Gönül dağında matematik geçmez,
Şehit kanında siyaset.
Abdülhamid desen ne, Atatürk desen ne fark etmez,
Vatanına senle başlıyorsa ihanet.
Gözü önünde vurulan erenim,
Adın geçince affet bizleri.
Muhammed Mustafa komşun olursa, Nebim,
Yüreğim huzura erince duy o ayak sesleri.
Kime anlatacağım? Yoldan çıkmışlar, ne haddim!
Şahit Allah değil mi şimdi?
Toprak altında üç fidan ile dokuz bozkurt idim.
Kime hesap vereyim ki şimdi?
Sana sorsalar "Ben kimim?" diye,
Başla Mete'den Osmanlı'ya.
Irkçı değildik eskiden, söyle,
"Ben Türk'üm!" deyip atasına küfreden delikanlıya.
Ağaç süslemek Türk adeti,
Zaten ağaç süsleyerek kurduk, değil mi, devleti?
Ellerinde bilmem hangi cermenin adaleti,
Gerek var mı içimizdeki hainler varken Yunanlıyla?
At üstünde devir kapattım,
Zehir zemberek hayat, kan oldum aktım.
"Türk'e durmak yaraşmaz," dedim ama,
El pençe duranlara şehirler bombalatdım.
Anlamam, anlatamam, merak etme,
Kur'an'da Allah diyor, zaten var bir perde.
Hak isteyen, hak konuşsun bir zahmet,
Kusurlu dünyada kusursuza edilir secde.
Kurşun sesinde musallat yatar,
Kimi Beyaz Türk, kimi deli Tatar.
Avşar Bey'den huyum, kusurum bu kadar.
Kalbi güzele olana değil, dini güzel yaşayana ödül var cennette.
