SERENDİPÇE

38-LAZ NENE 🏍️

Ay 2025 Ramazan'ın da attığım ilk bölüm. Çok tatlışş 🤭

Sahur beklerken okursunuz diye attım bu saatte. Gökmen'leninnn

💛

Yorum yapmayan ve yıldıza basmayanlar ne oluyor? Siz çok iyi biliyorsunuz! 😉

Herkes hala bahçe de oturuyordu, yemek faslı biteli birkaç dakika olduğunda sofrayı toplamamak için pasta kreması yapacağım diyerek sıyrılmıştım. Gökmen'in gözleri parlarken babam gözlerini kısıp somurtmuştu. Anlamıştı, çilek aldığımızı gördüğünü biliyordum. Peşimden sofra toplanmaya başlanır sanmıştım ama gelen giden yoktu. Krema için malzemeleri çıkartıp tezgâha dizerken sonunda zahmet edip sofrayı toplamaya başlamış olacaklar ki biri mutfağa girdi.

"Kıymetli götünüzü kaldırabildiniz mi?" Diye dalaştım Buket geldi sanıp.

Leğene ölçüleri kadar malzemeleri koyarken kollarımın altından eller geçti ve tezgaha yaslandı. "Kaldırdım." Gökmen'in sesini duymamla gözlerim genişledi, omzum üzerinden uzattığı başına çevirdim başımı. Gözlerine baktım şaşkınlıkla. Babamdan çekinir, peşime gelemez sanmıştım.

"Kafayı mı yedin sen? Niye geldin?"

"Tuvalete de mi gitmeyelim kızım?"

Gözlerini büyütüp inandığı yalanına büyük bir ciddiyetle tutunmasına gülmeden edemedim. "Çok çakalsın." Sol elimi kaldırıp dirsekten kırıp yanağını sevdim. "Şebelek."

"Bir hesabımız vardı." Gözlerime tehditkâr bakışlar atınca tutuştum.

Başımı diğer yana çevirdiğim gibi, "BA-" diye bağıracaktım ki bir kolunu belime, diğerini ağzıma koydu.

"Kız sus!" Diyerek belertti gözlerini.

Ağzım kapalı olduğu için söylediklerimi anlayamamıştı ama ben o daha üsteme gelmeden kendimi savunmaya geçmiştim haberi yoktu. "Aşğkım vallğa göğtüy-"

"Ne diyorsun anlamıyorum?" Başını iki yana salladı, "dur dur cevap verme, elimi çekeceğim, patlama." Deyip gözlerime uyaran bakışlar attı. Yavaşça çektiği gibi hızlıca sıralamaya başladım.

"Aşkım hep iyi niyetimden oluyor bunlar vallahi. Ben senin için yaptım, babam vazgeçer sandım ama ben nereden bilebilirim ki böyle tuhaf bir karar değişikliği yapacağını."

"Hamit amcanın tuhaf olduğunu en başından beri söylüyorum ben zaten."

"Kızma bana."

"Kızmadım," mutfak kapısına baktı bir saniye de. "Buraya sana kızmaya gelmedim."

"Niye geldin?" Diye sordum safça.

"Ağzını yemeğe geldim." Sessizce konuşurken yüzünü yüzüme yaklaştırdı.

Telaşla gözlerim büyürken kapıya baktım. Göğsüne şaplak attım. "Sus, deli! Biri duyacak. Babam, kızının ağzını yiyeceğini söylediğini duyarsa kelleni alır."

"Evlenince bol bol yiyeceğim, o zaman ne yapacak?" Tek kaşını kaldırarak meydan okudu.

Bedeni ve tezgah arasında sıkışmışken başımı diğer tarafa çevirip kapıya baktım yine. "Ya sus!" Diye kızdım sonra ona dönerek. "O zaman kocam olacaksın, o zaman farklı."

Sırıttı. "Bir daha desene."

"Neyi?" Yakalanma korkusu popomu tutuşturduğu için Gökmen kadar rahat olamıyordum, haliyle onun aklının çalıştığı yerlerden de haberim yoktu.

"Kocam dedin, bir daha kocam desene."

Yüzümü buruşturdum. "İçeri döner misin?"

"Şimdi kızgın olmayabilirim ama sabah söylediğinde kızmıştım, o yüzden şimdi cezanı çekmek zorundasın." Deyip baskı uyguladığında tezgaha yapıştım. Kasıklarıma battı ve bu acıyla sızlatsa da tuhaf bir heyecan da verdi. Kalçam da onu hissediyordum, ön tarafım ve arka tarafımda ki karmaşık baskı bir anlığına aklımı oynattı. İnlememek için dilimi ısırdım.