ជុងហ្គុកគិតថាចាំដល់សេអ៊ូចាំចាត់ការក៏មិនហួសពេលដែលតែអ្នកណាទៅដឹងទៅបន្ទាប់ពីនាយបានដើរចេញពីបន្ទប់ទឹកហើយនោះក៏ឃើញថាថេហ្យុងកំពុងតែគេងឪបអេមម៊ែលីជាមួយនិងអាវគេងយប់ដែលសិចស៉ីបំផុតហើយវាក៏ជាអាវគូរស្នេហ៍ដូចគ្នាព្រោះពេលនេះនាយក៏កំពុងតែពាក់អាវពណ៌នេះដូចគ្នាសូម្បីតែអេមម៊ែលី តែជុងហ្គុកមិនបានដឹងទេថាអាវរបស់ថេហ្យុងជាប្រភេទអាវ ដៃតូចជាមួយនិងខោខ្លីត្រឹមគល់ភ្លៅហើយរឹតខ្លួនថេហ្យុងឡើងចេញរូបរាងតូចច្រឡឹង ជើងវិញអោយឡើងស្រឡូនមើលឃើញច្បាស់ៗតែម្តង។
«បងច្បាស់ជាដាច់ខ្យល់ខ្លួនបើមិនបានប៉ះពាល់អូន»ជុងហ្គុកប្រែពីមនុស្សគល់ឈើទៅជាមនុស្សដែលមានអារម្មណ៍តណ្ហាខ្ពស់បំផុតទើបដល់ថ្នាក់ចាប់ទាញដៃអាវរបស់ថេហ្យុងអោយសំយេសចុះក្រោយត្រឹមទ្រូង។ការធ្វើបែបនេះធ្វើអោយថេហ្យុងបញ្ចេញដើរទ្រូងរៀបស្មើរបស់ខ្លួនចេញមកទាំងដែលគេកំពុងគេងលង់លក់មិនដឹងអីទាំងអស់។
«ផ្កាឈូកល្អណាស់ ជុប...»
«ផ្អែមណាស់ madam»ជុងហ្គុកបន្តថើបមិនឈប់ឈរហើយក៏សរសើរពីរសជាតិអមជាមួយនិងភាពស្អាតរបស់វាមិនដាច់ពីមាត់ឡើយ។
«អាស ជុង...បងកំពុងតែធ្វើអី??»ថេហ្យុងបើកភ្នែកឡើងមកព្រោះយល់ថារសើបតែអ្នកណាទៅដឹងថាមានកូនក្មេងដាច់ដាបម្នាក់កំពុងតែបឺតជញ្ចក់ដើមទ្រូងគេយ៉ាងជក់ចិត្តយ៉ាងនេះនោះ មើលចុះសុទ្ធតែទឹកមាត់ ហើយសភាពទ្រូងគេវិញឡើងស្លេកអស់រលីង។
«ថេហ៍ កុំហាមបងអីណា»
«តែ...»
«ណា ណា បងមិនធ្វើអីទេគ្រាន់តែថ្នាក់ថ្នមវាធម្មតាប៉ុណ្ណោះ មិនធ្វើអីពិតមែនណា»ជុងហ្គុកធ្វើមុខគួរអោយស្រលាញ់ដើម្បីអោយថេហ្យុងទន់ចិត្តក្នុងការបន្តអោយនាយបឺតជញ្ជក់ដើរទ្រូងរាប់ស្មើរបស់ថេហ្យុងបន្តទៀត
«បាន តែហាមធ្វើអីលើសពីនេះណា»
«បាទទទួលបញ្ជាmadam ជុប ជុប»គ្រាន់តែនិយាយចប់ភ្លាមនាយកម្លោះក៏ដាក់មាត់នៅលើទ្រូងរបស់ថេហ្យុងជាថ្មីហើយក៏បន្តក្រាបនៅលើខ្លួនរបស់ថេហ្យុងមិនព្រមងើបទៅណា ពេលនេះនាយសឹងតែចាប់អុកថេហ្យុងទៅហើយ តែត្រូវមកគោរពពាក្យសន្យាថាមិនធ្វើអីលើសពីនេះឡើយ។ជុងហ្គុកចេះតែបន្តសកម្មភាពរបស់ខ្លួនរហូតដល់ភ្លឺទោះជាគេងលង់លក់ទៅហើយតែមាត់នៅតែជញ្ចក់ដដែល ឯថេហ្យុងវិញក៏ចឹងទៀត គេយកដៃទៅអង្អែលក្បាលរបស់ជុងហ្គុកទាំងបិទភ្នែកព្រោះងងុយគេងពេកណាមួយក៏ស្រួលណាស់ដែល ទើបមិនហាមឃាត់ជុងហ្គុកឡើយ។
YOU ARE READING
ប្រធានផ្នែកចន
Romanceអ្នកណាមកមុនឬមកក្រោយមិនសំខាន់ សំខាន់ខ្ញុំស្រលាញ់ចនជុងហ្គុកដូច្នេះគេត្រូវតែជារបស់ខ្ញុំ នាងគ្មានសិទ្ធទេប្រាប់អោយដឹង
