Yazar kalem değil, tutan elim senden.
Kahır kokan mezarlıkta ölüm senden.
Kime gideyim? Başka dert senden, derman senden.
Bedenim sürekli yaşar acıyı.
Ne kralım ne de tacıyım.
Sen bilirsin beni, yüreğimden davacıyım.
Günah benim, affı senden.
**Lale demiş: "Bahar ne zaman gelir?"**
Cahil der: "Niye her yerde Allah denir?"
Kan dökülür, namazda mezarlar kazılır.
Zulüm insandan, gazap senden, adalet senden.
Var mı yolu yamyam dolu timsahların?
İçi kan ağlarken anaların,
Gülen yüzler arsızların.
İmtihan senden, intikam senden.
İster dua kabul et yazdıklarımı,
Sen görürsün nasıl azdıklarını.
Kadından, çocuktan nasıl hayat çaldıklarını.
Gayret benden, kuvvet ve akıl senden.
Tenim değmedi harama,
İnsanoğlu tapar oldu yalana.
Din adamı değil, din tüccarı adama.
Ağıt benden, gazap senden.
Ağır olur belki,
Her yeri farklı insanoğlunun esen yeli.
Tamam, kabul, ben senin eserin.
Ama kalbim yoruldu, canım kederim.
Sabır senden, vicdan senden, insan senden.
