GUNAYDİN ULAN
Onceki bolum dedikodumu yaptiniz oylemi Taetae ve jjk🤨🤨
Mental sagligim harbi iyi deil iyi okumalar 🥰 🙆🏻♀️
°°°
"Hadi ama Jeongguk~"
Kapının ardından tekrar seslendiğinde çıkmamamın sebebi kesinlikle sinir değil utançtı
Dün, olanlarda hiçbir utanç dalgası dahi hissetmezken şuan hiç olmadığım kadar utanıyordum ve yüzüne bakmayı geç, kapının ardında olması bile yüzümün kıpkırmızı kesilmesine neden oluyordu
"Tatlı yemeyecek misiiin?"
"Taehyung!"
Bağırdımda duyduğum kıkırtısı bu sefer sinirlenme neden olurken utancımı katlamaltam geri durmuyordu
"Hmm yoksa..yoksa sen hâlâ utanıyor musun?"
"Ne!? Ne alakası var!? Niye utanayım!?"
Gözlerim irice açılırken istemsizce hızlı hızlı konuşmuş ve bu da daha çok gülmesine neden olmuştu
"Tanrım jungkook.."
"Ne!? Hayır dedim!"
"Hmm tabii. Geçen sefer de aynısını yapmıştın"
Sözleriyle duraksadım ve alt dudağımı ısırdım
"Yok öyle bir şey"
"Yaa? O zaman aç bakalım kapıyı. Göreyim seni"
"Hayır. Cezalısın"
"Ama jeongguuk~"
Mızmız sesiyle kapı kolu tekrar hareket ettiğinde istemsizce güldüm. Uyansam bile bu halleri hoşuma gidiyordu fazlasıyla
"Söz bir daha-"
Yalvarır gibi çıkan ses tonunu telefonun sesli melodisi bölmüştü.
"Alo?"
Birkaç saniyelik sessizlikten sonra duyduğum sesi az öncekine tamamen zıt, kalın, olgun ve otoriter çıkmıştı. Bu bir anlık şaşkınlıkla duraksamama neden olurken giderek azalan sesinden, kapıdan uzaklaştığını anlamıştım. İstemsizce somurtup kaşlarımı çattım
Neden uzaklaştı ki? Benimle ilgilenmeye devam etsin istiyordum
Sesi, hem kapının ardında hem de uzaklaşmış olduğu için anlaşılmayacak şekilde gelirken birkaç dakika bekledim
Alt dudağımı kemirmeye devam ederken sabırsızlık ve merakıma yenilip kapıyı araladım
Kısa bir duraksamanın ardında kafamı dışarıya çıkardım. Tabiki hâlâ utanıyordum ama şuan merak bu duygumun önüne geçmişti
Somurtmaya devam ederken neredeyse odanın öbür ucunda duran arkası dönük Taehyung'a baktım
Neden benden bu kadar uzağa gittiğini anlamazken farkında olmadan kaşlarımı biraz daha çatmış, o görmesede sert bakışlarımı göndermekten çekinmemiştim
Kapıyı tamamen açıp odamıza adımlarken Taehyung arkasını döndü. Hafifçe kaşları havalandı sanki beni görmeyi beklemiyormuş veya istemiyormuş gibiydi
Tamam
Belki kuruntu yapıyor olabilirim ama neden benden kaçıyor gibi davranıyor??
Anında ifadesi normale dönerken boğazını temizledi ve telefona bir şeyler fısıldadı
YOU ARE READING
raspberry cake •|• TAEKOOK
Fanfiction"Hâlâ küçük bir pasta için neden bu kadar üzüldüğünü anlamış değilim pastacı çocuk " ~Yarı texting ~Yarı düzyazı ~taekook ~semetae ~ukekook
