Gör kendini, efendi değilsin sen,
Köle yaptın kendini olmayan Türklüğe.
Onca miras varken sana tarihten,
Bir ağaç süslemeyi Türklük sandın sen.
Edep ve iman, İslamiyet,
Sence bu kadar mı hassasiyet?
Bir elinde silah, bir elinde oy pusulası, ne hikmet,
Kılıç ile kalkanı tek savaşçı sandın sen.
Âlim öldü, ilim ağıtta,
Türklük öldü, faşistlik çıktı tahta.
Ne anlatayım kalın kafalı ahmaka?
Dili yılanı, tatlı dili melek sandın sen.
Ölüm varken kardeşine saydın küfür,
Herkes boyun eğip etmedin Allah’a secde.
Ne tövbe var ne de şükür,
Şu dünyayı kendine oyuncak sandın sen.
Var yok değil haklı tarafın,
Allah deyince niye susar dilin, kemerin?
Ebu Cehil'den farkın ne senin?
Temiz kalpli olmayı yaşamak sandın sen.
Küfür etmiyorum, hidayet dilerim.
Kırılan varsa sanma özür dilerim.
Allah’ım, sen bilirsin ama ne diyeyim,
Allah demeyi Araplık sandın sen.
Anlamayana davul zurna,
Aklım, sen kendini yorma.
Kalbi kitlenmiş kula,
Bakıp dini ağzından meze sandın sen.
Tarih oluyor her yazan metin,
Sen tarihi kimden öğrendin?
Unutma, inkâr etmediğin Allah’ı,
Her kulu hak söyler sandın sen.
Fakir kuru ekmek yedi, zengin isyan etti,
Şükür dilden gitti, zikir isyan etti.
Söyle, senin vicdanını kim tüketti?
Dili senden farklı diye kardeşini hain sandın sen.
Konuşmak bana düştü, ne yazık,
Otur, düşün, kendine mezar kazıp.
Ağzı olan konuşur köpekler gibi azıp,
Her Yunan’ı Türk, her yılanı kurt sandın sen.
