Widziałem śmierć waszych bogów
To przyszło z wody by zabrać nas
Poczęło drżeć tysiące rogów
Stłumiony krzyk zmurszałych mas
Babilońska szkarada spogląda spowile
Złotem obsypie córki tego lądu
Nie zniosę jej spojrzeń a wita mile
By osiąść na skórze jak znaki trądu
Może chciałbyś być na mym miejscu
Widząc z poddasza ostatnie dni
Wiem że dałbyś co bliskie sercu
Spoglądając w morze szkarłatnej krwi
Gdy serca nasze nie tarfiły do mórz
Bogowie rzekli że ziemia stracona
Lud patrzył na plażę pokrytą przez kurz
Widząc straszliwe oblicze Dagona
W dzień końca nie zobaczysz zbyt wiele
Pszczół wróbli ludzi lecz siwego proroka
Z butelką whisky jego język miele
Rzucając rój słów bujanych w obłokach
Śpi lecz czuwa by obudzić koniec
W mieście ze snów w głębi odchłani
Przedwieczny milczy by przemowić wobec
Miliardów głów zamglonych w manii
-----------------------------------------------------------------
Od autora
Wiersz odwołuje się do licznych motywów z uniwersum H.P. Lovecrafta.
Aby w pełni go zrozumieć, warto zapoznać się z opowiadaniami takimi jak „Widmo nad Innsmouth", „Dagon" oraz „Zew Cthulhu".
W piątek zwrotce pojawiają się również nawiązania do wiersza Czesława Miłosza "Piosenka o końcu świata".
CZYTASZ
II Tomik wierszy - Prządki losu
Poetry„Prządki losu" - tomik wierszy, który dotyka tematów ponadczasowych, trudnych oraz związanych z naturą człowieka. Poetycki zbiór eksploruje kwestie moralnych wyborów, które kształtują ludzką osobowość oraz losu - naszego nieodłącznego towarzysza. Wi...
