RAMAZAN ŞENLİKLERİ

5. Bölüm 🕌 Sevmeyeceğim

"Berinay müsait misin?"

Başımı dalgınca kaldırdığımda Kubilay'ı fark ettim. Beklentili hâlde bana bakıyordu. Ne oldu acaba?

"Efendim?"

Elini ensesine atıp gülümsedi. Sonra beklemediğim bir harekette yanıma oturdu. Ramazan Ayında şeytanın zincire vurulmasını tekrar düşünün.

"Yanına boş diye oturdum. Bir şey konuşmak istiyorum seninle-"

"Hop hop!"

Başımı kaldırdım hızla. Acar bir anda sıramın önüne geldi. Sert bakışları ile kavga çıkacağını anladım. Kubilay'ın kolundan tuttu bile.

"Sen kim oluyorsun da Berinay Hanım'ın yanına oturma cüretinde bulunuyorsun?" deyip kalkması için sarstı onu. Konuşacağım vakit Kubilay bağırdı.

"Sana ne lan! Tapunun malı mı? Kendisi bir şey demiyor-"

"Karım olacak lan o benim, karım!"

Yok artık!

"Neler oluyor burada?!"

Müdür geldi sınıfa. Tedirgin oldum. Acar az önceki sesine tezat sakin sesle konuşmaya başladı.

"Arkadaş, hanımefendinin yanına izinsiz oturdu da onu uyarıyordum hocam. Bir sorun mu var?"

"Yok, evladım." deyip Kubilay'a döndü. "Sen kendi sırana geç." dedi azarlar sesle. Kubilay sinirle yanımdan kalktı. Gözlerimi Acar'a çevirdim. Ukalaca baş selamı verdi müdüre. Müdür de memnun hâlde sınıftan çıktı. Aşiret?

Az önce ben ne yaşadım?

"Az önce sesimin ayarını kaçırdım. Lütfen bana hak verin, sıra arkadaşınız bugün okula gelmedi diye yokluğu fırsata çeviremez-"

"Acar Bey her olumsuz durumda yanımda bitmenize gerek yok!" dedim sinirle. Dikkatle beni dinliyordu. Kızsam da vazgeçmiyor ya! "Siz gelmeseydiniz gürültü patırtı olmadan yollayacaktım yanımdan."

Gözlerini kaçırıp güldü. Elini ağzına götürdü sonra kendini dinginlemek ister gibi. Bu da saygının gereğiydi kendince. Kaşlarımı çattım.

"Sizi çok seviyorum, Berinay Hanım." dedi hayran bakışlarıyla. İfademi bozmadım. Kendini toparladı. Kızarmış yüzüyle yakasını çekiştirdi sonra. Boğazını temizledi. "Bunu daha önce söylemiş miydim?"

"Defalarca ima ettiniz." dedim ciddiyetle. "Bir daha gelmemek üzere gider misiniz?"

"Bir sonraki teneffüse kadar gelmeyebilirim tabii. İyi çalışmalar. Allah zihin açıklığı versin."

Yanımdan ayrıldığında ders zili çaldı. Gözlerimi test kitabıma çevirdim. Ukala.

___

Çıkış ziliyle birlikte alel acele toparlanmaya başladım. Bir an önce şu okuldan çıkıp eve gitmek istiyorum. İftar yaklaşıyor!

"Berinay..."

Çantamı elime aldım. Kubilay yine geldi yanıma. Duraksadım. "Sen o Acar manyağından hoşlanıyor musun?" diye sordu birden. Bugün ne saçma muhabbetler arasında kaldım. Başka işiniz mi yok Allah aşkına?

"Ne saçmalıyorsun sen Kubilay? Bir daha bana bu tarz konuşmalarla, sorularla gelmeyin." diye çıkıştım. Nefesim sıklaştı. Sınıftan çıktım.

Servise binip cam tarafına oturdum hemen. Dışarıya dalıp giderken telefonumdan bildirim sesi geldi. Abim mesaj atmış olabilir.

Telefonuma baktığımda bilinmeyen bir numaradan mesaj geldiğini fark ettim.

Bilimeyen numara| Allah senden başkasını koymasın gönlüme. Sevmesen de kabul. Sen sev diye sevmedim ki ben seni. Yazmayacağım dedim ama dayanamadım. Sen mutlu ol.

Gözlerim mesajda takılı kalırken yeni mesaj geldi.

Bilinmeyen numara| Sen engellemek için uğraşma. Ben senin yerine engellerim kendimi. Hayırlı iftarlar. Allah kabul etsin.

Siz| Ben kimseyi sevmeyeceğim (İletilmedi)

🕌❤️

Bölüm nasıldı?
Düşünceleriniz?

Uzun bölümler de göreceğiz inşallah. Bugün keyfim yok biraz. Anlayamadım. Bu kadar oldu. Umarım beğenirsiniz.

Hayırlı iftarlar. Rabbim oruçlarımızı kabul etsin. Amin 🤍

Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz ❤️

Sevmeyeceğim.