ÂFİTAP

14| KISKANÇLIK

*düzenlenmiştir.

Oy ve yorumlarla destek olursanız, bende sizin için daha hızlı gelmek adına elimden geleni yapıyorum. Keyifli okumalar♡

益⁠

14.BÖLÜM| "KISKANÇLIK"

Yazar anlatımıyla...
2022/ Rehabilitasyon Merkezi

O, insanlığını elekten elemiş bir adamdı. Vicdanını, insafiyetini, duygularını; bir amaç uğruna geride bırakanlardandı.

"Kötülük seçimdir," dedi beyaz rakı dublesini sertçe ahşap masaya bırakarak. "Koşullar, zihnini değiştirebilir; bakışlarını, belki seçimlerini. Fakat zorunda bırakılmak bir seçenek değil, bahanedir. Çünkü ruhun sana ait, ona kimse dokunamaz. Bu yüzden iyilik içinden gelir, ama kötülüğü seçersin. Benden sakın merhamet dilenme. Ben bir seçim yaptım."

Kötülüğü seçmişti; güç için.

Peyami Safa Türkmen, hayatını şeytana adamıştı.

Hürmetini en iyi şekilde ifade edebilmek için karşısında dikilen adam, ezici bakışları altında iki büklümdü.

"Efendim," dedi adam yutkunarak, alnında ve boynunda birikmiş ter tabakasıyla cildi parlıyordu karanlık odada. "İnsan metabolizması, bu kadarını kaldıramaz. Bir cinayete sebep olabilirim-"

Merhamet dilenmekten geçmişti, insanlık bekliyordu. Ancak bu zordu.

"Yükselteceksin ilaçların dozunu, beni ikiletme." Diye tersledi onu Peyami Safa. "Nasıl kontrol edeceğinle ilgilenmiyorum, oğlumu öldürme. Ama O, yaşadığını bilmesin."

Adam, bu gazap dolu öfke karşısında titredi. Mendiliyle alnını sildi.

Başını salladı itaatkârca. "Emredersiniz, efendim." Beli uzun zamandır doğrulmuyordu, sırtında vicdanının yükünü hissettiği için kambur dolanıyordu.

Peyami Safa Türkmen, altın topuzlu bastonunu zemine vurarak ağır ağır ayaklandı. Ahşap masanın üzerindeki tütsüden yayılan ince duman, odadaki kasvetle birlikte buharlaşıyor; mistik bir koku yayıyordu.

"Lider ruhlu ve savaşçı birine yapabileceğin en büyük kötülük nedir, biliyormusun?" Diye sordu defaatle.

"Nedir, efendim?"

"O'nu, mücadele etmekten vazgeçmeye mecbur bırakmak." Rehabilitasyon merkezinin bahçesine bakan bakan pencerenin önünde durdu, ayın mavi parıltısı gözlerindeki karanlık çukurda bir ateş huzmesine benziyordu.

Adamın tüyleri diken diken oldu. Bu odada, dört duvar arasında işlediği ve işleyeceği bütün günahlar, etik değerlerini ve toplumsal ahlakını katlediyordu.

Fakat buna mecburdu. Karşılığında alacağı yüksek meblağ, hasta eşini iyileştirecek ilaçların geliriydi.

Bir kez daha tüyleri ürperdi. Birini iyileştirmek için, birini hasta edecekti.

"Sancar'ın zihnini evcilleştirecek kadar uyuştur onu." Diye devam etti Peyami Safa Türkmen. "Herkesin düğümü çözmeye çalışmaktan usanıp, ipi kökünden kopardığı bir dönem vardır. O'nu itaatkâr bir adam yapana dek, ilaçları kesme."