**Kusur insanın kendisi**
Ekmeği aşka kadar yer bilmeden,
Aşkın adı cahilin efendisi,
Kulu olur insan bilmeden.
**Damarım kesin, neyime benim yaşamak?**
Ağrıma gidiyor garibanlık denen bu yükü taşımak.
Ahir zamandan vakit gelmeden,
Cenneti tatlı dile satar insan bilmeden.
**Akşam saat olur ikindiden sonra,**
Akıl Kur'an'da yazar gönülden sonra.
Kırma kimseyi vakti gelmeden,
Dört ile beşe çatar insan bilmeden.
**Kader mi var çocukların kusurunda?**
Banane dinsizin bayramından, huzurundan.
Ölüm ecel ile gelir sen görmeden,
Eceli paraya değişir insan bilmeden.
**Ne oldu, vakit mi geldi, gittiniz?**
Görünce Allah'ı unutup Deccal'a tapınız.
Ölüm gelir mi gardiyan gelmeden?
Kusuru kefen ile örter insan bilmeden.
**Yarını bekleme, bugün seni bekler namaz.**
Lâ ilâhe illallah de dilden, kalbe in de biraz.
Kar düşer ateş kış gelmeden,
Kendine kıyar insan bilmeden.
Uslanmam pusulardan, kahpelerden.
İner ölüm ecel ile sahnelerden.
Kırık kalp cehenneme götür seni gülmeden,
İnsan öldürür imanını bilmeden.
