyordu. Mecburum başka seçeneğim yok.

Arin- Evet.

Etrafta büyük bir alkış tufanı koptu.

Nikah memuru- Siz Kazım Saruhan oğlu Aran Saruhan. Hiçbir baskı ve tehtit altında kalmadan Mustafa Şahan kızı Arin Şahan'ı eş olarak kabul ediyor musunuz?

Aran- Evet.

Aran hiç düşünmeden cevap vermişti herşeyin hemen bitmesini istiyordu anlaşılan.

Oyunlar oynadıktan sonra sıra takı merasimine gelmişti.

Yeşim Hanımağa yanında eşi Kazım Ağa ile yanımıza geldiler.

Hanımağa benim, Ağa ise Aran'ın önünde durdu. İlk önce Hanımağa beni altınlar ile donattı. Son altın kolyeyi takarken kulağıma fısıldadığı şey ile şaşırsam da laf etmeyip başımı salladım.

Hanımağa- Bu altınlar senin. Bir kişi bile el sürmeye çalışırsa bana gel. Sayıcam eksik çıkmasın. Sana kötü davranırlarsa da bana gel kocana laf etme.

Altınlar bitince Kazım Ağa deste deste dolarları Aran'a taktı bir kaç cumhuriyet takıp oğluna mutluluklar diledi. Artık benimle ne kadar mutlu olur orası tartışılır tabi de... Neyse...

Bir süre daha salonda kalıp büyüklerin kalkması ile bizde çıktık. Kapının önünde ağlayan babamı ve onu teselli etmeye çalışan -sözde- ailemi gördüm.

Aran- Git yanlarına, konuş, arabaya gel sonra.

Arin- Tamam Ağam.

Aran kafasını sallayıp arabaya doğru yürümeye başladı. Bende ailemin yanına gittim. Geldiğimi gören abilerim bana garip bakışlar atıyordu. Alışmıştım artık. Beni bu ailede seven, koruyup kollayan, arka çıkan sadece babam ve babannem vardı. Abilerim ve annem yüzüme bile bakmazlardı.

Babam abilerimin garip bakışlarını fark edip kafasını çevirdi. Benim geldiğimi görünce kollarını açtı. O kollar bir bana bir annesine böyle açılırdı zaten. Annemi bile böyle kucakladığını görmemiştim. Koşup boynuna sarıldım. Ağlamaya devam eden babam daha sıkı sarıldı ve sırtımı sızvazlayıp sol şakağıma bir öpücük bıraktı. Artık kendimi tutamayıp bende ağlamaya başladım. Benim ondan ve babannem den başka kimsem yoktu. Babam benden biraz uzaklaşıp yüzme baktı.

Mustafa(babası) - Orda sana bişey yaparlarsa sakın korkmayasın, direk benim yanıma gelesin. Başını daima dik tutasın. Haklıysan hakkını savun. Haksızsan özür dileyesin, ama sakın ha başını kocandan, Hanımağa dan ve Ağadan başkasına eğmeyesin. Tamam mı? Başını düşürdüğün anda seni başına üşüşürler. Kumasın, berdel ile gidersin diye istenmeyen gelin olursun. Birde durumu yüzüne vurup aşağılamaya çalışırlarsa onlara şöyle söyleyesin; "Babam Hanımağa ve Ağa ile konuşmuştur, durumumu anlatmıştır. Onlar beni böyle kabul etmişken size laf söylemek düşmez" diyesin tamam mı?

Sadece kafamı salladım çünkü biliyorum konuşursam sesim titreyecek duran ağlamam şiddetlenip tekrar başlayacaktı. Bir kere daha babamın yanaklarını öpüp ayrıldım. Son bir umut belki sarılırlar diye abilerime ve anneme baktım ama onlar birbirleriyle konuşuyor annem ise takılan altınlara bakıyordu. Babama sarılıp arabaya doğru yürümeye başladım. Vardığımda şoför kapıyı açtı. Son defa babama bakıp el salladım. Karşılık alınca hemen bindim arabaya.

Aran- Ayrılamıyor gibisin babandan?

Arin- Evet Ağam. Babamın yeri bende apayrıdır.

Aran hareket etmeye başlamış olan arabanın camını açtı ve şoförün uzattığı sigarayı alıp dudaklarına dayadı. Elini ucuna siper edip sigarayı ateşledi. Çakmağı şoföre uzatıp dumanı dışarıya üfleyip içmeye başladı.

Aran- Babanın yanına dönmek için ne kadar istiyorsun?

Arin- Ne?

Aran- Beni duydun. Sana ne kadar mal-mülk verirsem babanın yanına geri dönersin. İstersen sizi başka bir şehre de gönderebilirim. İstemediğin kadar altın ve para veririm.

Bu asla kabul etmeyeceğim şeylerden biriydi. Eğer babama geri dönersem gururunu ve şerefini ayaklar altına almış olmaz mıydım? Tamam çok bilenen bir aşiret değildik ama hatırı sayılır bir çevremiz vardı. Eğer gidersem "Mustafa Ağa'nın ne üdüğü belirsiz karı mıdır, erkek midir belli olmayan çocuğu sadece para için evlenmiş, babasının yüzünü yere eğdirdi." Dedirtmiş olacaktım. Ben neyse de babama asla laf söyletmezdim.

Kafamı iki yana sallayıp reddettim onu.

Arin- Ben babamın yüzünü yere eğdirmem, eğilmesine izin vermem. Ağamsın istersen bana dokunmazsın ister dokunursun orasına karışmak hakkım değildir. Ama geri dönmem.

Aran sözlerim ile dudağının kenarı hafif yukarı doğru kalktı ve kafasını cama çevirdi.

Aran- Peki seni koynuma almak istemiyorum desem?

Arin- Orasına karışmak hakkım değildir Ağam, en iyisini sen bilirsin.

Aran- Abim senden çocuk yapmak istiyor desem?

Arin- Kellemi alman gerekir derim Aran Ağa. Eşim beni koynuna almıyorsa gidip başkasının koynuna girecekte değilim. Ama illaki alacam diyorsa kellemi almadan yapamazsınız.

Aran'ın ağzının içinde gevelediği şeyi anlamamıştım ama sorgulamadım isterse düzgünce söylerdi. Hem ne demek abimin kanına gireceksin? Deli bu ya. Allah'ım bu kuluna bol sabırlar vesileyle. Amin.

Aran- Eve gidince direk üstünü değiştir bana kahve yap. Elinin lezzetine bakalım bi.

İsteme yapsaydınız elimin lezzetini görmüş olurdun demek istesem de tamam demekle yetinmiştim. Kahve uykuyu açmıyor muydu? Diğer karısını alacak bu akşam koynuna demek ki.

-BÖLÜM SONU-

Selamlar!!! Nasılsınız? Bir kitap bitmeden diğerine başlamak ne kadar mantıklı sorgulamıyorum. Ama yeni kitabımla karşınızdayım. Umarım beğenirsiniz. Sonraki bölümde görüşürüz!!!